Embracing the Forbidden (COMPLETED)

Kabanata 26

Silas

"Buenos días miss raffy... coffee po?" I shake my head and sat on my mini swivel chair.

"I already drink my coffee at home, Cookie. Thank you tho.." she nodded at me and beamed.

"Ah miss.. pumunta po pala dito kanina si Mr. Becker." napatingin naman ako sakanya at tinigil ang pagtingin sa papel na hawak ko.

"Oh... si kulit." napahahikhik naman ito.

"Opo.. mukhang type na type ka po talaga niya. Almost everyday po bumibili siya ng mga flowers niyo para lang makita kayo." napailing na lang ako nang sabihin niya iyon na parang kinikilig.

The one who are we talking about is no other than Mr. Nathaniel Louie Becker. I've know him since nagstart akong magbukas ng business. Ewan ko kung bakit laging bumabalik-balik 'yon dito. But it's more convenient for me kasi may nabebenta ako.

He's very much open about his feelings for me but sadly... im not interested. I am not ready to have a new man in my life other than... nevermind.

"Let's not talk about him. Anyway, may new client na ba tayo?" ngumuso naman ito kaya pabiro ko itong inirapan.

"Si miss naman eh... pogi naman po si Mr. Becker ah.. tsaka mayaman pa. Matangkad, mabango yung tipong nangangamoy pera." natawa naman ako ng malakas.

"Mga kalokohan mo talaga.. ano nga? May client na ba tayo?"

"Umiiwas ka lang ulit maam eh. Pero meron po.. for wedding daw po at alam mo maam.. sir nathan recommended your shop kaya may work na naman tayo."

"Really?" tumango naman ito.

"Really miss. Kaya pagbigyan mo na po si sir nathan. Ako po ang kinukulit eh tsaka bagay naman kayo. Pareho kayong may magandang lahi tsaka close siya kay si---"

"Wala akong panahon para makipag date pa sa iba, cookie. Bumalik na lang tayo sa trabaho." seryoso kong saad at tumayo.

She bows her head and says sorry. I just smiled at her at says it's okay. Si Cookie ay ang kasama ko sa flower shop na tinayo ko. Sinadya ko talagang Filipina ang kunin ko para mas magkaintindihan kami at mas mapadali sa akin ang trabaho.

Luckily, nakilala ko siya at inalok ng trabaho na agad niya namang tinanggap dahil sabi niya she really needs a job. We're together for 5 years kaya sobrang close na rin kami. Mas lumalaki na rin ang shop ko kaya mas kailangan ko talaga ng makakasama rito.

Thunder didn't agree with this. He doesn't want me to work because he said that he can provide us. But I don't want to depend on him. I can provide my self, I can work for my family.

And eventually, I convinced him kaya hinayaan niya na lang ako. Pero mahigpit pa rin siya sa 'kin na parang siya ang tatay ko. Well, he really looks like my father because he's the son of our father.

Nakakahilo...

"Did you get the client's number?" I asked.

"Yes miss..."

"Call them later tapos tanungin mo kung kailan ang schedule."

"Ay maam nakuha ko na po. According to them the wedding will be 3 weeks from now."

"Good. May specific ba silang choices para sa mga flowers na idedeliver natin?" she shake her head.

"Wala pa po miss. Makikipag meet muna raw po sila sa'yo para kunin na rin daw po ang opinion mo." my mouth formed O.

Well this isn't the first time tho. Siguro gano'n lang talaga kasi mas may alam kami sa mga gano'ng bagay. And im thankful kasi naturuan ako ni mama when she's still alive.