UNSPOKEN PROMISES (ON-GOING)

P1

#SWP1

I cried out loud, my Mom left without any reason. Iniwan niya kami nila Daddy. I feel so sad kasi mas gusto niya pang umalis kaysa ang ayusin ang relasyon nila ni Daddy.

Marriage is a commitment between man and woman. They pledged to love each other till death. Pero bakit kapag lumipas na ang ilang taon magbabago pa rin ang nararamdaman nila at iiwan nalang ang isa't-isa.

Like, damn seriously? After almost thirty years, doon nalang nila naramdaman na hindi pala sila talaga sila sa isa't isa. Na lust lang lahat. Apat na ang anak nila pero lust pa rin ang nararamdaman nila?

Ano 'yon, kapag nagsawa na sa Adobo, doon naman sila sa Menudo? Halos parehas lang naman ang mga sangkap pero bakit nakukuha paring maghanap. Huwag kasi nating sanayin ang sarili na maghanap pa ng iba kong alam mong sapat na.

Matuto tayong makuntento sa kung anong mayroon tayo. . . pero siguro ganun talaga kapag usapang pag-ibig. Ano pa man ang lalim nang nararamdaman mo sa kaniya, kapag nagsawa ka, matatanto mong hindi talaga kayo para sa isa't-isa.

"My Mobi said when a girl cry you should have to kiss her." Napatigil ako kakaiyak ng maramdaman kong may basang bagay na dumampi sa pisngi ko kasunod nun ay ang malambot na kamay na pilit pinupunasan ang basa kong pisngi.

Kunot-noo ko itong tiningnan at doon ko lang nakita ang isang gwapong bata na mas matangkad pa sa akin. Sa palagay ko'y nasa kinse na ang edad nito.

Makapal at pormado ang kaniyang kilay, mahahabang pilik mata, may malalim na biloy, kulay asul ang mga mata, pointed ang ilong, mapulang pisngi, at basang mapupulang labil.

Isa lang masasabi ko, saan kaya ito nagmana?

I shook my head a few times trying to lose the thought of the handsome boy in front of me now but every time I looked at him I was even more amazed by his handsomeness.

I felt my cheeks burned out of embarrassment. Did he just kiss me?

"W-why did you kiss me?" I stammered.

He grinned. "Don't cry, kid." I blinked repeatedly. Pilit pinapasok sa aking isipan ang mga katagang sinasabi niya.

"I'm just 10 years old and why the heck did you kiss me?! My first kiss should be for my future boyfriend, not yours!" I exclaimed. 

"Then I will be your future boyfriend." I pouted because of his replies.

"Ayoko, ang panget mo!" I stick my tongue out and the next thing I knew,  I'm running so fast out of the park. I even heard him shouting at me but I just waved back in response to him.

Habol habol ko ang aking hininga nang makapasok na ako ng tuluyan sa aming mansion. Nalungkot ako ng makitang tahimik ito, hindi katulad dati na hindi nawawalan ng mga tao. Dati rati ang saya-saya ng mansyong ito. Si Papa, Mama, mga Kuya, mga ate ko, at ako, kami pa lang dati pero ang ingay na ng pamamahay na ito.

"Mabuti naman nandito kana, Beverly!" nag-aalalang sinabi ni Manang Letty at lumapit sa akin.

"I'm sorry, Manang!" sinsero kong tugon at niyakap siya. She touched my face with her rough hands. I smiled at her when our eyes meet.

"Namumula kana naman, ilang balde na naman kaya ng luha ang iniyak mo buong maghapon?" she laughed but I still see the Sympathy in her eyes.

I also laughed too and hug her tightly. Alam kong sobra siyang nag-alala sa akin ngayon dahil bigla na naman akong nawala. Nung una kasing nawala ako, nakatulog ako sa daan kakahintay sa kanila. Bata pa ako nun, hindi ako pasalita kaya akala nila street children ako.