24. BÖLÜM~KİMİZ BİZ? ~

517 29 4
                                    

Kimiz biz söyelsene?

Kardeşim mi?

Yoksa iki kimsesiz mi?

5. YIL SONRA..

☆☆

YAĞIZ YÜKSELEN

☆☆


Aldatmak ne demekti?

Birine ihanet etmek ne demekti?

Yada bencilik?

Bunlar ne demekti? Daha önce kafa yorup ciddi ciddi düşündüğüm olmamıştı. Ama bu son beş yıldır düşünüyordum.

Ama annem sağ olsun.  Bana bunları tek tek düşündürmüştü.  Oysaki bu duyguları  zamanla yaşayıp görürsün.  Ben bunları o gece aynı anda yaşadım.

Babama bir söz vermiştim.  Ona asla ihanet etmeyeceğime. O her ne kadar onu bırakacağımı düşünsede asla onu  bırakmayacağıma söz vermiştim.

Bir daha o kadının, adamın yada o kızın  konusu açılmamasını istemiştim. Çünkü her konusu açıldığında babamla birbirimize gidiyorduk. Suçlu kim?

Bilmiyordum.

Çünki geçmişte neler olmuştu Bilmiyordum. Tek bildiğim şey babamın annemi  çok sevmesi.

Annemi hiç görmedim. Anne nedir onu bile bilmem.  Onu tanımayıp, görmeden o kadar çok sevmiştim ki. Tıpkı onu görmeden tanımadan nefret ettiğin gibi.

Hayatıma giren kişilere çok dikkat ederim. Neden mi? Çünkü ben bir kere sevdim mi onun hayatımdan çıkmasına asla izin vermezdim. Çok çabuk bağlanırdım.

Mesela Meriç, Atakan, Mert, Ayaz.  Bu dörtlü benim hayatımın merkeziydi.  Ezgi... Onu kız kardeşim gibi görüyordum.

Bazen onunla ilk karşılaştığımız gün aklıma geliyor. Gülümsemeden edemiyordum. 

Bazen keşke onun yerine, o kız yerine benim kardeşim Ezgi olsaydı diyorum. Yemin ederim öğrendiğimde hiçbir şey demeden onu kabul ederdim.

Karşımda hasta yatağında  uyuyan kıza baktım. Birbirimize o kadar çok benziyordu ki? Tıpkı ikiz gibiydik. Benim kız versiyonumdu. Ah, tabi ya biz ikizdik öyle değil mi?

Ama benim burnum onda daha güzeldi. Acaba estetik mi olmuştu. Bu kesin estetik olmuştur.  Rezil kız! Tabi çekemedi burnumun güzelliğini gidip yaptırmıştır belkide.

Acaba beni daha önce gördü mü?

Aldığı nefes sesini duyuyordum. Biraz hızlı nefes alıp veriyordu. Canı çok yandımı bilmiyorum ama gergin duruyordu. Uyurken onu izleyip görme fırsatım olmuştu. Birazdan o uyunmadan gidecektim.

Acaba burda olduğumu bilse ne yapardı?

Melis.

İsmi Melis'di.

Ve o çok güzel görünüyordu. Tıpkı o kadın gibi.

Artık onu suçlamayı bırakmıştım. Eğer o adam gelip beni tehdit etmeseydi onu görmeye bile gelmezdim. O herif kimdi bilmiyorum ama ona değer veriyordu.  Çünkü bu şerefsiz beni bulduğu an yakamdan tutuğu gibi İstanbul'daki bu özel hastaneye getirmişti.

Uzun zaman olmuş du İstanbul'a gelmeyeli. Ezgi ve Meriç'le birlikte yaşıyordum. Onlarla birlikte bir aile olmuştuk.

Beş sene önce Canan Teyzenin İzmir inadı tutmasıyla komşu kızım ve ailesi İzmir'e taşındılar. Bende okul tercihimi İzmir'de yapıp orda yaşmaya karar vermiştim.

YENİ OKULUM Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin