Uni
မနက်ဖြန်သင်္ကြန်ကြိုပြီ..။
သင်္ကြန်တွင်းရောက်ရင်accident တွေ၊အချင်းချင်းမူးလို့ရန်ဖြစ်တာတွေအများကြီးရောက်လာတက်သည်မို့၀န်ထမ်းအားလုံးဆေးရုံပေါ်မှာstand byနေရ၏...။
အလုံးကသင်္ကြန်ရေစိုမှာသိပ်ကြောက်တဲ့သူမို့ငယ်ငယ်ကတည်းက သင်္ကြန်တွင်းဆိုဥပုသ်စောင့်ပြီးအခန်းအောင်းနေတက်၏။
ယခုအရွယ်ရောက်သည့်အထိလည်းရေဘယ်လိုမှအစိုမခံသလိုသင်္ကြန်လည်ဖို့လည်းဝါသနာမပါပေ...။
မလင်းလည်းပြန်ရောက်လာပြီမို့အရင်လိုအလုံးမှာသိပ်အလုပ်မရှူပ်တော့ဘဲနားချိန်ပိုရလာသည်...။
ခွဲလူနာ၊မွေးလူနာလောက်သာဝင်ကူညီပေးရပြီးကျန်သည့်အချိန်ဆိုရင်လည်းလိုအပ်လို့ခေါ်မှသာဝင်ကူဖြစ်သည်....။
အားနေရင်ကိုယ့်ဆေးပေးခန်းထဲမှာသာစာအုပ်ဖတ်လိုက် စာရင်းလုပ်လိုက် ဖုန်းကလိလိုက်သာနေနေတော့၏...။
"ကိုတစ်သက်လုံး...''
ခေါ်သံကြောင့်လှည့်မကြည့်မိပေမယ့်ဘယ်သူဆိုတာအလုံးသိနေ၏..။
ဘယ်သူကမှာလဲ ဟိုတစ်ယောက်ပေါ့...။
ယောက္ခမလောင်းဆိုပြီး အမေ အမေချင်းထပ်အောင်ခေါ်ကြွားတက်သူလေ...။
ကိုယ့်အစွမ်းအစနဲ့ ဆရာ့ကိုမမြူစွယ်နိုင်ဘဲအချိန်တန်ရင်ဒေါ်ပိုးစံထားနဲ့ညားမယ့်တစ်ယောက်..။
အမေဖြစ်သူကဘယ်လောက်အောင်သွယ်ပေးပေး စကားကြောင်းပေးပေး သားဖြစ်သူကဖြင့် တုတ်တုတ်မှမလှူပ်ချေ..။
ထို့အပြင်စည်းမရှိကမ်းမရှိ အရှက်မရှိ သိက္ခာမရှိ မိန်းကလေးတစ်ယောက်ဖြစ်ပြီး ဆရာတစ်ယောက်တည်းရှိနေချိန် နားနေခန်းထဲဖြစ်စေအဆောင်အခန်းထဲဖြစ်စေအသံမပေးပဲဝင်ဝင်လာလို့နောက်ပိုင်းခေါ်ဆူရသည့်အထိ..။
အခုလည်းအလုံးနာမည်ကိုထိုအတိုင်းမမောမပန်းခေါ်တာ သူမ တစ်ယောက်တည်းသာရှိ၏..။
"ပြောပါ ဒေါ်နှောင်းဝဿန်မေ...အမလေး မောတာ...ဆရာရေ....ရေခပ်တိုက်ပါအုံး...''
YOU ARE READING
တစ်သက်လုံးအချစ်တွေနဲ့ရိုးမြေကျအနားမှာရှိနေမယ်S1(M Preg)(Completed)
Romanceဒုတိယ မြောက် fic... ဆရာဝန်လေးနဲ့ဆေးစပ် Compounderဆရာလေးတို့ရဲ့ချစ်ဇာတ်လမ်းလေး... အားပေးမယ်မဟုတ်လား...
