[MAYDON] "THE 7 BADBOY's AND I" [Book1-Book2] [Monteriallé Series #1]

CHAPTER 30

☆☆☆

@SAN ISIDRO PARK

MAYLA'S POV

Nasa backseat sina Jessa at Rafael, samantalang nasa Frontseat naman kaming dalawa ni sir Dylan.

Panay nga lang ang hingi ko ng paumanhin kay sir Dylan dahil sa kaingayan ni Jessa, jusme. @___@

"Kyaaaaaahhhh! Sa wakas makakapasyal narin kami! Wohooooo!"

Paulit ulit nitong sigaw Urgh!

MAYLA: Pasensya na talaga ser ah? Hihi, ngayon na naman kasi uli sila makakapasyal *sigh* kaya nagiging abnormal nayan.

Saad ko sabay irap sa gawi ni Jessa.

DYLAN: It's okay, gotta used to it, pareho naman kayong maingay na dalawa. *smirk*

MAYLA: *Deathglare* Sorry naman! --,--

----
Di nama gaanong malayo ang Parque mula sa Bahay ampunan kaya di narin kami gaano pang natagalan sa byahe.

Ng nasa mismong tapat na kami ng Park ay minabuti na muna ni sir Dylan na ilagay sa tamang pwesto ang kanyang sasakyan bago niya kami inayang lumabas ng kotse.

MAYLA: Jessa baba na!

Sabi ko kay Jessa, agad niya din naman akong sinunod, excited siya eh.

JESSA: Wohoooooo! Hahaha Ang sarap talagang mamasyal ate uy!

MAYLA: Tumigil ka nga riyan kakarating palang natin ano.

JESSA: yihieeee! Kahit na! Pasyal parin tawag dito!

Haynaku! --,--

Ng tuluyan nasiyang nakalabas umusog na ako ng kaunti upang akin nang makuha si Rafael, ngunit bago ko paman sana siya aakmang kukunin ay naunahan na ako ni sir Dylan sa pagkuha sakanya sa loob.

@___@

Anebe? Pwede ko bang sabihin na kapatid ko yan! T__T

MAYLA: Ser akin na si Rafael.

DYLAN: No, just lock my cars door and oh'

Kinuha niya muna kay Rafael ang Hawak nitong Cellphone saka iniabot saakin.

Sinundan ni Rafa ang Cellphone, gumuhit ang lungkot sa mga labi nito at napansin iyon ni Sir Dylan.

DYLAN: Oops! Oops! No crying baby, bili tayo pagkain? Yung marami? Lobo gusto mo? Gusto mo lobo?

Taranta nitong pag-alo sa kapatid ko

MAYLA: Ako na kasi magbubuhat! --,--

DYLAN: Yoko, mabigat siya. Tyaka gusto ko magbuhat ng bata pake mo ba. *pout*

Isshh. *deathglare*

Lumingon lingon siya sa buong paligid at ng sa di kalayua'y may nakita siyang Nagbibenta ng surbetes, kanya agad iyong nilapitan.

Sinenyasan niya kaming sumunod sakanya, kaya yun ang ginawa namin ni Jessa.

DYLAN: Hey you! How much? *turo sa icecream*

Maka "hey you" naman to feeling niya pagmamay-ari niya lahat ng tao eh no? --,--

"Limang piso po ser. Meron din pong sampung piso"

Sagot ng mamang surbetero

DYLAN: Okay, Bigyan mo kaming apat ng tig sasampung piso.

"Okay ser."