I.T. is My Story

I.T.M.S. || Case 39

- Trish -
.
.
.
.
"Rafi, what's wrong?" Tanong ko dito..

"Trish, Eli and our son..." He answers.

Sa tono ni Rafi ay di ko maiwasan na bumigat ang pakiramdam. I felt nervous. Naramdaman ko na ito kanina, kaya tinatawagan ko si Eli ngunit hindi ito sumasagot.

"Anong nangyari sa kanila?" Nag-aalalang tanong ko.

"They are missing." He said in defeat tone.

"Pakiulit Rafi, mali lang ata ako ng narinig." Kinakabahan na sabi ko dito.

"Im sorry Trish, nawawala sila. Ginagawa na namin ngayon ang lahat para mahanap sila."

Parang bumagsak ang mundo ko sa narinig.
Panaginip ba ito? Sana magising na ako. Di nawawala ang anak ko at kaibigan ko. Mali ito.

"Trish. Please answer me" Rafi said on the other line.

"Baka nandyan lang sila Rafi,... try nyo lang tawagan. Baka may pinuntahan lang, baka nasa cr, baka nasa arcade. Ulit-ulitin nyo lang please." i said in panic tone.

"Trish..."nag-aalalang sabi nito.

"I will try to call them again Rafi." Sabi ko at Hindi ko na pinakinggan pa ang sumunod na sinabi pa nito at madaling ibinaba ang tawag.

I called Eli's number non stop but i was not able to reach her.

"Eli nasaan na ba kayo?" Naiiyak kong sabi habang nagmamaneho ako.

Bianca?..what if?

What if they planned all of it. Ang pasakayin ako sa mga kwento nya. Im so stupid, bat hindi ko man lang naprotektahan ang pamilya ko, ang anak ko. Inuna ko pa na tulungan ang ibang tao.

Agad akong umikot sa pinakamalapit na U-Turn stop at daling nagmaneho sa lugar kung saan ko sya ibinaba.

I saw her standing waiting for a bus and i slammed the brake to stopped my car near to her.

She was surprised on my sudden stop and squealing of braking tires.

"Trish? May nakalimutan ka ba?" Tanong nito sa akin na kita sa mukha ang pagkagulat.

"Sakay" i answered in serious tone.

"May nagawa ba ko?" She asked nervously.

"Sakay!" Sigaw ko dito.

She didnt hesitate and followed me as she enters my car. The moment she enters i pushed the accelerator of my car and run the car fast.

"Saan ba tayo pupunta?. Please slow down Trish" Kinakabahan na tanong nito.

"Nasaan ang anak ko?" Seryosong tanong ko dito.

"Hindi ko alam ang sinasabi mo. Hindi ko alam" sagot nito.

"Kaya mo ba ko tinawagan? Para makipag-usap? para malaman ang lahat ng galaw ko, para magkaroon kayo ng chance kuhain ang anak ko?!" Galit na sabi ko habang pinapatakbo ang sasakyan ng mabilis.

"Wala akong alam sa sinasabi mo Trish, please slow down." Pakiusap nito.

Di ko alintana ang sinasabi nito at mabilis na pinaharurot ang sasakyan ko na patungo kung nasaan sina Rafi.

"This is your last chance Bianca, tell me the truth. Akala ko magtitiwala na ko sayo, lolokohin mo lang pala ako!" Galit na sabi ko.

"Trish, calm down. Wala akong alam, maniwala ka sa akin.....Trish!!!!!!" Sigaw nito ng muntik na akong may masagasaan na bata sa daan at halos mauntog kami sa harap sa lakas ng pagkaka-preno ko.