PSYCHOPATH'S LOVE SERIES 1: SPENCER CARSON (BOOK 2)

Kabanata 70

"It is to gangbang you and to kill-" hindi na nito natapos pa ang balak nitong sabihin ng sumabat ako.

"To gangbang and to kill me?" ang lumuluha ngunit nagpupuyos sa galit na tanong ko sakanya bago ko ito malakas na sinampal na siyang naging dahilan kung bakit ito napatigil sa pagsasalita atsaka napatingin sa kanan nitong bahagi.

Hinawakan nito ang namumula at umiigting nitong pisnge bago marahas na pinunasan ang dugo na nasa gilid ng labi niya.

Hindi ko alam kung saan ko nakuha ang lakas at tapang ko, hindi ko alam kung saan ko nakuha ang tapang ko para sampalin siya ng ganon kalakas ng walang anlinlangan--na hindi iniisip ang katotohanang kaya niya kong mapatay ng wala sa oras lalo na't may dala dala siyang baril.

Hindi ko alam kung bakit ko nagawa ang bagay na iyon sakanya, pero siguro nagawa ko 'yon sakanya dahil sa galit na nararamdaman ko.

"How could you say those words like it was nothing, Jose?" ang galit kong tanong dito, habang lumuluha ang mata, lumuluha ako dahil sa galit na nararamdaman ko at hindi dahil sa lungkot, "How could you say those words like it was a kind of achievement that you should be proud of?" dagdag  ko pang tanong dito nang maramdaman kung wala naman itong balak na sagutin ang tanong ko.

Nagpupuyos sa galit ang kaloob looban ko sa mga oras na iyon dahil sa mga nalaman ko mula sakanya dahil sa mga sinabi niya.

Akala ko sasagutin na nito ang tanong ko ng muli itong mag-angat ng tingin sa gawi ko, pero ganon nalang ang pagkatakot at pagkapako ko mula sa kinatatayuan ko ng makita ko ang reaksiyon ng mukha nito.

Galit, ang emosyong iyon ay ang nakikita ko sa mga mata niya at sa buong mukha niya. Nakaigting ang panga niya, habang ang mga mata naman niya'y nag-aapoy, na tila ba'y nag aapoy ito dahil sa galit na nararamdaman niya.

Biglang umurong ang galit na na nararamdaman ko para sakanya, napalitan iyon ng takot ng makita ko kung gaano siya kagalit sa mga oras na iyon, para siyang isang leon na handang pumatay para lang mabuhay, para siyang isang leon na handang handa akong patayin kahit ano mang oras. He is look like an leon who are looking for a flesh, a flesh to eat. And that flesh is me.

Igting ang mga pangang tinitigan ako nito ng mariin, mula sa mukha'y dahan dahang bumaba ang pagtitig nito sa akin papunta sa leeg ko, ako'y napalunok ng maramdaman ko kung paano niya titigan ang leeg ko. Kung kanina'y para siyang isang leon na uhaw sa laman, ngayon naman ay para siyang bampira na uhaw sa dugo dahil sa paraan nitong pagtitig sa leeg ko.

Nakakatakot and at the same time nakakakaba ang ginagawa niyang pagtitig doon, at dahil doo'y unti unti akong napaatras, para hindi na ako mahirapan pa kung baka sakali mang magbalak akong tumakas, kapag may ginawa siya sa aking masama.

Hahakbang na sana ako ulit ng makita ko ang paghakbang niya palapit sa gawi ko, pero hindi ko na ito naituloy ng higitin niya ang palapulsuhan ko palapit sakanya, bago niya ko sinakal ng mahigpit gamit lang ang isang kamay niya.

Nabitawan ko ang baril na dala dala ko, dahil sa pagkabigla na nararamdaman ko, mag rereact pa sana ako, pero hindi ko na ito natuloy ng maramdaman ko ang pag-angat ko mula sa kinatatayuan ko.

Kung kanina'y para siyang isang leon atsaka pambira, ngayon naman ay para siyang baliw na sinapian ng demonyo. Dahil nakangisi ito na parang baliw na tila ba'y nasisiyahan ito dahil sa nakikita nitong paghihirap ko.

"J-ose I c-a-n't b-r-e-athe," ang nahihirapan kong ani sakanya bago ako napahawak sa dalawang magkabilaang kamay niya. Gamit ang buong lakas na meron ako'y pinilit kong alisin ang kamay niyang nakasakal sa leeg ko, bago paman ako tuluyang bawian ng ulirat. But I guess my strength is not enough, dahil hindi naman ito natinag, kahit na'y ginawa ko na ang lahat.