İçeriye girdiğinde Poyraz ve Hakan Ayrı ayrı yerlerde oturuyorlardı.
Sanki hiç tanışmamış, konuşmamış gibiler di. Sera fark ettiklerinde, İkisi de yüzüne gülerek yan yana geldiler. Poyraz'ı gördüğünde yanakları kızarmıştı Sera nın
" Sera Bana bir telefon geldi, burası artık güvenli değil. Bu yüzden buradan ayrılmamız lazım.
biliyorum geleli daha 1 gün oldu ama güvenli bir yer bulmamız lazım. "
Hakan kolundan Sera nın tutup kenara çekti
endişeli duruyordu .
"Sera buradan ayrılmayalım. Gideceğimiz yer ne kadar güvenli bilmiyorum, emin ol burası daha güvenli.Bence gitmeyelim, buradan sana bir şey olsun istemiyorum. "
gülümsedi omzuna hafifçe dokunarak. Poyraz'a inanmasını istemişti.
" Hakan o güvenliğimiz için uğraşıyor, ona güvenebilirsin. "
dedi. Poyraz'a güvenmesini istiyordu. Hakan sanki düşmanına bakıyormuş gibi Poyraz'a bakıyordu.
ikisi anlaşamamışlar dı, bunu çok belli etmemeye çalışsalar da Sera fark etmişti anlaşamadıklarını. Kahvaltılarını yaptıktan sonra Poyraz'ın, Sera için hazırlamış olduğu çantayı sırtına takıp evden dışarı çıktı. Bundan bir kaç gün önce Poyraz elinde bir kaç kağıt torba ile yanına gelmiş, Sera için birşeyler aldığını, aldıklarınıda yeni aldığı çantaya koymasını istemişti. İlk defa ona karşı çıkmamış.Onun için ne hazırladı ise giymeye razı gelmişti. Sera ya göre bir hareket değil bu, birinin himayesi altında olmak. Çantanın içinde biber gazı, bir tane silah ve sok aleti vardı güldü.
"Kimseye zarar vermiceğim Poyraz "
"Sana karşı yanlış yapan birileri olursa bunları kullan. "
"Poyraz biliyorsun , sandığından daha da güçlüyüm"
Dediğinde kolundan tutup kıvırdı, sırtına doğru görtürdü.
.
"Hadi beni engelle "
"Bu haldeyken o aletler ne işe yarar ki. "
"Kimse. Suçlu değildir aslında Sera. Mecbur kaldıkları için yaparlar bazı suçları. "
Diyerek serbest bıraktı. Bileğinin kızarmasını görmemezlikten gelerek kapıya doğruyu yöneldi.. Poyraz kapıdan çıkacakken, Sera'nın yanına gelerek sıkıca sarıldı. Buna çok ihtiyacı olduğunu, söyleyerek kısa bir süre sarıldıktan sonra bırakıp odadan çıktı.
Hakan, Sera nın dağınık hallerine alışıktı.Kendine pek bakmayı sevmeyen kız gitmiş yerine bakımlı bir kız geçmişti sanki.
" Vay canına sen bu kadar güzel miydin , yani şey benim bebeğim bu kadar"
gülümseyerek omzuna vurdu, saçlarını arkasına hafifçe atarak.
"Her zamanki halim tatlım"
dedi. Herkes hazır görünüyordu evden çıkmalarına az kala Poyraz'a bir telefon geldi. Endişeli görünüyordu ellerini saçlarının arasına alarak düşünüyordu.
" Sera buradan hemen gitmemiz lazım acele et hemen .!!
Çok yakında lar bizi bulacak lar "
Hakan'la birlikte arabanın arkasına geçtiler.
" bu kadar güzel ve kibar bir kıza yardım etmemek ayıp olur diye düşünüyorum. "
" komik olma Hakan bu benim her zamanki halim. "
Poyraz bir anda kornaya bastı arabanın önüne baktı , hiç birşey yoktu. Poyraz'ın kolona dürterek. Neden böyle yaptığını anlamaya çalışıyordu.Açıkça belli ediyordu aslında kıskandığını.
