Ağır Mevzular 'Yarı texting' bxb

yirmi dokuz

Ozan karşı kaldırımda gördüğü mavi saçlı sevgilisi ile sırıtıp adımlarını hızlandırdı. Sevgilisinin ve yanındaki grubun -İsa, İsmet, Yakup, Enver- bakışları ona dönerken hiç birine selam vermeden direk sevgilisini kolları arasına çekti.

Çenesini onun mavi güzel kokan saçlarına bastırırken huzurla kokusunu soluyordu.

"Bunlarda Allah'tan sevgili oldular. Ne selâm ne merhaba... Sanki yıllardır görmemişler birbirlerini." Enver'in isyan dolu sesiyle ikili ayrılırken İsmet ve Yakup gülmüş, İsa ise tepkisiz bir şekilde telefonuyla ilgileniyordu.

"Takma kardeşim ben sana selam veririm. Sevgili yapsam da unutmam seni." Yakup Enver'in omzuna kolunu atıp kendine çekti. İkili şu aralar çok iyi anlaşıyordu.

Arda bakışlarını Ozan'a sevgilisini süzmeye başladı. İlk üç düğmesini açtığı mavi gömleği, siyah pantolonu ve kafasına bağladı kırmızı bandanası ile nefes kesici gözüküyordu.

"Fenasın başa belasın Ozan." dedi Arda'nın sözlerine tercüman olan İsmet.

"Eyvallah." Tabi bu sözler Arda'dan gelse Ozan daha çok mutlu olurdu. Çünkü içinden gelmiş onun için süslenmişti.

Arda hiç bir şey söylemeden onun beline sarılırken avm'nin içine girip İsmet'in ısrarla izleyelim dediği film için avm'nin ikinci katına çıktılar.

"Okyanusta aşk?" dedi Arda filmin afişine bakarak. -böyle bir film yok eifjeifjeijd-

İsmet hevesle başını sallarken İsa oflayıp telefondan başını kaldırdı. "Hani macera da olacaktı. Filmin isminden ne bok olduğu belli oluyor."

"Ya ikiz romantik filmler izliyorsun ama lütfen bozma mutluluğumu."

İsa göz devirip cevap vermedi ve telefondaki işine geri döndü. Onu dikkatli gözlerle inceleyen Enver bakışlarıyla ışın atabilseydi kesinllikle param parça olmuştu İsa.

Hala o telefonda ne yaptığını çok merak ediyordu. Zira sürekli başından kalmadığı için 'ona şarj mı dayanır nasıl telefon lan bu' diye içinden geçiriyordu.

Biletlerini alıp filme geçerken Ozan ve Arda en arka koltuğa oturmuşlar yanlarında boş olmadığı için İsa ve İsmet öne, Yakup ve Enver de onların yanlarına oturmuştu.

Film başlarken Arda aldıkları mısırların çoktan soyunu tüketmeye başlamıştı.
Ozan sevgilisinin beline sarılıp kendine çekmeye çalıştı fakat Arda buna izin vermemişti.

"Dışardayız." dedi sessizce, kimse rahatsız olmasın diye fısıldamıştı.

"Bir şey olmaz. Her taraf kapkaranlık." dedi Ozan sırıtarak.

"Olmaz dedim Ozan!" Arda kaşlarını çatıp filme dönerken Ozan ise bir kere daha diretmiş, kolunu onun beline sarmıştı.

"Ya bir şey olmaz. Hadi sarıl sevgiline."

Arda sinirle belindeki kolu ittirip ona atabildiği en sinirli bakışları gönderdi.

"Bir de yatırıp sikseydin Arda. Gözlerinle dövdün beni." dedi Ozan dudak büzerek. Kollarını göğsünde birleştirip ona bakan sevgilisini umursamadan isteksizce filme döndü.

Arda hala onun büzmüş olduğu dudaklarına bakarken silkelenip etrafa baktı. Salon doluydu ama herkes kendi halindeydi. Filmi izleyenler, Instagram hikayesi çekenler, İsa gibi telefonuyla oynayanlar...

Yine de iki erkeğin sarılmalarını tuhaf karşılayabilirlerdi. Veya kimse takmazdı.

Arda oflayıp gözlerini yumdu. Tedirgin oluyordu işte. Ne kadar takmam, bahane milletten dese de illa onun aklında bir yer ediniyordu düşündükleri.
Ozan'a romantik bir filmde sarılamaz, öpemezdi belki ama kalbini de kırık bırakmazdı.