Tiny and the Aggressive

🔅6.

L E I L A

"Ξερω Zoi, ξερω πως θελεις να βοηθησεις αλλα δεν το θελω ολο αυτο! Ο ανθρωπος ειναι ηλιθιος και οι ηλιθιοι μονο ηλιθια συμπεράσματα βγαζουν! Σε παρακαλω μην ξανα αναφερεις τιποτα μπροστα του! Τα κανεις ακομα χειροτερα απο οτι ειναι."

"Ενταξει φιλεναδα, οπως θελεις αλλα... γιατι δεν ειπες πως ηταν της Delias; Επειδη κανει αυτη τις βλακειες δεν σημαίνει πως θα τα πληρωσει ο αμαχος πληθυσμος!"

Απαντησε ενοχλημενη αφου επεσα σε αυτην την κατασταση εξαιτιας της Delia, και για αυτην ηταν αυτονοητο πως επρεπε να του το ελεγα, μα για εμενα δεν ηταν ετσι.

"Τι να του ελεγα βρε Zoi; Η αδελφη μου ειναι πιο πορνη και απο πορνη και επειδη εχει απειρα δαντελενια εσωρουχα δεν ξερει τι να τα κάνει και τα μοιραζει; Μετα ποιος θα την έπαιρνε στα σοβαρα;"

"Στα σοβαρα δεν ξερω, πάντως καποιος σιγουρα θα την έπαιρνε..."

Ανταλλάξαμε ενα βλεμμα ολο υπονοουμενα και ξεσπασαμε σε τρανταχτα γελια πεφτοντας η μια πανω στην αλλη πανω στο στρωμα.

"Και απο που το εμαθε ο ηλιθιος;"

"Απο τον David σιγουρα, θα το εχει κανει βούκινο!!!"

Απαντησε αυτη και σκασαμε ξανα στα γελια.

"Δεν πιστευω να κλειδωθείς παλι και να βγει του χρονου παλι τετοια μερα ετσι;"

"Οχι φυσικα! Δεν δινω δεκαρα πια για το τι πιστευει αυτος για εμενα, μου αρκει εμενα που ξερω εγω πως εχουν τα πραγματα... και αυτο που ξερω ειναι πως θελω να ξαναδω τον Riven!"

"Οπα, εσκασε η βομβα!"

"Δεν ξερω Zoi αλλα νομιζω πως τον ερωτευτηκα! Ερωτευτηκα τα ματια, το χαμογελο του, το αγγιγμα του... ναι το ξερω δεν παω καλα! Αμα κανω σαν λυσσασμένη αποψε δεσε με σε εναν στύλο και αφησε με εκει να συναντήσω την αυγη."

"Εγινε!"
Απαντησε παιχνιδιαρικα κλείνοντας μου το ματι.

"Τι θα βαλεις εσυ σημερα;"

"Εμαθα απο τον David πως υπαρχει dress code, πως ολοι επρεπε να φοράνε λευκα και τα κοριτσια να ζωγραφίσουν με λευκη μπογια σχεδια πανω στα προσωπα τους, οποτε θα μου δανεισεις κατι λευκο γιατι εγω μονο παρδαλα πηρα μαζι μου!"