UNSPOKEN PROMISES (ON-GOING)

P24

#SWP24 

"You kissed!" Gulat na sabi ni Gigi. 

Namula ako at agad tinakpan ang bibig ni Gigi. "Gigi, naman e. 'Yung bibig mo!" Ungot ko. 

Inilibot ko ang aking paningin sa malaking garden namin bago hinarap ang kaibigan ko at masama siyang tiningnan. Mabuti nalang walang tao! 

"E, hindi kasi e. Paano nangyari iyon? Ano, masarap ba?!" 

"Ha, anong masarap!?" Nae-eskandalo ko siyang tiningnan. 

"Yung halik ano ka ba, masarap na siya appearance palang, syempre galing sayo na proven and tested...ano masarap ba?!" 

Hindi na ako nakapagtiis. Hinila ko ang aking kaibigan at sinabunutan ko ang kaniyang buhok. Todo tawa at tili lang siya. Mas lalo lang ako nagalit. 

"Bwesit ka talaga,"I said with a frown while combing his hair that was tangled, dahil sa sabunot ko. 

Tumawa siya. "Yieee, aminin mo. Kinilig vagina mo nuh?" 

"Yaaaaa!" I hissed.

Nag rambol na naman kaming dalawa. Kapag talaga sa kaniya ako nagsasabi ng mga pribadong bagay tungkol sa akin, wala akong ibang nararamdaman kundi pagsisisi. Yung bibig niya kasi parang hindi babae, bully rin masyado! 

"Oh, girls ba't ba kayo nagkakagulo diyan?" Parehas kaming napabitaw sa isa't-isa ni Gigi. 

Napasinghap ako at umayos ng tayo. Inayos ko pa ang buhok kong magulo. "Nandyan kana pala," 

"Natagalan nga ako e, binili ko pa kasi itong paborito mong isaw at iba pang street foods." Nagliwanag ang aking mga mata ng paglapit palang niya sa akin ay amoy na amoy ko na agad ang mabangong amoy ng isaw. 

"Thenk yew," pabebe kong tugon. 

"Ay, ang kaibigan ko nabungi na yata..." rinig kong bulong ni Gigi. Agad ko naman inayos ang sarili. 

"Anong sabi mo?" Masama ko siyang tiningnan. 

"Ha, may sinabi ba ako?" Kunyari siyang nag-isip. "Wala naman akong sinasabi. Akin na nga 'yang mga pagkain at baka langgamin pa. Mamaya mawalan pa ito ng lasa." 

Kinuha niya ang plastic sa aming dalawa ni Phoenix at hinanda ito sa lamesa dito sa garden. Habang pinagmamasdan ang aking kaibigan, naramdaman ko naman ang pagtabi sa akin ni Phoenix. Bago ko pa man siya mapigilan ay nayakap na niya ako at hinalikan sa ulo. Napapikit ako sa paggaan ng aking pakiramdam dahil sa halik na iyon.

 "Napagod ako sa trabaho," he snorted. 

"Talaga? Kawawa ka naman. Kumain ka ba ng tanghalian?" Tugon ko rin. 

"Oo, kanina sabay kami ni lolo." Mas humigpit ang yakap niya sa akin. 

"Kayong dalawa," sabay kaming napatingin sa kaibigan. "Kulang nalang pagkamalan kayong magjowa, naku kung hindi ko lang kilala kayong dalawa baka pati kidney ko kiligin." 

Sabay kaming napatawa ni Phoenix. Umirap lang sa amin ang huli at nagsimula nang lumantakan ng isaw kaya lumapit narin kami para kumain. 

Habang kumakain ay hindi ko maiwasang mapatingin kay Phoenix. Parang kailan lang matalik na kaibigan ko lang siya ngayon ay manliligaw ko na. 

Time really flies, I can't believe this is going to happen to both of us. With so many problems we've been through, I can't believe we'll get to the point where our hearts will beat for each other.

After that kiss, alam kong may nagbago. Halos araw-araw hindi ko siya malimutan sa puso ko. Kapag malapit siya, 'yung tibok ng puso ko parang nagkakarera sa sobrang bilis. Hindi ko kayang tagalan ang kaniyang presensya dahil nakukuryente ako kapag nagdadampi ang aming mga balat.