I.T. is My Story

I.T.M.S. || Case 13

- Trisha -

"Mom, Dad. I would like to introduce you Trisha Cerys Velasco" he introduced me to his parents at tumingin naman ang mga ito sa akin. I saw his mom looking at me intently. Kung babasahin mo ang titig nito; she looks like telling me to tell the truth.

"My girlfriend."

Biglang kumabog ang dibdib ko ng mabilis, di naman ako ganitong kinakabahan ng ma-meet ko ang parents ni Matthew, bat ngayon naghahalo-halo na ang lahat ng pakiramdam ko sa mundo.

Napatingin ako kay Raphael at ganun din sya sa akin at doon ay mas lalo nyang inilapit ang katawan namin sa isat isa.

Pareho naman kami napatingin sa parents nya. Diyos ko! may atraso ba ako dito? bat ganto sila makatingin?, tanong ko sa sarili ko.

"So you're the girlfriend?" his mom asked me seriously at tumayo ito at lumapit sa amin.

"Yes, maam. Unfortunately yes" sabi ko naman. At doon ay humagalpak ng tawa ang nanay ni Raphael.
Ganun din ako at sinabayan ko silang lahat sa pagtawa.

At doon ay niyakap nya ko.
"Finally i met the girl who tamed my son! Ang laking ganda mo sa personal iha!. And pagpasensyahan mo na ang anak ko, pagtyagaan mo nalang sya. Ganyan talaga yan, mana sa daddy nya. And call me Tita or mom or mommy. Not maam ok?" She said to me at pinaupo sa tabi nya.

"Ui Raph" tawag ko dito pero hindi ako pinansin nito.

"Ui Rafi" sabay sulyap nito sa akin pero ayaw ako sagutin.

"Ayaw mo din ng Rafi? Raphael nalang?"  Tinaasan lang ako nito ng kilay.

"You can call me Rafi at some times, but i prefer other names love" he said.

"Love?" Sabi ko ng patanong.

"Yes love, may sasabihin ka ba? He said to me smiling. Parang nanalo lang sa lotto. Ganda ka gurl?

"Ano yung sabi ng mommy mo na mas maganda ako sa personal?" Tanong ko naman sa kanya.

"Wala, its a long story love." Sagot nito.

"Naku iha, napanood namin yung LQ nyo last week sa office ni Rafi. Sorry talaga iha, di ko nga alam bat nagkaganyan yang batang yan. Pero good thing is ok na kayo. And finally na-meet ka na namin. Its been a while na may pinakilala sa akin yan. Kaya i know you are special" sabi ng mommy nya.

Nakonsensya naman ako sa ginagawa namin ni Rafi. Bilang anak, ayoko makita na niloloko ang mommy ko ng ganto ng ibang tao. Pero andito na, its for her health. Yun nalang din ang iniisip ko.

"Sorry po talaga tita, sana mapatawad nyo po ako." Nadulas kong sabi..patay.

"You dont need to say sorry iha, ito ngang anak ko ang sakit sa ulo, ikaw pa nagsorry. Saka normal naman ang magkaroon ng LQ." Sabi nito sa akin.

Nakahinga naman ako ng maluwag sa sinabi nito.

Tinawag na ng emcee si Rafi kaya nagpaalam na ito sa akin at naiwan sa table kung nasaan ang family nya.

Its refreshing to see him this formal and authorative. The CEO and Founder of Fortich cars Philippines.
Simula kasi ng natapunan ako ng kape nito at nasampal ko pa ito, ay never ko na nakita yung ganitong side nya.
What i always remembered to him is his childish act, corny jokes, irritating attitude but at the time he is sweet and he is thoughful in some ways.

"Goodevening everyone, we gathered here for a very special occassion.
As we all know Fortich Cars Philippines already made a mark here in the country and already expanded its services internationally. And we are glad to say that tonight, We made a history.
We are here to launch Philippines first with this technology, our first motorcycle vehicle we called FC Aeris"