[MAYDON] "THE 7 BADBOY's AND I" [Book1-Book2] [Monteriallé Series #1]

CHAPTER 14

☆☆☆

MAYLA'S POV

Kakababa kolamang ng Hagdan ng madinig kong may Nag-do-doorbell sa labas kaya halos patakbo ko iyong tinunto upang buksan ang gate

Isa itong babae na medyo mas bata pa ata kay Manang Esme. Akin siyang nginitian at gayon din ang kanyang ginawa.

"Ikaw na ba ang bagong Kasambahay?"

MAYLA: Opo, ako nga po, sino po sila?

"Ah ako si Emilia, Tawagin mo nalang akong Ate Emilia dahil tatlongpung taong gulang na ako, ikaw kasi, mukha kapang bata masyado. Ilang taon kana nga?"

MAYLA: Ah! 18 po. Pasok po kayo, naikwento na po pala kayo saakin ni Manang Esme, masaya po ako't nakilala na kita

EMILIA: Ganoon din ako Ihja, anong pangalan mo?

MAYLA: Mayla po.

EMILIA: ganoon ba? O' para yatang napagod ka ng husto. Naglilinis kapa ba?

Tumango ako

MAYLA: Opo, tapos na akong maglinis maliban nalang sa iba pang gawain. Pero gagawin ko narin po yun dahil kakatapos kolang sa Painting Area ni Sir Dylan maglinis.

EMILIA: Aynaku ihja, magpahinga kana. Asan na ba si Manang Esme?

MAYLA: Ah nasa kwarto niya po, pinagpahinga konalang dahil nagka sprain po yung paa niya, Mahirap na baka mas lalo lamang lumala pagka pinilit niyaparing maglakada.

EMILIA: Bakit? Anong nangyari? May ginawa na naman ba sakanya si Señorito Dylan?

Tumango ako bilang tugon, at dagliang nag-iba ang kanyang awra.

Napangiti siya ng mapakla.

EMILIA: *sigh* Ano pa nga bang bago sa batang yun e' kahit saakin ay ganoon iyon.

MAYLA: sakin nga rin po e' pero okay lang po yun. Hali kana po, naku ate kumain kanari na po muna at baka nagutom kana sa haba ng byahe mo.

EMILIA: Aynaku Ihja, okay lang ako. Ikaw itong magpahinga na, naku-naku kang bata ka. *smile* may ibinigay ba sa iyong listahan si Manang tungkol sa mga gawaing bahay?

MAYLA: Opo. Eto po.

Akin iyong ipinakita sakanya, ngunit kanya iyong kinuha

EMILIA: marami kana palang nagawa, osya magpahinga kana at ako na ang bahalang gumawa sa iba pa.

MAYLA: P-pero?

EMILIA: Sige naaa ihja, pahinga na.

---

Napabuntong hininga nalamang ako sa kawalan sa isiping wala na akong choice kundi ang sumunod nalamang.

Isa pa, pagod narin ako kaya sobrang kailangan ko nga ng pahingang iyon.

Naisipan kona lamang na magtungo sa Pool area at doon magpahinga, wala naman ang aking mga amo doon kaya pwedeng pwede kong solohin ang ganda ng tanawin sa parteng iyon

Hanggang tanaw lang dahil hindi naman ako marunong lumangoy, tss. Takot kolang na baka maulit na naman yung nangyari saakin nung kabataan ko.

Akala ko okay lang tumalon sa tubig gaya ng nakita kong ginawa nina papa at mama dati noong namasyal kami sa dalampasigan ng San Lorenzo beach..

Nasa batuhan kami nun..
At yung batong iyon ay napapalibutan na ng tubig na may taas na lalagpas sa ulo ng isang taong may height na 5'7.

Dinala kami roon ni papa na may salbabida ngunit ng makita ko sila ni mama na bigla nalang tumalon sa tubig at lumangoy na'y Agad akong tumayo sa may batuhan at ginaya ko ang ginawa nila