YENİ OKULUM

21. BÖLÜM ~DİLEK~

Yeni okulum 20 Bin  okunma olmuş her birinize çok teşekkür  ederim.♥️

*

Beni öylece bırakıp gitmişti Aslı. Açıkçası ondan bu kadarını beklemiyordum. Tam bir saat olmuştu onuda duvarda asılı olan saat'ten görmüştüm.

Bu zaman kadar kimse gelmemişti. Acaba beni arıyorlarmıdır? Canım sıkılmaya başlamıştı. Hemde çok sıkılmıştım. Keşke telefonum yanımda olsa ama çantam'da bırakmıştım.

Boş boş etrafı izlemeyi bırakıp ayağa kalktım. Müzik odasının küçük bir camı vardı. Camdan baktığımda arka bahçeyi görebiliyordum.

Atakan ve Rüya'yla burda tanışmıştım. Acaba o gün neden kavga ediyorlardı? Ne ara zaman bu kadar cabuk geçmişti?

Sıralardan birine geçip oturdum. Neden hala burdaydım? Burda çıkar çıkamaz Aslı'yı bu kez elimden polisler bile alamayacaktı. Ondan o kadar nefret etmeye başlamıştım ki onu nefretimle bile öldürebilirdim. Başımı sıranın üzerine koyup düşünmeye başladım.

Acaba maç'ı Kim kazanmıştı? Onu bile bilmiyordum. Elimdeki forma şuan Meriç'in üzerinde olması gerekiyordu.

Ben yine bakışlarımı etrafta gezdirir'ken bir şeyin yere düşmesiyle refleks olarak sıcradım. Okul çok dan dagılmış olmalıydı. Belki görevli biri olabilirdi. Hızla yerimden kalkıp. Kapıya dogru koştum. Adım seslerini duyabiliyordum. Kapıya vurup.

"Kimse varmı? " diye bagırdım. Kimse varmı? Bu ne biçim yardım isteme cagrısı Ezgi?

Tekrar kapıya vurduğumda. Ayak sesleri tekrardan gelmeye başladı.

"Benim duyduğumu sende duydun'mu Atakan?"

Tanımadıgım bir sesti Ama Atakan ismini duyar duymaz. "Atakan?" diye seslendim.

"Ezgi senmisin?"

Evet bu Atakan'dı "Benim lütfen yardım et."

"Ezgi iymisin? Senin orda ne işin var?"

"İyim merak etme Aslı beni buraya kilitledi çıkar beni burdan."

"Tamam Sen sakin ol." Dediginde rahatlamıştım hemde çok. "Abi Sen Ezgi'nin yanında dur Ben yedek anahtarlara bakıp gelecegim."

Ne yani Atakanın abisi'mi gelmişti? Kapıya yapışmayı bırakıp geri çekildim. Bir kaç dakika sonra kapının açılma sesini duyunca Atakan'ın geri geldigini anlamıştım.

Atakan kapıyı açar açmaz bana sarıldığında biraz şaşırmıştım. Bende ona sarılınca." Çok korktunmu?" Dedi.

Geri çekilip "yok be ne korması Ama çok sıkıldım bir an hep burda kalacağımı sandım."

"Bu kız çok olmaya başladı ama. Ne yapmaya çalışıyor?"

Ne bilim Ben delini teki işte zaten nerde manyak ben orda hiç eksik kalırmıyım canım.

"Hadi burdan çıksak artık." Atakan'nın abisine baktıgımda.

"Bana öyle bakma ufaklık oturup sizinle kafa yorup düşünürdüm Ama sabahtan beri yol geliyorum o da yetmemiş gibi okul'u gezip bir sorun varmı diye araştırma yapıyorum. Açlıktan öldüm Ama hadi." Dediginde Atakan kahkaha atımaya başladı. Hayretle ona bakmaya devam ettim. İnsan iymisin derdi veya Merhaba Ben Ataknın abisi veya ne bilim işte bişey derdi.

Atakan kolunu omzuma atıp." Boş ver Sen onu Ezgi açlıga dayanamaz o gel bir an önce çıkalım yoksa bizi yer bu manyak."

"Boş yapma Atakan açım diyorum." Dediginde bu kez bende gülmüştüm çünkü çok cidiydi.