[MAYDON] "THE 7 BADBOY's AND I" [Book1-Book2] [Monteriallé Series #1]

CHAPTER 34

MAYLA'S POV

@TERACE

DYLAN: Why not try mo munang pakisamahan si mommy sa ngayon? You know? Trying to know her, getting to know each other muna kumbaga.. baka sakaling.. Alam mo na?

MAYLA: Baka sakaling magbago isip ko Ganon ba? Tsss. *Deathglare*

He smiled

DYLAN: baka sakaling gumaan din Ang loob mo sakanya kako. After all She's your biological mom, Alam Kong kahit di mo sabihin, May parte parin diyan sa puso mo na gusto siyang tanggapin, na gusto mo siyang kilalanin. Ikaila mo man sa lahat na mommy mo siya, pero Hindi nun maikakaila na nakakaramdam kadin ng lukso ng dugo diyan. *Pointing my chest*

Napangiwi ako sa sinabi niya, Hindi dahil sa Hindi ako sang-ayon sa sinabi niya kundi dahil sa Alam Kong Tama siya.

May parte nga saakin na gustong kilalanin si Miss Emily, pero papaano? Nakakahiya.. pagkatapos kosiyang pakitunguan Ng masama kanina ...

Hayst..

Napatakip nalamang ako Ng aking mukha Ng maalala ko na Naman Ang Ginawa Kong pagtulak sakanya kanina tsk.

Kung narito lamang sina Father at Sister, paniguradong mapapangaralan na naman nila ako dahil sa ginawa ko.   (T_T)

DYLAN: Let's Take a walk? outside? magpapahangin lang.. baka sakaling sa labas at nakapag-isip isip kana e' baka magpasya kanang pakitungungan si Mom.

I Srugged at the tought of it.
Mukhang pursigido talaga tong isang to na mapag-ayos kami ng Tunay kong ina..

MAYLA: Acustla.. Ayokong lumabas, tyaka bakit magpapahangin pa eh nandito naman na tayo sa Terace? ang lakas na kaya ng hangin dito! *pout*

Pinisil niya ng bahagya ang Dulo ng ilong ko saka iyon Dinampian ng halik na dahilan para ako ay pamulahan na naman..

pagkatapos niyon ay iniharap niya ako sa Terace pagkuway niyakap niya ako saaking bewang mula saaking likuran at isinilid ang kanyang mukha saaking leeg

napalunok ako sa ginawa niyang iyon.. Yung puso ko, naghuhurmintado na naman!

(≧(ｴ)≦ )

*sigh*

DYLAN: Dove.. Stop trying to escape .. Lalabas tayo wether you like it or not.

aniya sa malambing na tono, at dala niyon ay matinding kuryente mula saaking kaibuturan.

bumuntong hininga na muna ako bago muling  nagsalita, upang kahit papano ay mapawi ang kabang nadarama ko

MAYLA: *Sigh* U-uhmm.. O-okay? tss. Ano nga ba naman ang magagawa ko? Yaya mopadin naman ako diba? kaya dapat sundin ko parin ang gusto ng Amo ko.

Saglit siyang  natigilan sa sinabi ko, pagkuwa'y naramdaman ko nalang ang masuyo niyang paghalik saaking leeg saka ako marahang iniharap sakanya.

Sinapo ng magkabilaan niyang mga palad ang aking mukha at marahan iyong iniangat upang magkatitigan kaming dalawa..

He draw a smile his lips..

DYLAN: *smirk* Who say's your still my Nanny?

MAYLA: uhmm? a-ako?

DYLAN: *Smiles* Then delete it into your mind honey, because from now on.. ako lang ang dapat na mag-aalaga sa'yo. ako lang ang dapat na magserve para sa'yo, No more wiping the windows, mopping the floor, Washing the dishes and all the house chore you wanna do just because you think na may utang na loob ka saamin kaya mo yun ginagawa.. No more Dove.