Tiny and the Aggressive

💠25.

Α/Ν: Θέλω πολύ την υποστιριξη σας σε αυτό το Κεφάλαιο! Πείτε μου την γνώμη σας για αυτό! Θα περιμένω τα σχόλια σας❤❤ευχαριστώ πολύ αγάπες μου!

L Ε I L A

Ύστερα από 2 ολόκληρες μέρες νοσηλείας στο νοσοκομειο, μας επέτρεψαν να γύρισουμε πίσω στην έπαυλη. Η κοιλιά μου η αλήθεια είναι πως ακόμα μου πονούσε, σαν μικρες μαχαιριές στο ύψος του στομάχου μου, όμως ο πόνος αυτος ήταν υποφετρος σε σύγκριση με αυτόν που είχα πριν λίγες μέρες. Δεν ξέραμε με τον Ryan ποιο από όλα τα ποτά μας πείραξε, παντως ο γιατρός μας είπε πως εξακριβώσε οτι είχαμε πάθει τροφική δηλητηρίαση, και πως θα έπρεπε να προσέχουμε την διατροφή μας για μια εβδομάδα. 

Όταν το άκουσε αυτό ο Philip,δεν έχασε την ευκαιρία να πετάξει μερικές μπηχτές ως προς το πρόσωπο του Ryan, όπως "Με αναγκάζει να Υιοθετήσω κακές συνήθειες," "Είμαι ενήλικη για να πίνω". "Κακη επιρροή."

Για το ότι η παρουσία του γύρω μου έχει Κακή επιρροή στον οργανισμό μου, θα συμφωνήσω. Δεν ξέρω πώς να συμπεριφέρομαι και πως να λειτουργώ οταν τον κοιτω μεσα στα ματια. Ομως μεχρι εκει! Τίποτα το επικίνδυνο. 

Ο Ryan τότε , προς μεγάλη μου έκπληξη, το μόνο που έκανε για απάντηση ήταν να τον αγριοκοιταξει και ύστερα να στρέψει το βλέμμα του σε εμένα. Είχε αδιαφορήσει εντελώς για τα σχόλια του. Στην θέση αυτού, ανακατευτητε η Zoi, η οποια προφερε το ονομα του Philip αυστηρα και άγρια παραλληλα  συνοδευοντας την προειδοποιηση με ενα εντονο βλέμμα. Ο  Philip απλά της έριξε ένα ξερό βλέμμα και έπαψε να ασχολείται μαζί μας. Την ευχαρίστησα βουβά για αυτό.

Και έτσι, όταν γύρισαμε στο σπίτι, ο Ryan δήλωσε πως θα κοιμόταν μαζί μου, και πως θα με προσέχε αυτός τα βράδια καθώς ο γιατρός μας είχε προειδοποιήσει πως υπήρχε περίπτωση να ανέβει πυρετός αυτές τις ώρες, γιατί ο οργανισμός μας ήταν πολύ ετοιμόρροπος και αδύναμος. Έτσι, αφού με βοήθησε η Zoi από την μια πλευρά και ο Ryan από την άλλη, να ανέβω τα σκαλιά αφου περπατούσα με τα χέρια μου να τυλιγμένα γύρω από την κοιλιά μου, λες και από στιγμή σε στιγμή θα ξαναενιωθα εκείνες τις απαίσιες χαρακιές που θα με έριχναν βίαια στο πάτωμα, μπήκαμε στο δωμάτιο μου,  με βοήθησαν να ξαπλώσω προσεκτικά, και αφού επιβεβαιώθηκαν ότι ήμουν άνετα, ξάπλωσε και ο Ryan δίπλα μου σκεπαζοντας μας.

Εκείνη την ημέρα δεν μας ενόχλησε κανεις. Ολα τα παιδιά είχαν κατέβει στην παραλία για να απολαύσουν την θάλασσα και τον υπέροχο καιρό ενω εμείς μείναμε κλειδωμένοι μέσα με στομαχοπονο.