PSYCHOPATH'S LOVE SERIES 1: SPENCER CARSON (BOOK 2)

Kabanata 63

Legit yong tawa ko sa comment niyo last chap. HAHAHA.Yong mga theory niyo talaga e, HAHAHA bitaw sinong may theory sa end nito? Drop niyo na.

____

She smiled wickedly while pointing the gun on me. Akala ko iyon na ang huli ko, lalo na ng makita ko sa mga mata niya kung gaano siya ka desididong patayin ako, akala ko iyon na ang huli ko lalo na ng makita ko kung gaano kakati ang mga kamay niyang patayin ako. Akala ko iyon na ang huli ko pero nagkakamali lang pala ako dahil ang akala kung iyon ay hindi natuloy dahil sa isang matinis at maarteng katagang binitawan ng kung nino man.

"Oh my god tita! Stop it!"

Ang malakas at maarteng tinig na iyon ay ang umukopa sa malawak at tahimik na lugar na siyang kinaroroonan ko. Na siya ring naging dahilan kung bakit hindi natuloy ni Mother Lucille ang balak niyang pagbaril sa akin.

Lumingon ako sa gawi nong pinanggalingan ng boses na iyon, at tila ako'y nanlamig at napako mula sa kinauupuan ko dahil sa mga nakita ko, kasabay rin niyon ay ang pag kalito ko dulot ng mga katanongan na nasa utak ko.

Akala ko ba, patay na siya? Pero bakit? Bakit siya nandidito? Bakit siya nandidito? Namamalikmata mata lang ba ako? O sadyang multo nalang talaga itong nakikita ko? Kinusot kusot ko ang mga mata ko, upang siguraduhin kung tama ba itong mga nakikita ako, at halos lumugwa ang mga mata ko ng makita ko parin siya, kahit nay kinusot kusot ko na ang mga mata ko. And it is also mean that she is still alive.....

Valentine is still alive. Breathing and kicking.

Pero bakit ganon? Bakit ang sabi sa akin, ni Thunder ay patay na siya? Bakit ang sabi nito sa akin ay patay na siya kasama ang anak daw nila kuno? Bakit ang sabi niya ay patay na siya? E samantalang buhay na buhay pa naman ang babaeng tinutukoy niyang patay niya?

Buhay na buhay pa siya, kasalungat sa mga sinabi ni Thunder.

Gulong gulo na ang isip ko, litong lito na ako kung ano ba talaga ang nangyayari sa mundong ito! Bakit ang sinasabi nilang patay ay buhay pa?! Damn! Pinaglalaruan ba nila ako? Pinag tritripan ba niya ko?! Ano ba talaga ang nangyayari?!

Isang nagtatakang tanong ang ipinukol ko kay Valentine, pinasadahan ko ito ng tingin mula ulo hanggang paa upang kumpirmahin kung totoo ba talaga siyang buhay sa harapan ko o hindi. At gaya nga ng mga naunang conclusion ko ay buhay na buhay siya, ni isang galos nga ay wala akong nakita sa katawan niya. Mukhang galing pa nga siya sa isang party e, pero nga lang ay hinihingal siya at gulong gulo ang buhok niya, na tila ba'y hinabol siya ng asong kalye diyan sa tabi. But overall parang galing nga talaga siya sa isang party.

"Why Valentine?!" Mother Lucille asked while pointing the gun towards to Valentine, , "Don't tell me, tratraydorin mo rin ako, Valentine?" ang nakaigting na pangang tanong ni Mother Lucille habang ang baril na nasa kaliwa niyang bahagi ay nakaturo sa gawi ni Valentine.

Itinaas ni Valentine ang dalawa niyang kamay, na tila ba sumusuko siya sa mga pulis na nag-aresto sakanya, at ang pulis na tinutukoy ko ay si Mother Lucille,

"No tita, it was just may nalaman ako," pagdedepensa nito sa sarili. "I just have a something to tell you tita, so please hear me out."

"And what is it Valentine?"

Valentine sighed, "Jan Messiah Trinidad, is not the true killer tita, hindi ang papa ni Jeanshe ang totoong pumatay sa asawa mo tita," ang sabi ni Valentine na siyang nagbabigla sa akin, kay Mother Lucille at pati narin kay Spencer.

Isang nagtatakang tingin ang naipukol ko kay Valentine, what is she talking about? Ano ang ibig niyang sabihin sa mga katagang binitawan niya?

"Liar!" nabigla ako dahil sa mga narinig ko mula kay Mother Lucille ng makabawi na iti mula sa pagkakagulat, "You're just brainwashing me Valentine, dahil kagaya ka narin nila! Kagaya ka na rin nila na isang traydor!" Mother Lucille angrily said bago nagpakawala ng sunod sunod na pagpaputok ng baril sa itaas.