13 - Show

20.5K 402 22
                                    

Prince Earth

My phone rang. I answered the call and heard the scolding voice of my mom.

[Ikaw na bata ka! Natututuhan mo ng babaan ng tawag ang mama mo ha! Sa susunod na gawin mo pa iy--] I cut her by asking a question.

"Mom, what will you do if you saw someone crying in front of you?" Muntik ko nang sapakin ang sarili ko sa tinanong ko. Natahimik si Mom.

Ngayon lang kasi nag-sink in sa utak ko ang ginawa ko kanina kay white-creepy-nurse. I didn't mean anything. May sariling utak yata ang mga kamay ko at nayakap ko siya. Kadiri man pakinggang pero iyon ang katotohanan.

Maya-maya pa ang sumagot na si Mom na halata mong nagulantang.

[If someone cried in front of me? I think I will just comfort him or her. But most of the time, I always hug them. To show that they will never be alone. To show that someone will help you and give you hope. Then that's it.] She said. Mom is a clingy person yet I adore her. She makes every people smile with just her simple act.

"Ah.." I answered then nodded.

Anak ako ng nanay ko (malamang!) Kaya siguro namana ko sa kaniya ang paminsang-minsang pagiging clingy ko? Tama yun nga. Nakakahawa kaya ang mga gawain niya.

After seconds, I heard her laughed. "What?" I asked her.

[Seems like you're interested of something. What is it? Huh?] Uhh.. I didn't get what her point is? [Why are you asking me those things? You can't lie to me, anak.] She said amusingly.

I sighed. Mom really did know me the most.

"Are.. are you going to punish me i-if I tell you t-that.. uhm.." utal kong sabi. I heard her cheering and laughing at me. I frowned. "Mom naman eh.." mas lalo akong nate-tense.

[Okay. Okay. J-Just continue.] She said. Halatang pinipigilang matawa.

I sighed again. "I.. uh.. I h-hugged someone." I confessed. She didn't talk or what. I think she got shocked. "K-kasi.. ano. I was about to say sorry to her b-but, n-nagkasugat siya nang madapa siya tapos bigla siyang umiyak. I don't know the reason why but she said to me that she's scared of her own blood."

I heard my Mom sighed. [Tapatin mo nga ako, Prince Earth.] Napalunok ako sa sinabi niya. [Interesado ka ba kay Nurse Kim?] Saka ito tumawa.

"Mom naman eh. Nang-aasar ka ba? Nate-tense na nga ako eh." Pinagpapawisan na ako dito. Stress akong umupo sa kama ko. Mapapasama ako lagi dahil sa white-creepy-nurse na iyon eh.

[Okay. Kalma. Ehem.] Pagpipigil niya ulit ng tawa. Saka siya sumeryoso. [Listen. If the situation was like that, I think she had a past that hurt her that much. What you were done with her, which is hugging her, can make her feelings stable. Sa ginawa mo, baka naging magaan pa ang pakiramdam niya. And I'm proud of it, anak. Natututo kang makisama at makiramdam sa iba.] She said sincerely. I felt relief. Mabuti nang malinaw.

Nagpaalam na muna siya sa akin. But before she ended the call, she said something to me.

[Ipasyal mo siya, para kahit papano, gumaan ang loob niya at makalimutan niya ang problema niya. At saka, bakit hindi kayo maging close? Sa totoo nga, bagay kayo eh.] Pang-aasar pa nito. Binabaan ko ulit siya ng tawag. For sure naiinis na iyon dahil sa pagbaba ko ulit ng tawag.

Bagay kami? Si Mom talaga. Hindi ba niya kita na tao kami? Huh? Tss.

Pero saan ko naman siya dadalhin? Pwede namang hindi na lang? Pero nakakaboring naman kung tambay lang kami dito sa mansion na halos dalawang linggo na kami dito simula nang mailabas ako ng hospital.

His Private NurseWhere stories live. Discover now