Bölüm 45

25 14 0
                                    

Ne kadar uyudum bilmiyorum.Gözlerimi açtığımda karanlık çökmek üzereydi.Odanın ışığı yanması ile gözlerimi kıstım.ışık gözümü almıştı.

"Uykucu hadi kalk bakalım,hazırlanmamız gerek."

"Ne için."

"Poyraz gelecek demiştim ya unuttun mu?"

Aklımdan tamamen çıkmıştı.Esinin zorlaması ile onun dolabımdan bir kaç kıyafet denemiştik.Bir buluşmaya göre fazla abartılı olmuştum.

Merdivenlerden aşağı indiğimizde elindeki pembe tonlarında bir şal fark ettim.

"Bu nedir.?"

"Sürpriz bunun için de gözlerini kapatmalısın."

"Nasıl birşey söylesene."

"Sürpriz söylenmez canım hadi arkanı dön."

Arkamı dönüp şal ile gözlerimi kapaması için bekledim.Evin dışıma çıktığımızı yüzüme vuran rüzgardan anlamış, rüzgar ın esintisiyle gül kokuları sarmıştı dört bir yanımı.Bahçede ne kadar dolanmıştık hiçbir bilmiyorum.Ne yapacağımızıda.

"Hadi ama gelmedik mi.."

Derin bir nefes aldım, bu koku.Elimi öne doğru uzattığımda elimi nazikçe tutmuş yanağıma bir öpücük kondurmuştu.

"Artık çıkara bilir miyim."

"Sera hadi ama biraz bekle."

Dediği anda yüzümdeki şalı çekmişti, karşım da Azra annemi gördüğüm de çok şaşırmıştım.

"Annem.Senin burada ne işin var."

Koşarak yanıma geldi. Poyraz elimi bıraktığın da anneme sıkıca sarıldım.Aysa da karşıdan bize bakıyordu,daha fazla onunla küs kalamam kolumu açarak bana sarılması içinden işaret yaptım.Hızlı adımlarla yanıma gelip sıkıca sarıldı. O anda kalabalığı fark etmiştim.Vay canına eski okul arkadaşlarım buradaydı.Aysayı bırakıp onların yanına gittim.Melisa,Cemre,aydın,zeynep,Hasan bu 5 liyi görmeyeli uzun zaman olmuştu.Annemde yanımıza gelerek,koluma girdi.

"Henüz iyileşmedin istersen biraz otur."

Dediğinde hemen yanıma bir sandalye getirmişti Aysa.Etrafına bakacakken hareketli bir müzikleri çalmıştı.Poyraz takım elbiselerle bana doğruyu geliyordu.O sırada Esin ile göz göze geldik.Bana hiç renk vermemişti.Yavaşça ayağa kalkacakken annem Omzundan tutup kalkmamı engelledi .Poyraz bana yaklaştığında diz çökerek kırmızı kutudan yüzüğü çıkardı.

"Evlen benimle sevgilim."

Etrafına baktım ,karşımda Meral annemle babam duruyordu.Meral annem onayla dercesine kafasını salladı. Daha öncede telklif etmişti ikinciye ne gerek var diye dğşünürken herkesin sessiz bir şekilde benim cevabımı beklediklerini fark ettümettim. Yüksek sesle.

"Evettt"

Dedim.O anda başımdan aşağı dökülen kırmızı güllerin şaşkınlığıyla, Poyraz beni ayağa kaldırarak omzundan tutmamı sağladı. Hayatımın en mutlu gününü bugün kesinlikle.

"Seni seviyorum aşkımm."

"Bende seni ."

Poyraz'ın omzuna kafamı koyarak dans etmeye başlamıştık.Müziğin sakinliğine uyuyor Poyraz'ın beni yönlendirmesine İzin veriyordum.Slow müzikleri bittiğinde beni tekrar sandalyeye oturtmuştu. Karşıdan gelen kişileri seçememiş dikkatli bir şekilde onlara bakıyordum.Bunlar savaşta Bizimle olan arkadaşlarım.Su,Veli,Serhat,Emrah,Ahmet,Mustafa,Asya. Hepsi buradaydı.Nasıl bir tepki vereceğim bilmiyorum.Hayatımda aldığım en büyük sürpriz olmuştu bu.Herkes bir birleriyle konuşuyordu.Masada oturan Silva fark ettiğimde Poyraz'ın elini bırakıp onun yanına yavaş adımlarla gittim.

SERA.. 2Where stories live. Discover now