𝑳𝗶եե𝐥ℯ ʂⱳℯℯե

Προαίσθημα

Το επόμενο πρωί ξύπνησα με μια παράξενη αίσθηση. Κάτι θα γινόταν αλλά δεν ήξερα τι. "Πως είσαι;" με ρώτησε ο Ben. Πήγα κοντά του και τον φίλησα. "Τώρα είμαι υπέροχα." του είπα και έφυγα. Πήγα σε ένα δάσος και έκανα συνέχεια βόλτες. Δεν μπορούσα να ξεχάσω αυτό το παράξενο προαίσθημα που είχα. Ένιωθα ότι κάτι απρόβλεπτο θα γίνει αλλα δεν ήξερα τι. Έκανα λίγη εξάσκηση στην μαγεία μου ώστε να ξεχαστώ. Τότε άκουσα φωνές. "Και τι νομίζεις ότι θελει ο Κlaus;" είπε ο ένας τύπος. Πήγα πιο κοντά ώστε να μπορέσω να ακούσω καλύτερα. Όταν τους είδα θυμήθηκα ότι αυτούς τους δύο του είχα ξαναδεί στο Riverdale. Ήταν απίστευτη σύμπτωση! Ο ένας ήταν ψηλός με καστανόξανθα μαλλιά και μέλι μάτια. Ο άλλος ήταν το ίδιο ψηλός με μαύρα κοντά μαλλιά και γαλάζια μάτια. "Ελα τώρα Stefan! Αλήθεια νόμιζες ότι ο Klaus θα άλλαζε; Το πιο πιθανό είναι να παίζει θέατρο!" είπε ο τύπος με τα μαύρα μαλλια. "Δεν ξέρω Damon......Αυτή τη φορά πιστεύω ότι όντως έχει αλλάξει." απάντησε σκεπτικός. "Μην φέρεσαι σαν βλάκας! Μόνο ένας βλάκας θα τον πίστευε!" Τότε σταμάτησαν να μιλούν και ενας θόρυβος ακούστηκε από πίσω μου. Γύρισα και κοίταξα. Κανείς δεν ήταν πίσω μου. Όταν ξαναγύρισα μπροστά είδα τον Damon. "Γειά σου όμορφη." μου είπε. "Δεν έχω χρόνο να κάτσω να ακούω άσκοπα κοπλιμέντα." του απάντησα αδιάφορα. "Ναι αλλά έχεις χρόνο να μας παρακολουθήσεις." είπε ο Stefan που ήταν πίσω μου. "Για ποιόν δουλεύεις; Μήπως δουλεύεις για τον Klaus;" είπε με πονηρό ύφος ο Damon. Σκέφτηκα να παίξω το παιχνιδάκι τους. Θα είχε πλάκα να τους δω να τσακώνονται με τον Klaus και θα ήταν και ένας αρκετά καλός αντιπερισπασμός. "Αν σου πω για ποιόν δουλεύω δεν θα συνεχίσω να δουλεύω γι αυτόν πια γιατί θα είμαι νεκρή." είπα σαρκαστικά. "Άρα....δουλεύεις για τον Klaus. Είναι ο μόνος που θα σε σκότωνε αν τον πρόδιδες.". "Εσύ το είπες αυτό Damon.....όχι εγώ." Τότε με έπιασε με δύναμη από τα χέρια και με κόλλησε στο δέντρο. "Άκουσε με. Ή θα μας πεις το σχέδιο του Klaus ή θα σε σκοτώσω στον ύπνο σου. Διαλέγεις και παίρνεις." είπε κοιτάζοντας έντονα τα μάτια μου.Τον κοίταξα πολύ έντονα και αμέσως άρχισε να υποφέρει από πόνο και το ίδιο έπαθε και ο Stefan. Ήξερα ότι αυτό το ξόρκι δούλευε στα βαμπίρ οπότε σκέφτηκα να το δοκιμάσω και πέτυχε. "Γιατί δεν πας να τον ρωτήσεις μόνος σου Damon; Ή μήπως φοβάσαι;" Τους άφησα να υποφέρουν λίγο ακόμα και έφυγα.

Γύρισα πίσω στο κρυσφίγετο. "Τι έγινε;" με ρώτησε ο Ben ανήσυχος. "Κάτι έγινε αλλά το τακτοποίησα . Εσύ όλα καλά;" "Ναι...έμαθα κάτι πολύ ενδιαφέρον. Η Raven και η Addison θα πάνε απόψε προς το Radley. Μπορούμε να τις πιάσουμε και να εφαρμόσουμε το σχέδιο μας. Ειναι η κατάλληλη στιγμή. Ομως θα πρέπει να βρούμε έναν τροπο να κρατήσουμε τον Klaus και τους υπόλοιπους απασχολημένους."."Μην ανησυχείς γι αυτό. Το έχω τακτοποιήσει. Απόψε θα πάρουμε την εκδίκηση μας." είπα κακιασμένα. Ο Ben ήρθε κοντά μου και με κοίταξε. "Και μετά θα κάνουμε ότι θέλουμε μαζί." και με φίλησε. Ήταν τόσο υπέροχα αυτά που είπε. Ήθελα να είμαι συνέχεια μαζί του. Τον αγαπούσα πραγματικά όμως δεν μπορούσα να διώξω ακόμα αυτο το προαίσθημα που είχα και οσο περνούσε η ώρα τοσο πιο έντονο γινόταν.
Πηγαμε στο καστρο και περιμέναμε μέχρι το βράδυ. Ο Klaus τσακωνοταν με τον Damon, τον Stefan και με τους υπόλοιπους. Καποια στιγμη είδαμε την Addison και την Raven να φεύγουν. Τις ακολουθήσαμε πολυ προσεκτικά. Μετά από δυο-τρεις ώρες φτάσαμε στο Radley. Τοτε εκανα ένα ξορκι στην Raven ώστε να την τρελανω. Η Addison ειχε φρικαρει. "Raven τι σου συμβαίνει; RAVEN!" φώναζε με φρίκη και φόβο. Τότε ο Ben πήγε από πίσω της και την χτύπησε δυνατά με ένα σίδερο ώσπου η Addison έπεσε κάτω και δεν κουνιόταν. "Ωραια. Πάω την Raven στο τρελοκομείο. Πήγαινε αποτέλειωσε την Addison."."Λέω να την κάνω κούκλα. Ωραίο δεν θα ήταν;" Αυτό που έλεγε ήταν λίγο ακραίο αλλά από την μια αλλά από την άλλη της αξιζε. "Ενταξει......πήγαινε και έλα να με βρεις όταν τελειώσεις." απάντησα "Εννοείται αγάπη μου." είπε. Με φιλησε και έφυγε.