Constellation of Love Season 1 (Completed)

Chapter 11

"Can you please get out? You're distracting me."

I just ignored him at tinignan ko ang pinagsusulat niya.

"Kaya ka pala stress." sabi ko.

"Leon, please?" Banta ni Cross.

"Hindi mo naman pala sinabi na second degree murder ang kaso mo."

Talagang kinulit ko si Cross hanggang bumigay na siya. Buti pa sa kanya challenging ang mga kaso niya samantalang akin boring. And I'm very professional when it comes to this cases it's very exciting and exhausting but worth it.

So unfair.

Sumimangot na lang ako habang inaayos ko ang nasa evidence board.

"I'm so jealous." Nakanguso kong sabi sa sarili ko.

We spent here for a day hanggang sa matapos namin ang puzzle para sa kaso ni Cross.

Nauna na si Cross umuwi dahil masama ang pakiramdam niya at ako naman ay may kinuhang folder sa office ko.

Binabasa ko ang laman ng folder hanggang sa makarating ako sa sasakyan ko.

Masyadong mabilis ang araw at mag gagabi pa lang kaya dumeretso na ako sa hospital. Nakakasanayan ko na bantayan si Mirus kahit na mahibing itong natutulog.

Mabilis akong nakarating pero dumaan muna ako sa convinience store para bumili ng dalawang in can beer.

Pag dating ko sa kwarto, nakita ko ang mga Caelum na nanonood sa television at kinuha ko ang libro na hiniram ko kay Miahri kagabi saka ako dumeretso sa rooftop.

Maganda ang rooftop dito, napapalibutan ng mga magagandang halaman at bulaklak at may mini fountain dito sa gitna. Mas okay kapag sa gabi ka tatambay dahil madaming lightings na nakakalat sa buong rooftop.

Bihira lang may tumatambay dito at ako lang ang tao dito kapag gabi this is my favorite place for now kasi tahimik at walang manggugulo sa akin.

Very peaceful.

I'm on page 166 sa binabasa ko at patapos na din ako and hindi ako sigurado kung happy ending ba ito o sad ending because too many plot twist so I'm confused about the ending yet it's beautiful story.

Kinuha ko ang beer sa tabi ko at iniinom ko din habang nag babasa. I didn't mind the time so I can read in peace. I'm reading quietly may mga naririnig akong may nag uusap ng 'di kalayuan probably the doctors.

"They both died. Because they believed they can turn into stars."

Hindi ko siya pinansin at nanatili lang akong nagbabasa.

"Looks like you already forgotten me, huh?"

"Can you please be quiet—"

Tinignan ko ang nagsalita at babae pa ang boses niya not until the beer slipped from my hand.

Fuck, I must be dreaming.

She smiled at me at dahan-dahan siyang lumapit sa akin then, she's hugging me.

I automatically stroke her hair at mas lalong humigpit ang pagkakayakap niya.

"M-mirus..."

I unbelievably said. I just can't imagine that she's awake.

"I'm alive. Of course, I am."

"Thank goodness."

I grabbed her waist and I hug her tightly. And we stayed like this for five minutes.