Tiny and the Aggressive

🔅2.

L E I L A

"Μαλλον μπηκες σε λαθος δωμάτιο μικρη."

Τον ακουσα να λεει με ενα σαρκαστικο τονο στην φωνη του καθως ακουμπησε πανω στο κουφωμα της πορτας το σωμα του εχοντας στενεψει τα ματια του, ενω το χαμογελο στα χειλη μεγάλωνε ολο και πιο πολυ.

"Συ-συγνωμη τοτε... λαθος μου!"

Καλυψα οπως να'ναι το σωμα μου με το βρεγμενο φορεμα  και πηγα να παρω την βαλιτσα απο το πατωμα για να βγω απο το δωματιο οσο πιο γρηγορα μπορουσα... πριν πεθανω απο την ντροπη δηλαδη.

"Ελα να σε βοηθησω..."

Δηλωσε ερχόμενος κοντα μου για να με βοηθησει να την σηκωσω αλλα απο την αποσεξια μας το μονο που καταφεραμε ηταν να χτυπησουμε μεταξυ μας τα κεφαλια σαν πασχαλινα αυγα και να με ριξει κατω.

"Συγνωμη, λαθος μου!!"

Αναφωνησε γελώντας σαν να το διασκεδαζε ολο αυτο ενω βλεμμα του δεν εχασε την ευκαιρια να περιπλανηθεί στο μισογυμνο σωμα μου το οποιο λιαζοταν στο κρυο πατωμα σαν τον Patrick ενω η καρδια μου βρισκοταν στα πρόθυρα την καρδιακης ανακοπης, και αμεσως μετα πηγε να κανει την κινηση να με σηκωσει αλλα αποτραβήχτηκα γρηγορα καλύπτοντας παλι το σωμα μου. Με το φορεμα.

"Απλαα... μου δινεις 5 λεπτα να βαλω κατι σε παρακαλω; Μετα θα βγω απο το δωματιο σου."
Φωναξα λιγο αποτομα κοιτώντας τον σαν χαμενη και αμεσως τα χαρακτηριστικά του προσωπου του αγριεψαν.

"Οκκ, οπως θες!"

Απαντησε ρολαροντας ενοχλημενος τα ματια του με την μυγιαγγιχτη συμπεριφορα μου και βγηκε εξω απο το δωματιο χτυπώντας ελαφρως την πορτα απο πισω του.

Γιατι αντεδρασε ετσι; Εγω δεν ηθελα να του φωναξω απλα... πφφφ ο χρονος τρεχει Leila!

Ανοιξα βιαστηκα την βαλιστα μου, εβγαλα ενα εσωρουχο και ενα φορεμα που δεν χρειαζοταν κατα την γνωμη μου σουτιέν αφου δεν σκοπευα να βγω απο το δωματιο μου το υπολοιπο μαλλον καλοκαιρι και ετσι αλλαξα γρηγορα, τυλιξα τα βρεγμενα ρουχα με μια πετσετα, τα εβαλα στην βαλιστα και σηκωθηκα γρηγορα ανοιγοντας την πορτα.

Πηρα μια βαθια ανασα και βγηκα εξω περνώντας απο μπροστα του και κατι εκεινη την στιγμη με σταματησε. Πηρα μια βαθιά ανασα και γυρισα να τον κοιτάξω στα μάτια.