𝑳𝗶եե𝐥ℯ ʂⱳℯℯե

15 Μαρτίου 1984

Νέα Υόρκη Νοέμβριος 1983

Το φθινόπωρο είχε σκεπάσει για τα καλά την όμορφη και μοντέρνα μεγαλούπολη. Ο άπλετος κόσμος κυκλοφορούσε στους δρόμους της πόλης. Στον ψηλότερο όροφο ενός ουρανοξύστη γινόταν μια συνάντηση ανθρώπων. Όσοι δεν ήξεραν τι ήταν έλεγαν πως μια συνάντηση απλών ανθρώπων. Αλλά στην πραγματικότητα ήταν μια σύναξη μαγισσών με αρχηγό της την πιο ισχυρή οικογένεια της Νέας Υόρκης. Την οικογένεια Felds. Εκείνη ήταν η οικογένεια που έλεγχε και καθώριζε κάθε κίνηση όλων των υπολοίπων οικογενειών. Αυτή η εξουσία περνούσε από γενιά σε γενιά. Έτσι κάθε απόγονος της οικογένειας ήταν αναγκασμένος να φέρει στον κοσμο ένα παιδί που θα εκπαιδευόταν για να αναλάβει την αρχηγία της σύναξης. Σε αυτή τη γενιά οι αρχηγοί ήταν δύο μάγοι. Η Gloria και ο Kenneth Felds. Ένα πολύ ταιριαστό και αγαπημένο ζευγάρι με τρία πανέμορφα και ξεχωριστά παιδιά. Την Pamela, τον Colden και την Cassandra Felds. Ο Colden ως το μεγαλύτερο παιδί προετοιμάζονταν από πάντα για την αρχηγία της οικογένειας του. Η Pamela ήταν η μικρότερη και η πιο αγαπημένη κορη. Οι γονείς της έτρεφαν μεγάλη αγάπη για εκείνη και την πρόσεχαν συνεχώς. Και η Cassandra....ήταν η πιο άτυχη. Δυστυχώς για εκείνη ήταν ένα υποτμήμα μάγισσας που γεννήθηκε με την ικανότητα να απορροφάει μαγεία από αλλά υπερφυσικά πλάσματα χωρίς να μπορεί να την παράγει ο οργανισμός της. Έτσι βρίσκονταν πάντα στο περιθώριο. Ακόμα και στις γιορτές δεν παρουσιαζόταν ποτέ με το επίθετο της οικογένειας της. Ήταν ντροπιαστικό για μια τόσο ισχυρή οικογένεια να έχει ένα υποτμήμα μάγισσας σαν κι αυτή. Όταν οι γονείς της ανακάλυψαν την ιδιαιτερότητα της, έγιναν απόμακροι και εριστικοί μαζί της κάτι που κλόνισε άσχημα την ψυχολογία του κοριτσιού. Την απέφευγαν και συνέχεια της έλεγαν πως είναι ένα λάθος του κόσμου. Είχαν προσπαθήσει να στρέψουν ακόμη και τα αδέλφια της εναντίον της. Με την Pamela το κατάφεραν. Όμως ο Colden αντιστάθηκε σθεναρά σε αυτή άσχημη στάση απέναντι της λέγοντας στους γονείς τους πως δεν έφταιγε εκείνη για την ιδιαιτερότητα της και πως έπρεπε να είναι αποδεκτή. Όμως εκείνοι αρνούνταν να το πιστέψουν. Έτσι ο Colden ασχολήθηκε με την ανατροφή της μικρής του αδελφής κρυφά από αυτούς. Την αγαπούσε πολύ και δεν τον ένοιαζε εάν ήταν κανονική μάγισσα ή όχι.

