Unicode
ရှောင်းကျန့်အိပ်ယာကနိုးလာတော့ လူကသိပ်နေလို့မကောင်းချင်၊ ဒါပေမယ့် အလုပ်ကလည်းရှိသေးသည်မို့ အိပ်ယာကထဖို့လိုသည်။ ရင်ဘတ်ပေါ်ရောက်နေတဲ့ သခင်လေးရဲ့လက်ကို အသာဖယ်ကထထိုင်လိုက်စဥ် နောက်ကနေစောင့်ဆွဲ ခံလိုက်ရတာမို့ ပက်လပ်လဲကျသွားသည်။သခင်လေးက သူကိုဆွဲယူပွေ့ဖက်နေပြန်သည်။ခါတိုင်းလည်းဒီလိုလုပ်နေကြဆိုပေမယ့် ဒီနေ့မှအနေရခက်သလို။ သခင်လေးလက်ထဲကနေ ရုန်ထွက်လိုက်သည်။
"ဖြောင်း!.."
"အ!.."
"နေမကောင်းတာကို ဘာလို့ထဖို့လုပ်နေတာလဲ , ခုပြန်အိပ်"
သူအခုအရိုက်ခံလိုက်ရတာလား??
တင်ပါးကိုလေ???
ကလေးတစ်ယောက်ဆီမှာ တင်ပါးကိုအရိုက်ခံလိုက်ရသတဲ့, ဘယ်လောက်ရှက်စရာကောင်းလိုက်လဲ??
"ဘာလို့ရိုက်တာလဲ,?"
"ဆိုးလို့.."
"ကျွန်တော်က သခင်လေးထက် ၅နှစ်တောင်ကြီးတယ်နော်"
"ကြီးလည်းဆိုးရင်ရိုက်မှာပဲ .."
"ကျွန်တော်နေကောင်းပါတယ် , ထတော့မယ်"
"ညကတစ်ညလုံးဖျားနေတာ သိရဲ့လား..?"
"ကိုကိုကလား?"
"အွန်း...သားတစ်ညလုံးပြုစုပေးထားတာနော်, ဘာကိုစိတ်ကောက်နေမှန်းမသိပေမယ့် , စိတ်ကောက်ပြေတော့.."
"တောင်းပန်ပါတယ်, စိတ်မကောင်းဖြစ်သွားတာလား?"
"အင်းပေါ့....ကလေးက အရမ်းအားငယ်သွားတာ.."
သခင်လေးစကားကြောင့် သူရယ်လိုက်တယ်။ သခင်လေးရဲ့ ပိုင်ရှင်မရောက်လာခင်ထိတော့ သူပိုင်နေသေးတာပဲ ဘာလို့ဝမ်းနည်းနေရမှာလဲ, အနားမှာရှိတုန်းလေး ဒီထက်ပိုပြီး ဂရုစိုက်ပေးရမှာပေါ့။ ဒီလိုတွေးလိုက်တော့လည်း စိတ်ကသက်သာသလိုရှိသည်။
"ကိုကိုပြန်အိပ်လိုက် ဒီနေ့တော့ တနေကုန်မဟုတ်တောင် မနက်ပိုင်းဖြစ်ဖြစ်ဆိုင်ပိတ်ထားလိုက်..."
"အင်းအင်း..သခင်လေးသဘော.."
YOU ARE READING
ဤချစ်ခြင်းဖြင့်နွေးထွေးစေသော်ဝ် (Complete)
General Fictionအေးအေး ငြိမ့်ငြိမ့်လေးပါပဲ။ စာရေးသူအသစ်မို့ လိုအပ်ချက်တွေအများကြီးရှိပါသေးသည်။
