YENİ OKULUM

32. BÖLÜM ~GEÇMİŞ OLSUN ÇİÇEĞİ~

Okumaya başlamadan önce sol alt köşedeki küçük yıldızın üzerine basıp bana destek olursanız sevinirim.

Keyifle okumlar...

Size küçük bir süprizim var bölüm sonunda.

Bu arada sizden rica etsem yazım yanlışlarımı nokta(.) Koyarak belirtimisiniz?

*  *   *

Bazen çok fazala saçmalayan biriydim. Ama bu saçmalıklarıma Selim abim gibi herkesi katmıyordum mesela. Şuan canım ne kadar çok yandığını size anlatamam. Kırık kolumun üztüne düşmüştüm ve kolum çok pis yanıyordu, yanmakla kalmamış gibi çok ağırıyordu. Annem endişe dolu gözlerle elindeki suyu ve ilacı bana uzatıp içememi istedi. İtiraz etmeden elindeki ilacı ağzıma atıp ardından su içitim. Babam çok sinirliydi. Özelikle Selim abime ve haklıydıda çünkü bende çok sinirliydim ona.

Selim abim ilk önce bize bir korku film izletmişti. Ardında Rüya ile bir plan kurup bizi korkutmaya karar vermişlerdi. Yani anlayacağınız,
Kefenli kız Rüya'ydı.Siyah çarşaflı saçma kişide selim abim miş.

O da yetmemiş gibi oyunlarına Mert'i de alet etmişlerdi. Ve bu hiç hoş birşey değildi. Rüya defalarca kez benden özür dilemişti ama bunun bir önemi yoktu. Kendimi geçtim ya Ece. Kızın Astımı varmış. Ece bayılmıştı yada kıriz mi geçirmişti bilmiyordum. Ayaz, sinem ve Babam hastaneye götürmüştüler. Annem saatlerdir salonun ortasında endişyele dört dönüyordu.

Hepimiz  birden susmuş annemi izliyorduk sadece. Elif Mert'i asla ama asla affetmeyeceğini söyleyince bakışlarım ikisini buldu. Meriç ise işin içinde olmadığını söylemişti sadece.

"Hayır aklım almıyor çoçuklar. Tamam gençsiniz eğlenmeniz bir birinize şakalar yapmanız çok normal ama bunun da bir sınırı var." Ezgi Annen haklı. Selim abim anlasa bari ya Rüya?

"Aranızda astımı olan bir arkadaşınız var. Bilmem farkındamısınız ama hastanede şuan. Kıza birşey olsa ne diyeceğim ailesine? Kız benim evimdeydi." Ece'nin astımı olduğunu bilmiyordum ama onlar biliyordu, hayır Ezgi selim abim bilmiyordu. Rüya biliyordu ama!

"Ya benim kızıma birşey olsaydı. Ezgi sizinle birlikte başına bir sürü bela açtı... buna artık bir son vermeniz gerek. Çoçuk değilsiz. Değilmi selim?"

Selim abim mahcubca annem dönüp," Hepsi benim işim yenge. Kimsenin bir suçu Yok," dedi. Ardında Rüya kısık bir sesle," Bende işin içindeydim selim abiye fikri ben sundum. Özür dilerim canan abla. Özür dilerim Ezgi. Özür dilerim abi. Özür dilerim Elif. Özür dilerim Yağız. Özür dil-..." Rüya eliyle yüzünü kapatıp ağlamaya başladığında Annem Rüya'nın yanına gidip ona sarıldı. Meriç o an derin bir iç çekip ayağa kalktı.

"Canan abla kusura bakma. Biz gitsek iyi olur... seni fazlasıya rahatsız ettik zaten. Benim hastaneye gitmem gerek, Ece'yi merak ediyoruz ama bir haber gelmedi daha..."

Annem Meriç'e tamam dermişcesine kalfasını saldı. Rüya'da Meriç'in arkasından  yerinden kalakarak pişman olduğunu fazlasıyla belirterek."Özür dilerim Ezgi ben böyle düşünemedim. Ece'yi de senide unutum bir an. Kusura bakma özür dilerim."dedi mahcupca ve hala ağlamaya devam ediyordu...

" Eğer ağlaya devam edersen ve özür dilemeyi kesmesen ağzını bantlaya bilirim." dedim gülümseyerek. Soruncta o böyle olacağını nerden bile bilirdi ki?

Meriç,Rüya ve Mert gittmek için salondan çıkarken Mert'in bakışları Elif'i buldu. Elif ise öfke dolu bakışlarla," Git Mert! Git!" dedi sitemle. Atakan ve yağız'da gitmek için ayağa kalktılar. Ardından Elif. Ardında ben. Sen nereye Ezgi? Benim gidecek bir yerim yoktu yada vardı, odam. Selim abimi ve Annemi salonda baş başa bırakıp odama girdim. Başka nereye gidebilirdim ki zaten.