მე გაჩუქებ მზეს /Z.M (დასრულებულია)

14.

ცუდი მოგონებების გასაფანტად თავი გავაქნიე.
ავდექი და ძირს დაგდებული გუშინდელი ჯინისი შარვალი ამოვიცვი.
მაისურს დავხედე და მივხვდი ჩემი არ იყო,ჩემს თავს ვეუბნები:-"არ ქნა!ეს არ გააკეთო!"
მაგრამ ამას წინააღმდეგობას ვერ ვუწევ და დავყნოსე.

თვალები სიამოვნებისგან მინენაბა და გუშინდელი ოდეკოლონის სუნი ვიგრძენი.
ღრმად შევუშვი ფილტვებში და ლამისაა დავთვერი.

დამენანა გახდა და დავიტოვე,სააბაზანოში სახე მოვიბანე  და ცოტა აზრზე მოვედი.

ქვემოთ ფეხშიშველი ჩავედი და გაკები დავინახე,მუშები.
უფრო სანტექნიკოსები.მივხვდი ჩემი გაფუჭებული წყლის მილის გასაკეთაბლად იყვნენ მოსულები,მაგრამ უკვე მიდიოდნენ.

"ნახვამდის მისტერ მალიკ."-ეუბნებიან ზეინს.შემდეგ კი კარებიდან გადიან.
ზეინი ახლა მე მიბრუნდება.

როდესაც მის მაიკას ჩემს სხეულზე ხედავს ეშმაკურად ეღიმება.

"წამოდი მზადაა საუზმე."-მეძახის და სამზარეულოში გავდივართ.
მაგიდაზე სალათა,ბლინები,ხილი და წვენი დევს.
მშვენიერია საუზმისთვის,ზედმეტად ბევრიც კი რადგან დილით ბევრს ვერ ვჭამ.

მაგიდას შემოვუსხედით ერთმანეთის პირისპირ.
ჩანგალი ავიღე და ბლინი გადმოვიღე. რომელსაც მარწყვი და ბანანი მივუდე, ზემოდან კი შოკოლადი მოვასხი. მგელივით მშია.

"ეგ დესერტია,ჯერ სალათა ჭამე."-მეუბნება მკაცრად მე კი ყურადღებას არ ვაქცევ.-"ვერ გაიგე რა გითხარი?"-უკცე მაღიზიანებს.

რა მნიშველობა აქვს პირველი რომელს შევჭამ?

"პომიდორი არ მიყვარს"-თავს ვიმართლებ.

"შეგიძლია დატოვო,"-არ ნებდება.

"სალათა არ მიყვარს."-ვეუბნები სიმართლეს.

"ღმერთო რა პრეტენზიური ხარ!"-ჩანგალს თეფშზე აგდებს რაზეც ვხტები.

"უბრალოდ.."-ოდნავ ჩავფიქრდი.-"აღარ მშია."-მაგიდიდან სწრაფად ვდგები გაბრაზებული და ოთახში ავრბივარ.