𝑳𝗶եե𝐥ℯ ʂⱳℯℯե

Αλλαγές

Πήγαμε στο Radley. Παραξενεύτηκα γιατί δεν είχα ιδέα τι θα γινόταν. "Τι ακριβώς κάνουμε εδώ;" ρώτησα. "Θέλεις να αλλάξεις σωστά; Για να αλλάξεις πρέπει να διορθώσεις τα λάθη σου." είπε με ήρεμο ύφος "Ναί....σωστά.....". "Είσαι σίγουρη ότι θέλεις να αλλάξεις;". Τον κοίταξα. Φαινόταν ότι ήθελε να σιγουρευτεί αν όντως ήθελα να αλλάξω. "Ναι Klaus. Θέλω να αλλάξω....." .Ο ήχος της φωνής μου έδειχνε πως ήμουν κάπως στεναχωρημένη και ο Klaus το είχε καταλάβει αυτό. "Είσαι καλά;" με ρώτησε. "Ναι....πάμε να κάνουμε αυτό που πρέπει να κάνουμε......" είπα αναστενάζοντας, Ακούστηκα αρκετά πιο στεναχωρημένη από πριν αλλά δεν ήθελα να πω κάτι. Πήγαμε στο τρελοκομείο του Radley. Μπήκαμε μέσα και πήγαμε στο δωμάτιο που είχαν την Raven. Την τελευταία φορά που είχα πάει να την επισκεφτώ της είχα κάνει ένα δυνατό ξορκι ώστε να μείνει εκεί για πάντα και να τρελαθεί. Οπότε ήξερα ακριβώς για ποιό λόγο με είχε φέρει εδώ ο Klaus. "Να φανταστώ......πρέπει να λύσω στο ξόρκι." είπα."Είναι μια καλή αρχή αν θες να αλλάξεις." είπε με ένα πονηρό χαμόγελο. Πήγα κοντά στην Raven, έβαλα το χέρι μου στο κεφάλι της, έκλεισα τα μάτια μου και μουρμούρισα ένα ξόρκι. Όταν άνοιξα ξανά τα μάτια μου γύρισα και κοίταξα τον Klaus. "Ενταξει. Το ξόρκι λύθηκε." Αμεσως πήγε κοντά στην Raven και την αγκάλιασε σφιχτά ανακουφισμένος. "Τι έγινε;" ρώτησε παραξενευμένη. Ο Klaus της χαΐδεψε απαλά το κεφάλι και της είπε."Ολα είναι καλά τώρα." την καθησύχασε. Η Raven με κοίταξε και αμέσως κοίταξε τον Klaus. "Τι κάνει αυτή εδώ;" είπε κάπως εκνευρισμένη. "Ηρέμισε. Είναι μαζί μας τώρα. Δεν θα κάνει αλλο κακό στο εγγυόμαι."."Οκ....." είπε και με αγριοκοίταξε. "Θα σας αφήσω για λίγο μόνους." είπα. Βγήκα από το δωμάτιο και στάθηκα ακριβώς απέξω. "Τι έχει αυτή;" ρώτησε η Raven τον Klaus καταλαβαίνοντας την άσχημη ψυχολογική μου κατάσταση, "Δεν ξέρω....πάντως δεν είναι καλά ψυχολογικά,.." της απάντησε ο Klaus. "Μπορούμε να την εμπιστευτούμε μπαμπά; Έχει κάνει τα χειρότερα και είμαι σίγουρη πως ακόμα θέλει νεκρή την Addison." παραπονέθηκε. "Δεν ξέρω Raven.....αλλά ίσως να θέλει πραγματικά να αλλάξει οπότε δεν θα επιτεθεί στην Addison." απάντησε ήρεμα ο Klaus. "Μάλλον δεν θα επιτεθεί στην Addison! Δεν το ξέρουμε αυτό." είπε δύσπιστα η Raven. "Ακριβώς γι αυτό θα την έχουμε από κοντά." την διαβεβαίωσε ο Klaus. "Ώραία." απάντησε κάπως καχύποπτα. Ήξερα πως θα αργήσει να με εμπιστευτεί η Raven και ο καθένας από αυτό το κάστρο. Όμως δεν με ένοιαζε εκείνη την στιγμή η γνώμη τους. Δεν με ενδιέφεραν σαν προσωπικότητες οπότε μου ήταν απλώς αδιάφορο το κάθε τι που έκαναν όσο δεν ενοχλούσε εμένα.

   Άκουσα τον Klaus να έρχεται προς την πόρτα και έφυγα γρήγορα. Βγήκα έξω και έκανα βόλτες. Σκεφτόμουν την μητέρα μου, τον Ben, τις φίλες μου.....Ένα δάκρυ κύλισε στο μάγουλο μου αλλά το σκούπισα αμέσως. Ιδανικά ήθελα να πέσω στο πάτωμα και να κουλουριαστώ κλαίγοντας. Όμως ήξερα πως δεν έπρεπε να το κάνω γιατί θα έδειχνα πόσο αδύναμη ήμουν. Ξαφνικά άκουσα έναν ήχο από το κινητό μου. Το έβγαλα από την τσάντα μου, το άνοιξα και τότε......πάγωσα από τον φόβο μου! Είχε έρθει ένα μήνυμα που έλεγε. "Θρηνείς και νομίζεις ότι όλα τελείωσαν;.....Ξέχνα το σκύλα! Τώρα αρχίζει το πραγματικό παιχνίδι.
                                 -Α"