Tiny and the Aggressive

🔆16.

L E I L A

Η ωρα ειχε παει 9 το πρωι οταν ο Ryan με ξανα ξυπνησε για να δει πως ειμαι.

"Πως εισαι; Ζαλιζεσαι, εχει καποια απώλεια μνήμης ή κατι παραξενο τελος παντων;"

Ρωτησε βιαστικα κανοντας με να γελασω πνιχτα και να κουνησω το κεφαλι μου αρνητικά.

"Καλα ειμαι."

Μουρμουρισα νυσταγμένα.

"Ππφφ παλι καλα."

"Ηρέμησε, ειμαι καλα. Αν ηταν να γινει κατι θα ειχε γινει ηδη."

Απάντησα και χάθηκα καλυτερα μεσα στην αγκαλια του ενω αυτος δεν εχασε την ευκαιρια να μου αφήσει ενα φιλι στο μετωπο.

"Πως μας βρήκατε; Αφου ησασταν ολοι τοσο απασχολημένοι με το κοπαδι που σας την επεφτε."

Ρωτησα τελικα αφου ο ύπνος μου ειχε φυγει.

"Οταν ηρθαν τα κοριτσια σε εμας κοιταξα το τραπέζι των πουστηδων που ξαφνικα άδειασε και μετά αρχισα να ψαχνω εσας αλλα δεν σας βρηκα. Λεγοντας το στα παιδια χωρις δευτερη σκεψη βγήκαμε απο το μαγαζι και ξεκινησαμε να σας ψαχνουμε. Επρεπε να δεις τον Peter πως εκανε.
Βασικα ολοι νιωθαμε χαλια που σας 'χασαμε' και δεν ξεραμε τι εχει συμβει. Μετα ακουσαμε μια δυνατη τσιριδα που ερχοταν απο το σπιτακι του ναυαγοσωστη και αμασως ολοι τρεξαμε προς τα εκεί.

Μολις ειδαμε την Zoi να πεφτει απο την σκαλα και τον τυπο να κυνηγάει την Calista, δεν χασαμε λεπτο και τρεξαμε προς το μερος για να βοηθησουμε την Cali. Παρολο που ο Louis δεν το δειχνει ανησυχησε πολυ για αυτην αυτην χθες.
Οταν ομως φτασαμε στο σπιτάκι και ειδα τον τυπο να σε σπρώχνει δυνατα στον τοιχο εκει για εμενα ολα θολωσαν. Δεν εβλεπα τιποτα, ηθελα μονο να τον πιασω στα χερια μου και να μην τον αφησω, εχε χαρη που τοτε εσυ ορμησες προς τις σκαλες αλλιως θα τον σκοτωνα, ειμαι σίγουρος."

"Και εμεις τρομάξαμε πολυ... οταν ειδα πεσμενη την Deli και την Sophie εκει μεσα και εγω απέκτησα δολοφονικές τασεις."

"Ελα ενταξει, μην το σκέφτεσαι αλλο, αρκει που περασε και δεν πρόκειται να το ξανα επιτρεψουμε."

Δηλωσε αποφασιστικά καθως μου χαιδευε με την παλαμη του την πλατη.

"Και με εμάς τωρα τι θα γινει;...Θα τους το πουμε;"