YENİ OKULUM

26.BÖLÜM ~YAĞIZ YÜKSELEN~

Tüm gün okulda bana yazan kişiyi düşünmüştüm. İnsan ister istemez merak edip, düşünmeden  edemiyordu. Daha sonra Meriç beni eve bırakmıştı. Şimdi ise oturmuş verilen ödevleri yapıyordum. Neden bu kadar ödev veriliyor anlamıyorum. Tamam verilmesi normal ama daha bugün okula adım atım. Her neyse zaten aklımdan çıkmayan bir üniversite sınavım var. Düşümeden edemiyorum acaba kazanabilecekmiyim?

Masanın üzerindeki kitabımı ve defterimi kaldırıp raftan bir kitap alarak yatağıma geçtim. Biliyormusunuz en iyi dost kitaplardır. Bu hayata en çok sevdiğim şey kitap. Bence herkesin en sevdiğide budur... elimdeki kitapa dikkatimi verip okumaya başladım, ama ne yazıki telefonuma gelen bildirimle okumayı bıraktım. Belkide yine o yazmıştır. Merakıma yenik düşüp masanın üzerindeki telefonu alıp baktım. Tam tahmin etiğim gibi yine o yazmıştı.

"Buğün biraz dalgındın, benim kim olduğumu merak ettin değil mi?"

Hadi ama  benim yerimde kim olsa eder. Cevap yazmayacaktım.

Çevrimçi...

Yazıyor...

"Ezgi okudugunu görebiliyorum."

Oku banane sırf okudum diye cevap yazmak zorunda değildim. Yada yazsamı?

"Kimsin?"

"Kim olduğumu boş ver."

Anında cevap yazmıştı. Demek kim olduğunu bana söylememek de karalıydı.

"Numaramı nerden buldun? Beni nerden tanıyorsun?" diye yazıp beklemeye başladım ama cevap yazmamıştı. Sinirlerim bozulmuştu deli mi ne.

"Kim olduğunu bilmiyorum... merakta etmiyorum çünkü seni tanımıyorum birdaha mesaj atma lütfen." Yazıp gönderdim daha sonra cevap yazmasın diye engeledim.

Aslında kim olduğunu merka etmiyor değilim. Bizimkiler olmaz neden böyle birşe yapsınlar ki? Acaba Aslı olabilir miydi? Durup duruken artık bana bulaşmayacağını söyledi daha sonra ise bir anda telefon sapığım ortaya çıktı. Profil fotorafına baktım. Kırık bir kalp resmi vardı profilinde.

Elimdeki telefon bir anda çalmaya başlayınca şok oldum. Yine aynı numara arıyordu. Tabikide açmayacakdım. Yada açsamı sesinde kim olduğunu anlardım belki... çalan telefonu açıp kulağıma götürdüm.
Her hangi bir cevap gelmedi. Mecburen ben konuştum.

"Efendim."

Yine cevap gelmedi daha sonra yüzüme kapatmıştı. Tekrar WhatsApp girip engeli kaldırdırır kaldırmaz sayfaya mesajlar düşmeye başladı.

" kim olduğumun ne önemi varki?"

"Numaranı bulmak zor olmadı."

"Sana yazmaya devam edeceğim..."

"Beni engeledigine inanamıyorum!"

"Çok inatcısın."

Allah'ım sen bana sabır ver yarabim.

"Sana bana birdaha yazmamanı söyledim. İstediğin kadara yaz sana cevap vermeyeceğim!" Evet cevap vermeyecektim. Neden vereyim ki?

"Vereceksin!" Sen şuna bak bu kendini ne zanediyordu? Aptal Ezgi engele gitsin.

"Bu hafta tatile giriyoruz. Duyduğuma göre okuldaki geziye gidecekmisin bendemi gelsem acaba?" Ha bir orası eksikti sende gel. Kim bu? Keşke şuna senin kim olduğunu öğrensem varya ne güzel olur. Şuan sinirden delirecektim...

Sinirle yazmaya başladım,"Bizim okuldanmısın?"diye yazdım ama cevap vermedi. Daha fazla dayanamıp engeli basıp telefonu kapatım.

Daha bir dakika geçmeden yine telefonum çalmaya başladı. Hayır anlamıyorum neden arıyorsun?