[MAYDON] "THE 7 BADBOY's AND I" [Book1-Book2] [Monteriallé Series #1]

CHAPTER 27

☆☆☆

@OTWT
[BAYAN NG SAN ISIDRO]

MAYLA'S POV

Tapos na akong magbihis, kanina habang Naglilinis kasi si Manang Esme ay inabutan siya ni sir Dylan ng damit na susuotin ko.

Kaya eto, nakapagbihis narin ako..
Simpleng Wrap around dress lang ang ipinasuot niya saakin.

Longsleeves, na medyo mahaba na ang laylayan ng damit kaya hindi na makikita ang hita ko.

Pfft. Mukhang sinigurado niya talagang sarado lahat ah..

Pero infareness kumportable itong damit na binigay niya, at bukod sa maganda na! Mabango pa. ^___^

----

Pagkatapos kong magbihis nagpasya na akong lumabas ng aking kwarto, sakto naman na pababa narin si sir Dylan mula sa hagdan kaya nagkasalubong na kami

DYLAN: Shall we?

Tumango ako bilang tugon

DYLAN: Dala dala mo na ba yung phone?

MAYLA: Opo ser.

DYLAN: Okay, tara na.

Aniya saka humakbang na siya patungo sa labas, saglit pakong lumingon upang kawayan sina Manang at Ate Emilia sa may kusina na nakasilip sa pinto

ESME: Mag iingat kayo ihja!

MAYLA: Kayo din po.

Nakangiti kong tugon saka nagpasiya ng lumabas ng Mansion.

Nasa loob na ng sasakyan si sir Dylan kaya agad narin akong sumakay.
Tinuro niya ang seatbelt ko kaya agad ko iyong kinuha at isinara.

Mahirap na kasi-baka magkalapit na naman mga mukha namin ano? --,--

----
Pagkatapos naming magseatbelt, binuksan na muna niya ang gate gamit ang remote control na hawak niya. Pagkatapos ay agad niya nang pinaandar ang kanyang sasakyan..
----

Walang nagsasalita sa buong byahe, tahimik lang kami at ni isa walang umiimik.

Hanggang sa Paglipas ng ilang Oras, akin nang nakikita ang maliit na bayan ng San isidro sa di kalayuan..

Pati narin ang Bahay ampunan kung saan naroroon ang dalawa kong kapatid na sina Jessa at Rafael

DYLAN: This place looks familiar..

Aniya sabay dukwang ng kaunti upang masilip ng mabuti ang nasa itaas na nakasulat na lugar ng bayan

DYLAN: San Isidro...

Saglit siyang nag-isip

DYLAN: Oo tama, ito nga yun!

Masigla niyang saad, samantalang ako nakatitig lang sakanya na puno ng pagtataka dahil hindi ko maintindinan kung bakit ngiting-ngiti siya habang nagmamaneho

MAYLA: Ba't nakangiti ka?

Tinapunan niya ako saglit ng tingin na agad din naman niyang binawi dahil siya ay nagmamaneho kaya dapat na sa harap nakatuon ang kanyang pansin

DYLAN: I used to go here, with Dad..

MAYLA: Talaga?

Dinig kong natawa siya ng bahagya

DYLAN: *smirk* I remember the last time i went here, a thief named Mayla stole my wallet..

Inis kosiyang inirapan ng madinig ko ang kanyang sinabi, tss. Kailangan pa talagang ipaalala eh no? --,--