ဦးရဲ့အဖြည့်ခံ~~~[Complete]

[24]<Zg>

ZAWGYI💫

ဦးရဲ႕အျဖည့္ခံ~~~[24]
••••••••••••••

"ယြီပင္း...ဒါဆိုစိတ္ခ်မယ္ေနာ္..."

"ဟုတ္ကဲ့Boss...ဒါနဲ႕Bossဒီေန႕အလုပ္ဆင္းတာေစာတယ္ေနာ္..."

"အင္း...ဒီ့ေန႕ငါအိမ္ေစာေစာျပန္ဖို႔လိုတယ္..."

ေရွာင္းက်န့္ယြီပင္းကိုႏႈတ္ဆက္ၿပီးကားပါကင္စီေလွ်ာက္လာလိုက္တယ္။ဒီေန႕Baeစီကအေျဖရမွာမို႔ေရွာင္းက်န့္တက္ႂကြေနျခင္း။ၿပီးရင္Baeအကိုလို႔သိထားတဲ့ဟိုတေန႕ကလူကိုလည္းသြားေတာင္းပန္ခ်င္ေသးသည္။Baeလည္းသူ႕စီေရာက္တာၾကာၿပီဆိုေတာ့မိသားစုကိုလြမ္းေနရွာမွာပဲေလ။

"ေမာင္..."

ကားထဲဝင္ဖို႔ျပင္႐ုန္ရွိေသးေနာက္ပါးကရင္းႏွီးေနသည့္ေခၚသံေၾကာင့္ေရွာင္းက်န့္လွည့္ၾကည့္လိုက္မိတယ္။

"ဝမ္ခ်င္..."

"ေမာင္...ဝမ္ခ်င္နဲ႕စကားခဏေလာက္ေျပာရေအာင္ေနာ္..."

ခုခ်ိန္ထိdutyကုဒ္နဲ႕ဝမ္ခ်င္ကအလုပ္ေတြပိကာအေတာ္ပင္ပမ္းေနပုံပဲ။ေဖ်ာ့ေတာ့ေနသည့္ဝမ္ခ်င္ကိုၾကည့္ၿပီးေရွာင္းက်န့္သနားစိတ္ဝင္မိတယ္။ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္ဝမ္ခ်င္ကေရွာင္းက်န့္ရဲ႕သူငယ္ခ်င္းတျဖစ္လည္းအခ်စ္ဦးျဖစ္ခဲ့သည္မဟုတ္လား။

"ေကာင္းၿပီေလ...ဒါဆိုငါတို႔ဆိုင္တဆိုင္သြားရေအာင္...မင္းၾကည့္ရတာအရမ္းအလုပ္မ်ားေနပုံပဲ..."

"အဟြန္း...ဝမ္ခ်င္အလုပ္မမ်ားတဲ့အခ်ိန္မွမရွိတာေမာင္ရယ္..."

"ငါသိပါတယ္...မင္းလိုအခ်ိန္ျပည့္အလုပ္နဲ႕နပန္းလုံးေနရတဲ့သူအတြက္အခ်ိန္ဆိုတာရ​ႊေထက္ရွားတယ္မို႔လား...ဆိုေတာ့ သြားၾကမယ္ေလ..."

"အင္း...ေမာင္နဲ႕ဝမ္ခ်င္ခ်စ္သူစျဖစ္တဲ့ေကာ္ဖီဆိုင္ေလးကိုသြားရေအာင္..."

ေရွာင္းက်န့္ဝမ္ခ်င္အေျပာကိုေခါင္းအသာၿငိမ့္ျပလိုက္တယ္။တခ်ိန္ကသူ႕ကသာအေလးထားခဲ့တဲ့အရာေတြကိုခုခ်ိန္ဝမ္ခ်င္ကသတိတရရွိေနတာဆိုေတာ့နည္းနည္းေတာ့ရယ္စရာေကာင္းေနမလားပဲ။ဒီလိုပါပဲ လူဆိုတာရတာမလိုလိုတာမရတဲ့လူမ်ိဳးေတြ။ကိုယ့္အပိုင္ကိုလက္ဝယ္ပိုင္ဆိုင္ထားတုန္းကေတာ့အေရးစိုက္ဖို႔ေမ့ေနတတ္ၿပီးတပါးသူယုယေနတာျမင္ရင္ႏွေမ်ာတသသျဖစ္ေနတတ္ၾကတာမ်ိဳး။