[MAYDON] "THE 7 BADBOY's AND I" [Book1-Book2] [Monteriallé Series #1]

CHAPTER 17

☆☆☆

MAYLA'S POV

Balisa akong nagpapabalik balik ng lakad sa buong kabuuhan ng aking kwarto, di mapakaling napapatitig saaking sariling repleksyon sa salaming nakasabit sa pintuan ng aparador.

Umatras pa ako ng kaunti upang muling titigan ang aking sarili sa salamin, Busangot ang mukha't iritadang ginusot ang laylayan ng aking suot na t-shirt.

Tsk.

Paano ako aalis ng nakaganto lang? Ang ikli-ikli ng short ko! Napaka laki pa nitong damit na suot-suot ko! *sigh*

Sabi ni sir Felix kailangan ko na daw maghanda dahil maya-maya lang ay aalis na kami! Pero paano ko naman sakanya sasabihing wala akong damit na maisusuot na pwedeng panlabas? Alangan namang nakaganto lang ako? Isssh! Nakakahiya!

T__T

Bagsak ang balikat akong umupo sa aking kama't Inis na napasapo saaking sentido.

Ng bigla akong makadinig ng mahihinang katok mula sa pinto, sa isip ko'y baka sina Manang Esme at Ate Emilia iyon kaya medyo nakahinga ako ng maluwag.

Manghihiram nalang siguro ako sakanila ng damit, isang araw lang naman e' pagkatapos kong gamitin ay lalabhan ko kaagad at isasauli ko sakanila..

Desperada kong saad saaking isipan

Saka nakangiting nagtungo sa gawi ng pintuan at agaran iyong binuksan

MAYLA: Naku manang mabuti nalang at----

@___@

O__O

*blink* *blink*

Namilog ang aking mata't halos hindi ako makapaniwala na hindi sina Manang Iyon kung hindi si sir-----Dylan.. @__@

Anong ginagawa niya dito?
Tapos yang mukha niya---palagi nalang seryoso! Ano na naman ba ang nagawa ko't mukhang pagagalitan na naman ako ne'to >__<

Pilit akong ngumiti sakanya.
Wala parin siyang ekspresyon kaya hindi ko mabasa kung ano bang nasa isip niya sa mga oras na ito..

*cough*

DYLAN: Did i disturb you?

Agad akong umiling

MAYLA: Naku! Hindi naman po ser, ano lang---

Di ko na natapos ang sasabihin ko ng makitang bigla siyang may iniabot saaking Paper bag.

Kunot noo akong napatitig dun at sakanya

Ano to?

MAYLA: A-Ano po ito ser?

DYLAN: May kamay ka naman diba? Bat di mo gamitin para mabuksan mo yan.

Pagsusungit niya. --,--

Baket masama bang magtanong? Gagalit agad ee..

MAYLA: Eto na! Bubuksan na!

Inis ko itong binuksan, ngunit agad din iyong napawi ng makita ko kung ano ang nasa loob niyon..

Isa itong damit.. mahaba ito, pati narin ang sleeves nito. Di ko tuloy mapigilang hindi mapaawang ang aking baba dahil sa sobrang pagkamangha..

Ang gara nitong tignan, alam mo talagang mamahalin! @ o @

DYLAN: I've heard you talking with Esme and Emilia earlier and you've metioned that you've got nothing to wear.. so i thought.. maybe i should give you that?