[MAYDON] "THE 7 BADBOY's AND I" [Book1-Book2] [Monteriallé Series #1]

CHAPTER 29

☆☆☆

DYLAN'S POV

Gaya ng dating pinagdalhan nila kay Mayla.

Nasa Abandunadong hotel sila.

Sinenyasan ko si Ezwood na magtago sa gilid ng Hotel..

Saka ako dahang dahang pumasok

Nakatago sa loob ng pantalon ko ang Handgun na ibinigay saakin ni Ezwood samantalang ang Shotgun naman ay nakay Ezwood pa, Just Incase.

*smirk*

Pagkapasok ko palamang ay sinalubong na ako ng malakas na hampas ng bat saaking braso ng alalay ni Mr. DE leon

Anak ng tae! Bakit ba lagi nalang Baseball bat ang ipinapamalo nila saakin! Bwisit.

DYLAN: Ang sakit nun!

Daing ko na sa alalay nitong mabalbon nakatingin, sa mga titig ko palang gusto ko nasiyang balatan. Ginawi niya sa likuran ko ang aking magkabilaang kamay saka iyon ginapos ng mahigpit

"Kuya Dylan! Kuya Dylan!"

Dinig kong sigaw ng mga bata..

Hinanap ko sila sa buong paligid ngunit wala akong makita, napakadilim kasi sa bawat gilid maliban sa kinatatayuan ko na matindi ang liwanag dulot ng De bateryang Ilaw na ikinabit nila sa itaas ng kisame

Ng kinalaunay may narinig akong pumapalakpak..

Sa madilim na parte..

Hanggang sa unti unting lumalakas ang tunog ng bawat palakpak nito, ibig sabihin papalit nasiya ng papalapit..

Hanggang sa ilang saglit pa ay naaninag ko na kung sino iyon..

Si Mr. DE LEON! sino pa nga ba tss.

"Dylan, Dylan, Dylan.." aniya sa nakangising itsyura

DYLAN: Ang panget mo pwedea ba? Wag kang ngumisi nakakasuka itsyura mo. Daig mo pa si IT!

Saglit na nawala ang ngiti sakanyang mga labi ng sabihin ko iyon..

Ngunit kinalaunay agad din iyong napalitan ng ngiting mapakla

"Nakakabilib ka talaga Mister Monteriallé, gagawin mo talaga lahat mailigtas lang ang mga kapatid ng babaeng pinakamamahal mo! *smirk*"

DYLAN: That's what you call Good Works! Yang sayo kase, Bad works e' ginagawang lahat makapaghiganti lang para sa anak na minamahal na kahit minsan hindi ko naman nagustuhan! Tss. Mabuti nalang talaga! Dahil tignan mo naman! Ang Ama! Daig mo pa asong Gala! Mukang Adik!

Di siya natuwa sa sinabi ko kaya pumakawala siya ng isang malakas na suntok sa mukha ko..

Di ko iyon inalintana. Tss.

DYLAN: Ang Hina.. Yun lang ba ang kaya mo?

Sabi ko sabay dura ng dugo mula sa parteng kanyang sinuntok

Nang gagalaiti nasiya sa galit kaya isa na namang sunod sunod na suntok ang kanyang pinakawalan sa pisngi ko.

DYLAN: Pfft. Ang Hina parin, C'mon! Get it on! Damihan mo pa para naman ganahan ako!

Sabi ko sa nakakalokong ngiti

Mukha akong tanga sa paghahamon oo, but this is my way of getting myself into anger. Para ng sa ganoon mas lalo akong makaramdam ng galit at makalaban sakanya ng hindi gumagamit ng Baril..

"You want another punch? Sorry but i won't give you. Hindi pa tayo nagsisimulang maglaro--"

DYLAN: Haha! Laro! Ano ka bata!