Τα χρόνια περνούσαν και η σχέση ανάμεσα στα δύο αδέλφια γινόταν όλο και πιο ισχυρή. Υπερασπίζονταν ο ένας τον άλλο συνεχώς.
Είχε φτάσει πλέον η στιγμή όπου ο Colden είχε κλείσει τα δεκαεπτά του χρόνια και θα έπρεπε να αναλάβει την αρχηγία της οικογένειας του. Η δεκαεξάχρονη Cassandra ήταν στο δωμάτιο του βοηθώντας τον να βρει τα κατάλληλα ρούχα που θα φορούσε σε αυτό το σημαντικό γεγονός. "Τι λες γι αυτό;" την ρώτησε κρατώντας ένα κοστούμι. "Είναι λίγο μπανάλ. Καλύτερα να φορέσεις κάτι καινούριο! Κάτι που θα κάνει την διαφορά!" είπε ήρεμα με μια ελαφρά βραχνή φωνή. Ο Colden έδειχνε κάπως αγχωμένος και η Cassandra το είχε δει. Σηκώθηκε από το κρεβάτι του και τον πλησίασε. "Μην ανησυχείς για αύριο. Όλα θα πάνε καλά." είπε θέλοντας να τον ηρεμίσει. Την κοίταξε. "Μακάρι να είναι έτσι όπως το λες." είπε αγχωμένα. "Θα έρθεις σωστά;" ρώτησε. "Φυσικά και όχι!" ακούστηκε η αυστηρή φωνή της μητέρας τους. Μιας ψηλός λεπτής όμορφης ξανθιάς γυναίκας με μακριά μαλλιά πιασμένα σε κότσο, μεγάλα γαλαζοπράσινα μάτια και τριγωνικά φρύδια. Φορούσε ένα μαύρο στενό κοντομάνικο φόρεμα που κάλυπτε τα γόνατα της και μαύρες γόβες. Δύο μαύρα μακριά σκουλαρίκια στόλιζαν τα αυτιά της. O Colden την πλησίασε αγριεμένος. "Θα έρθει μαμά. Είναι δύσκολη και σημαντική μέρα για μένα και είναι η μόνη που μπορεί να με υποστηρίξει. Την χρειάζομαι κοντά μου." είπε αυστηρά. Η Gloria τον πλησίασε. "Το καταλαβαίνω γιε μου. Όμως όπως γνωρίζεις πολύ καλά δεν γίνεται να έρθει μαζί μας σε αυτό το τοσο σημαντικό γεγονός. Τι θα πουν οι άλλες οικογένειες;" είπε με ένα ήρεμο και γλυκό βλέμμα χαιδεύοντας απαλά το πρόσωπο του. Ο Colden απομακρύνθηκε από κοντά της. "Δεν ζούμε στον μεσαίωνα μαμά! Είναι καιρός να αποδεχτείτε εσείς και οι άλλες οικογένειες πως υπάρχουν και διαφορετικά άτομα τα οποία έχουν ίσα δικαιώματα με εμάς! Φτάνει πια αυτός ο ανούσιος διαχωρισμός!" είπε έντονα υπερασπίζοντας την αδελφή του. Η Cassandra ένιωσε μια παράξενη χαρά και συγκίνηση να γεμίζει την ψυχη της με τα όμορφα λόγια του Colden. Είχε χαρεί τόσο πολύ που την αποδεχόταν και την υποστήριζε. Η μητέρα τους αναστέναξε και κοίταξε αυστηρά την Cassandra. "Γιατί πρέπει πάντα να δημιουργίες προβλήματα;" ρώτησε ενοχλημένη και βγήκε από το δωμάτιο κλείνοντας με δύναμη την ξύλινη πόρτα πίσω της. Ο Colden έπιασε απαλά την δεξιά παλάμη της Cassandra. Τα γαλάζια μάτια της τον κοίταξαν. Φαινόταν στεναχωρημένη από τα σκληρά λόγια της μητέρας της αλλά και χαρούμενη από την υποστήριξη του αδελφού της. "Οι γονείς μας είναι λίγο οπισθοδρομικοί." είπε. "Εμένα μου λες...;" ειρωνεύτικε στεναχωρημένη η Cassandra. O Colden κατάλαβε την άσχημη ψυχολογική της κατάσταση και την κοίταξε ήρεμα στα μάτια. "Άκουσε με. Σου έχω πει πως ότι και να σου λένε εσύ δεν θα δίνεις σημασία. Είσαι διαφορετική, ξεχωριστή και πανέμορφη και δεν χρειάζεται να εντυπωσιάσεις κανέναν για να τον κερδίσεις. Έχεις κάτι που οι γονείς μας δεν γνωρίζουν και αυτό είναι η ψυχή σου. Είσαι καλή και νοιάζεσαι για τους άλλους χωρίς να τους γνωρίζεις." είπε ήρεμα χαιδεύοντας με το μεταξένιο του χέρι το αριστερό της μάγουλο. "Γι αυτό μην αφήνεις τα λόγια των γονιών να δηλητηριάζουν την όμορφη ψυχή σου. Δεν σου αξίζει αυτό και το ξέρω πολύ καλά επειδή εγώ σε μεγάλωσα Cass." συνέχισε με έναν συμβουλευτικό τόνο στην φωνή του. Μερικά δάκρυα συγκίνησης κύλισαν στα μάγουλα της. Ο Colden την αγκάλιασε σφιχτά κια χαΐδεψε απαλά τα ξανθά μαλλιά της θέλοντας να την καθυσηχάσει.