Tiny and the Aggressive

🔆4.

L E I L A

"Και τωρα οι δυο μας..."

Ψελλισε πονηρα βάζοντας τα χερια του αριστερα και δεξια απο το σωμα μου πανω στο μαρμαρο του τοιχώματος εγκλωβίζοντας με αναμεσα σε αυτα.

"Με... με ηθελες κατ..."

Πηγα να τον ρωτησω παίζοντας το οσο το δυνατον πιο χαλαρη μπορουσα αλλα εκεινη την στιγμη ετσι οπως στηριζομουν πανω στο τοιχωμα το χερι μου γλίστρησε με αποτελεσμα να βουλιαξω ξαφνικα μεσα στο νερο αλλα χάρις στα γρήγορα αντανακλαστικα του το χέρι του τυλίχτηκε γυρω απο την μεση μου και με έβγαλε παλι εξω στην επιφανεια κολλώντας με πανω στο σωμα του.

Χωρις να το αντιληφθω, ειχα τυλιξει αντανακλαστικα τα ποδια γυρω απο την μεση του και τα χερια μου γυρω απο τον λαιμο καθως εβηχα εντονα για να βγαλω το νερο που μου εκατσε στον λαιμο.

"Εισαι καλα μικρη;"

Κουνησα καταφατικά το κεφαλι παίρνοντας τα χερια μου απο πανω του για να τριψω τα ματια μου. Δεν ειχα καταλαβει πως ημουν εδω και ωρα μεσα στην αγκαλια του και βρισκομασταν σε αποσταση αναπνοης, και οταν το κατάλαβα το πράγμα ειχε αγριεψει.

Αυτο που με ξυπνησε απο τον λήθαργο και με εκανε να συνειδητοποιήσω τι συνέβαινε εκεινη την στιγμη ηταν τα χερια του που με αργη κινηση κατεβηκαν και αγκαλιασαν τους γοφούς μου πιεζοντας ετσι το σωμα μου ακομα περισσοτερο πανω στο δικο του.

Ειχα παγωσει δεν ηξερα πως θα επρεπε να αντιδράσω εκεινη την στιγμη, απο την μια ηθελα να του φωναξω, να δημιουργησω εναν χαμο ομως απο την αλλη δεν ηθελα να ακουστει παραπέρα, αλλα το μονο σιγουρο ειναι οτι δεν ηθελα να συνεχιστεί ολο αυτο.

"Ryan σταματα, απομακρυνσου σε παρακαλω!"

Του ειπα οσο το δυνατον πιο σιγα μπορουσα για να μην μας ακουσει κανενας και γινόμασταν θεμα σε ολο το σπιτι.

"Μην φοβασαι, θα ειναι το μυστικό μας..."

Ψιθύρισε παιχνιδιαρικα μεσα στην βαση του λαιμου μου αφήνοντας μου υστερα ενα ζεστο φιλι σε εκεινη την περιοχη και για καποιο λογο μια στιγμιαία ανατριχίλα διαπερασε ολο μου το σωμα, κατι που εγινε αμεσως αντιληπτό απο αυτον.