Husband is great black belly (Myanmar Translation)

ကန္ယု နဲ႔ ေတြ႔ၿပီ

ကြၽန္မ ေျဖးေျဖးခ်င္း လမ္းေလ်ွာက္လာခဲ့တယ္။ကြၽန္မ ဝလြန္းလို႔ လမ္းေျဖးေျဖးပဲ ေလ်ွာက္ႏိုင္တာေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ကြၽန္မ ေက်ာင္းသြားဖို႔ေတာ္ေတာ့္ကို တြန္႔ဆုတ္ေနလို႔ပါ။ကြၽန္မ လမ္းကို တစ္လွမ္းခ်င္း ေလ်ွာက္လိုက္ ေဘးနား ပတ္ဝန္းက်င္ေတြကို ၾကည့္လိုက္နဲ႔.....

ကန္ယုကေတာ့ Sheng Zhi ကို ဝင္ခြင့္ရသြားၿပီ ဆိုေတာ့ သူက ေက်ာင္းလာစရာ မလိုေတာ့ဘူးေလ။ဒါ​ေပမယ့္ ကြၽန္မ ေၾကာက္မိတာက သူလာမွာကိုပဲ ။

လမ္းကို ဘယ္ေလာက္ၾကာေအာင္ပဲ ဆြဲ ေလ်ွာက္ ေလ်ွာက္ ေနာက္ဆံုး ေတာ့ ကြၽန္မ ေက်ာင္းဂိတ္ဝရဲ႕ ေ႐ွ႕ကို ေရာက္ခဲ့ပါၿပီ။

ကြၽန္မ ေက်ာင္းဂိတ္ဝမွာ လူေတြ အုပ္စုလိုက္ေတြ႔လိုက္တဲ့အခါမွာေတာ့ ကြၽန္မ ခ်က္ခ်င္းပဲ ဂိတ္ေဘးနားမွာ႐ွိတဲ့ ျခံဳႏြယ္ေတြနဲ႔ ပန္းပင္ နားမွာ ပုန္းလိုက္ၿပီး သူတို႔ကို ေခ်ာင္းၾကည့္ေနခဲ့မိတယ္။

Xiao Fan ၊ Xiao Shuang ၊ Da Shuang ၊ Xu Ying ၊ Liu li Jun.....  ကြၽန္မ ရဲ႕သူငယ္ခ်င္းေတြ ေရာ
ကန္ယုရဲ႕ အတူတူကစားေနက် သူငယ္ခ်င္း အခ်ိဳ႕ေတြေရာ ေရာက္ေနၾကတာ ။ကန္ယု ကိုေတာ့ ကြၽန္မ မေတြ႔မိဘူး....

ကြၽန္မ အေတြးထဲ  နစ္ေနခ်ိန္ မွာ  တျဖည္းျဖည္း နီးလာတဲ့ ပံုရိပ္တစ္ခုကို ေတြ႔မိလိုက္တယ္။

" ဝမ္ရဲ... မင္းရဲ႕ဖူက်င္း ကို ေတြ႔ၿပီလား "

ဆိုၿပီးေက်ာင္းသားတစ္ေယာက္က ေမးလိုက္တယ္။

ကန္ယု ပံုစံၾကည့္ရတာ မီတာ တစ္ေထာင္ကေန ေျပးလာခဲ့သလို
သူ႔ရဲ႕အသက္႐ႈႏႈန္းေတြ ကလည္း မမွန္ဘူး ျဖစ္ေနတယ္။ သူ အေမာေျပ သြားမွ

"ငါ မေတြ႔ခဲ့ဘူး။ ဒီ လမ္းတစ္ေလ်ွာက္လံုး..ငါေျပးၿပီး ႐ွာလာခဲ့တာ။ငါ  သူမ bus ကားစီးလာတယ္ ထင္လို႔ ျပန္လာခဲ့တာ ။ မေရာက္ေသးဘူးလား...."

ေက်ာင္းသားအခ်ိဳ႕က ေခါင္းခါလိုက္ၿပီး

" အရိပ္ေတာင္ မေတြ႔ရေသးဘူး "

" ေျမာင္ေျမာင္ တစ္ေယာက္ ေနမေကာင္းျဖစ္ၿပီး ႐ူးသြားလို႔ လမ္းေတြ မမွတ္မိပဲ ျဖစ္ေနတာလား....."

ကြၽန္မ ခ်ံဳပုတ္ အေနာက္ကေနပုန္းၿပီးေတာ့ တိတ္တိတ္ေလးေျပာလိုက္တယ္။