𝑳𝗶եե𝐥ℯ ʂⱳℯℯե

"Οπως κάνει η Alison"

  "Klaus!" ακούστηκε η εκνευρισμένη φωνή της Caroline που μόλις έμπαινε στο σπίτι των Mikaelson. "Τι συμβαίνει Caroline; Δείχνεις εκνευρισμένη." παρατήρησε η Jacqueline που στεκόταν ακριβώς από δίπλα της. Την κοίταξε με ένα αγριεμένο βλέμμα. "Που είναι ο αδελφός σου;!" ρώτησε απαιτητικά. "Στο σαλόνι." απάντησε εκείνη. Η Caroline μπήκε με έντονο εκνευρισμένο βηματισμό στο σαλόνι. Κοίταξε τον Klaus ο οποίος ήταν καθισμένος σε μια δερμάτινη πολυθρόνα. "Θέλω εξηγήσεις! Τώρα!" απαίτησε. "Καλημέρα και σε σένα αγάπη." είπε ο Klaus έναν ανεπαίσθητο τόνο ειρωνείας στην φωνή του. Σηκώθηκε και την πλησίασε. "Θα ήταν πολύ καλή η μέρα μου αν δεν μάθαινα πως εσύ κοιμήθηκες με την Cassandra αφού επανέφερες τα συνθήματα σου! Τι στο διάολο σου συμβαίνει;!!" φώναξε εξοργισμένη. Το βλέμμα του Klaus σοβάρεψε αμέσως και ένα κύμα ενοχής τον διαπέρασε. "Η Alison σου μίλησε.." διαπίστωσε. "Δεν έχει σημασία ποιός μου μίλησε! Σημασία έχει πως εσύ δεν θα μου το έλεγες ποτέ!-" . "Ναι! Επειδή ήταν ένα λάθος και δεν ήθελα να χαλάσει την σχέση μας!" την διέκοψε δυναμόνοντας τον τόνο της φωνής του. "Συγχαρητήρια για την προσπάθεια αλλά η σχέση μας χάλασε την στιγμή που πήγες με αυτήν την ψυχοπαθή!" απάντησε με έντονη ειρωνεία και απομακρύνθηκε από κοντά του. Όμως εκείνος την σταμάτησε μπάντας μπροστά της. "Ενα λάθος ήταν Caroline!...Συγγνώμη!" είπε προωθώντας μάταια να της αλλάξει γνώμη. "Λάθος;!" αναφώνησε με ειρωνεία. "Αντε παράτα με Klaus!" μούγκρισε εκνευρισμένη και έφυγε με αστραπιαία ταχύτητα. Ο Klaus πέταξε ένα μικρό γυάλινο τραπεζάκι στον τοίχο το οποίο έσπασε σε χίλια κομμάτια! "Alison θα σε σκοτώσω!" φώναξε οργισμένος. Ήταν τόσο αστείο που κανένας δεν με είχε καταλάβει! Ότι κι αν έκανα όλοι θα κατηγορούσαν την Alison χωρίς κανένας να καταλάβει πως εγώ κρυβόμουν πίσω από αυτό. Το σχέδιο μου να πάρω την θέση της ήταν υπέροχο και το επιβεβαίωνα κάθε λεπτό!  Ο Klaus οργισμένος έφυγε από το σπίτι θέλοντας να βρει εμένα. Δηλαδή...την Alison!

   
   H Amelia άνοιξε τα μάτια της. Ανασηκώθηκε.  Παρατήρησε πως βρισκόταν στην μέση του δάσους του Horrland. Έφερε στο μυαλό της την χθεσινή νύχτα που πέρασε ως λύκος. Χαμογέλασε αυθόρμητα. Ξαφνικά είδε κάποια μαύρα ρούχα που υπήρχαν δίπλα της. Πρόσεξε πως η Freya βρισκόταν κοντά της. "Πως σου φάνηκε;" την ρώτησε. "Ηταν φανταστικό! Καλύτερο από τις άλλες φορές!" αναφώνησε ενθουσιασμένη. Σηκώθηκε, φόρεσε τα μαύρα ρούχα και πλησίασε την Freya. "Σε ευχαριστώ." είπε με ένα βλέμμα γεμάτο ευγνωμοσύνη. Η Freya της χαμογέλασε γλυκά. "Ήξερα πως θα σε έκανα χαρούμενη με αυτόν τον τρόπο και δεν δίστασα να το δοκιμάσω." απάντησε εύθυμα. "Βρήκατε την Kayla;" ρώτησε η Amelia. "Όχι! Δεν γύρισε χθες βράδυ." είπε παραξενευμένη η Freya. Ένα ρίγος ανησυχίας και φόβου διαπέρασε την Amelia. "Λες να..." είπε με νόημα στην δειλή φωνή της. "Ελπίζω πως όχι! Είναι ισχυρή για να την αιχμαλωτίσει ο Liam τόσο εύκολα." αρνήθηκε η Freya. "Ναι...αλλά έχει το όπλο που μπορεί να σκοτώσει μια σειρήνα και μια αιρετική." είπε με έντονη ανησυχία στην φωνή της. "Ας το ψάξουμε. Όμως δεν νομίζω πως θα την έχει αιχμαλωτίσει." απάντησε με ένα βλέμμα γεμάτο σιγουριά η Freya και έφυγαν από το δάσος.