Last Chapter - Only Her

18.9K 320 45
                                    

Prince Earth Savino

After 4 years...

"Daddy! Follow me!" Kumaripas ng takbo ang anak ko.

"Hey! Careful!" Pag-aalala ng asawa ko.

"Daddy's here! I'm going to eat you!" I said to my son as soon as I have reached him. I tickled him and he laughed.

"Hey. Stop it! Stop it! It tickles!" He said while still laughing.

I stopped and looked at Xyrielle. She's sitting pretty in the mat. We decided to have picnic since this is our family day.

Yes, we have a son. He's 3 years old and we named him Ethan Niccolo Savino. He got my lips and nose while he got her mother's eyes and skin color.

"Come here, baby." Tawag ko sa asawa ko at lumapit siya sa akin.

4 years have passed and I am thankful that she's still with us. She keeps to be strong just for us. For me and to her son and to her family.

"Mommy! You follow me too!" Tumakbo si Ethan palayo at tumakbo din si Xyrielle. She still have her disease yet she's now recovering. Maybe?

Habang nagtatakbuhan sila, napansin ko na medyo bumagal ang takbo ni Xyrielle hanggang sa napaupo na siya. Sa takot at kaba ko ay tumakbo ako palapit sa kaniya and asked her.

"Hey! Are you fine?" She just nodded. Hinawakan niya ang ulo niya at napansin ko ang pagkunot ng noo niya. Tinulungan ko siyang makaupo doon sa may tabi ng puno. "Your head hurts? W-want me to--"

Umiling siya kaya napatigil ako. "N-no. I-I'm fine. J-just go and look f-for Ethan." She said stuttering. Tinignan ko siya ng may pag-aalala. She just smiled at me weakly and said, "Just go. Don't mind m-me." She said.

Tumayo ako at tinanong ulit siya. "Are you sure?" Tumango lang siya at bago ako maglakad palayo ay binantayan ko saglit ang paghinga niya.

Maayos naman.

Bago pa ako makalayo ng tuluyan ay nakita ko si Ethan na tumatakbo papalapit sa akin. Bago ko pa siya buhatin ay nilagpasan niya ako at pumunta sa Mommy niya.

"Dad! Why Mom is not waking up?!"

In an instant, my tears started to fall.

Dali dali akong pumunta kay Xyrielle at nakita ko ang pagbalik ng mapuputla niyang balat. K-kanina lang hindi ito ganito. I checked her breaths but she's not moving!

"Hey! Baby! W-wake up!" Niyugyog ko siya. She's not opening her eyes .

"D-dad! W-what's happening to Mom?" I hugged my son. He's crying!

"Shh.. stop crying. M-mom is fine." I lied.

Because no one is fine.

---

Habol habol namin ni Ethan si Xyrielle na nakahiga ngayon at dinadala papunta sa emergency room. Buhat buhat ko ang anak namin at patuloy pa rin sa pag-iyak.

"X-xyrielle!" Tawag ko sa asawa ko.

Maya-maya pa ay nagmulat siya pero mukhang pagod. Pinatigil ko ang mga nurses na nagdadala sa kaniya at kinausap siya.

"B-baby, keep s-strong, okay?" I said while crying. Madiin kong siyang hinalikan sa noo. Ang lamig niya.

Ramdam kong umiling siya. N-no. "I-I can't t-take it.." huminga siya ng malalim.

His Private NurseTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon