𝑳𝗶եե𝐥ℯ ʂⱳℯℯե

Η αποκάλυψη

Είχαν περάσει αρκετές ώρες. Σχεδόν είχε βραδιάσει. Τότε έφτασα στο Riverdale. Άφησα το αυτοκίνητο και πήγα προς το Pops. Αυτό ήταν το μαγαζί που σύχναζαν συνήθως η Cheryl και η Toni. Οι παλιές μου φίλες από αυτήν την μικρή πόλη. Μπήκα μέσα. Ένας μελαμψος κύριος με ρώτησε αν θέλω να καθίσω. Δεν του απάντησα. Ξαφνικα είδα τον Jackson. Δεν περίμενα ότι θα τον δω εδώ. Τον πλησιασα . "Γεια σου Jackson." του είπα . Σήκωσε το κεφαλι του και τα μαύρα μάτια του με κοιτούσαν με έκπληξη. "Alison! Δεν περίμενα πως θα σε βρω εδω! Την άλλη εβδομάδα δεν έχουμε την παραλαβή για την συμμορία;" είπε παραξενευμένος. Η αλήθεια ήταν πως ήμουν μέλος εδώ και χρόνια σε μια συμμορία στο Riverdale χωρίς να το ξέρει κανένας από το Ravenswood. Αλλά δεν είχα έρθει γι αυτόν τον λόγο εδώ.
"Ναι......απλά είπα να έρθω να σας δω." απάντηα κρύβοντας την αλήθεια. Κάθισα στο ίδιο τραπέζι που καθόταν και εκείνος. Εκείνη την στιγμή ήρθε η Cheryl. Τα κόκκινα μαλλιά της έλαμπαν και έκαναν μια πολύ ωραία αντίθεση με τα μάτια της. "Alison dilaurentis. Πως κι από δω;" με ρώτησε. "Cheryl blossom! Μα τι ευχάριστη έκπληξη! Αλήθεια που είναι η Toni;" της απάντησα. "Ειχε κάποια προβλήματα με τον αδελφό της. Εσύ τι κάνεις εδώ; Γιατί δεν είσαι στο Ravenswood;" Προφανώς δεν μπορούσα να της πω την αλήθεια. Μπορεί να ήταν φίλη μου αλλα ποιος λέει πως την εμπιστευόμουν; Οπότε την κοίταξα με ένα πονηρό βλεμμα και της είπα. "Οι πολλές ερωτήσεις σκοτώνουν Cheryl μου. Να το προσεχεις αυτό." Δεν είπε τιποτα. Απλώς γέλασε. Μιλήσαμε για αρκετή ώρα και μετα έφυγα.

Πήγα στο δάσος και έκανα συνέχεια βόλτες σκεπτική. Δεν μπορούσα να ηρεμίσω στην ιδέα ότι δεν ήξερα ακόμα ποιά ήταν η 'Α' και πως έπρεπε να κρυφτώ. Τότε ακούστηκαν φωνές. Κρύφτηκα πίσω από κάτι θάμνους. Εκείνη την στιγμή πέρασαν δυο αγόρια που έτρεχαν και χαζογελούσαν. 'Τι γελοίοι!' σκέφτηκα και αηδίσα. Περίμενα μέχρι να φύγουν εντελώς. Ξαφνικά κάποιος με τράβηξε απότομα από το χέρι. Γύρισα και κοίταξα τον τύπο. Είχε καστανά κοντά μαλλιά και πράσινα μάτια. Φορούσε ένα μαύρο κοντομάνικο μπλουζάκι και μπλε τζιν παντελόνι. Ηταν αρκετά ψηλός και γυμνασμένος. Με κρατούσε σφιχτά και δεν με άφηνε. Πίστευα πως ήταν μεθυσμένος! Τον κλωτσύσα και προσπαθούσα να φύγω αλλα δεν τα κατάφερα. "Δεν θα έπρεπε να πηγαίνεις στα δάση μόνη σου. Είναι επικίνδυνο." είπε με μια κακιασμένη βαθιά βραχνή φωνή που μου δημιουργούσε δέος! Κατάλαβα πως είχε απόλυτη αίσθηση της λογικής εκείνη την στιγμή και τρόμαξα! Δεν μπορούσα να ξεφύγω από τα χέρια του! Με κρατούσε με πάρα πολύ δύναμη. Φώναξα. "ΑΣΕ ΜΕ ΗΛΙΘΙΕ! ΒΟΉΘΕΙΑ!!!" αλλα αμέσως μου έκλεισε το στόμα με ένα βαμβάκι που είχε ένα υγρό. Σιγά σιγά αρχισα να χάνω τις αισθήσεις μου. Προσπαθούσα να κρατήσω τα μάτια μου ανοιχτά και κοπανούσα συνέχεια τον τύπο αλλά κάποια στιγμή σταμάτησα και τα φώτα έσβησαν.