Unicode
"ကျောက်မိန်ယွိကို စာကြည့်ခန်းထဲလာခဲ့ဖို့ပြောလိုက်"
သခင်ကြီးက ကားပေါ်က ဆင်းဆင်းခြင်းပြောလိုက်သည်။
"ဟုတ်ကဲ့ပါသခင်ကြီး"
"နေဦး.....သမီးကို စာကြည့်ခန်းဘက်မလာအောင်လုပ်ထား...ငါပြောချင်တာနားလည်တယ်မဟုတ်လာ?"
"ဟုတ်ကဲ့, နားလည်ပါတယ်သခင်ကြီး"
ကျောက်ဝေထွက်သွားတော့, ဝမ်မင်းဟန်လည်းစာကြည့်ခန်းထဲဝင်လာခဲ့သည်။
"ဒေါက်...ဒေါက်...ဒေါက်"
"ဝင်ခဲ့"
ကျောက်မိန်ယွိ အခန်းတံခါးဖွင့်ဝင်လာတာနဲ့
"ကျွန်မကိုခေါ်....."
"ဖြောင်း...."
"အား!!"
သူမစကားမဆုံးခင် ပါးပေါ်ကျလာတဲ့ လက်ဝါးတစ်ချက်ကြောင့် ကြောင်အ သွားသည်။
"မိန်းမယုတ် ...."
"ဝမ်မင်းဟန်!!!...ဘာကိစ္စကျွန်မကိုရိုက်ရတာတုန်း! ..ရှင်ဘယ်တုန်းများ ဒီလောက်ရက်စက်တတ်သွားရတာလဲ"
"ရက်စက်တယ်, ရက်စက်တယ်လို့ မင်းပါးစပ်က ပြောထွက်တာလား?, မင်းကမှရက်စက်ယုတ်မာလွန်းတဲ့ မိန်းမယုတ်"
"ရှင်..ဘာတွေပြောနေတာလဲ၊ နောက်တခေါက်ကျွန်မအသားကိုထိရဲရင် ထိကြည့်လိုက်စမ်း!..ငြိမ်ခံနေလိမ့်မယ်လို့မထင်နဲ့...ရှင့်ကိုအသေသတ်ပစ်မယ် နားလည်လား?"
"အေး...ငါကလည်း မင်းအသားကိုမထိချင်ပါဘူး။ တရားရုံးကနေပဲရှင်းကြတာပေါ့, အခုတော့မင်း ငါ့အိမ်ပေါ်ကဆင်း.."
"ဘာ!!..ဘာကိစ္စကျွန်မကဆင်းရမှာလဲ? ဆင်းမပေးနိုင်ဘူး...ကျွန်မနဲ့မပေါင်းချင်ရင် , ရှင်ဆင်းသွားလိုက်လေ"
"မဆင်းချင်လဲရတယ်၊ သိပ်မကြာခင် မင်းကထောင်ထဲသွားရတော့မှာပဲ"
"ရှင် ဘာတွေပြောနေတာလဲ? , ကျွန်မက ဘာကိစ္စထောင်ထဲသွားရမှာလဲ, မဟုတ်တာတွေလာမပြောနဲ့"
"တော်စမ်!..မင်း, ငါ့သားကို တခြားကလေးနဲ့လဲခဲ့တဲ့ကိစ္စ ငါသိပြီးသွားပြီ၊ ရှေ့နေဆီအကြောင်းကြားပြီး အမှုလည်းဖွင့်ပြီးသွားပြီ၊ မင်းရဲ့ယုတ်မာမှုအတွက် ငါကိုယ်တိုင် မင်းကိုသတ်ပစ်ချင်ပေမယ့် ၊ မင်းက ငါ့လက်နဲ့သတ်ပစ်ဖို့တောင်အတန်ဘူး"
YOU ARE READING
ဤချစ်ခြင်းဖြင့်နွေးထွေးစေသော်ဝ် (Complete)
General Fictionအေးအေး ငြိမ့်ငြိမ့်လေးပါပဲ။ စာရေးသူအသစ်မို့ လိုအပ်ချက်တွေအများကြီးရှိပါသေးသည်။
