Husband is great black belly (Myanmar Translation)

အျပစ္ေပးခံရျခင္း

ကြၽန္မအိမ္ကို ဘယ္လိုျပန္ေရာက္လာခဲ့မွန္းမသိပါဘူး။ ေဘာင္းဘီကိုေသခ်ာေရာဝတ္ျဖစ္လား။ မဝတ္ျဖစ္လား ေတာင္ မမွတ္မိေတာ့ဘူး။ ဒါေပမယ့္ ဘာမ်ားကြဲျပားသြားဦးမွာလဲ။ ဘာပဲျဖစျ္ဖစ္ ကြၽန္မကို ျမင္သြားၿပီေလ။ အဲဒိေတာ့ ကြၽန္မ ေဘာင္းဘီဝတ္ျဖစ္လား မဝတ္ျဖစ္လား ဆိုတာ အေရးမႀကီးေတာ့ဘူးမလား?။
ကြၽန္မ အိမ္ျပန္ေရာက္တာနဲ႔ တခါတည္း ကြၽန္မအခန္းထဲဝင္တန္းဝင္ၿပီး ခုတင္ေပၚပစ္လွဲလိုက္ၿပီး အဲ့ဒိကိစၥကိုျပန္ျပန္ေတြးမိၿပီး အိပ္ရာထဲလိွမ့္လိုက္ ငိုလိုက္ လုပ္ေနရင္း အိပ္ေပ်ာ္သြားေတာ့တာပဲ။ ႏိုးလာေတာ့ မနက္ျဖန္ ေက်ာင္းတက္ရလား မတက္ရလား ဆိုတာ သိခ်င္ၿပီး ျပကၡဒိန္ၾကည့္မိပါတယ္ ကြၽန္မထပ္ေအာ္ငိုမိပါေတာ့တယ္။

မနက္ျဖန္ ေသာၾကာေန႔ေလ။ ေသာၾကာေန႔ဆိုေပမယ့္ မေကာင္းဆိုးဝါးေသာၾကာေန႔ေလ။ ကြၽန္မဘာလုပ္သင့္လဲ။ ကြၽန္မ ဘယ္လို ကန္ယု နဲ႔ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ရမလဲ?
ေက်ာင္းေရာက္ေတာ့ စာသင္ခန္းထဲတိတ္တိတ္ေလး တလွမ္းခ်င္း တလွမ္းခ်င္း သြားေနေတာ့ အတန္းေဖာ္တစ္ေယာက္က

"အတန္းေခါင္းေဆာင္ နင္ဘာျဖစ္ေနတာလဲ"

ကန္ယု သတိမထားမိေအာင္ တိတ္တိတ္ေလးလာပါတယ္ဆိုမွ

"နင္နဲ႔ဘာဆိုင္လဲ"

လွည့္ေျပာၿပီး ကိုယ့္ေနရာကိုယ္ ျမန္ျမန္ဆန္ဆန္သြားထိုင္လိုက္ေတာ့တယ္။ ေဘးနားမွာ ကန္ယုက မိန္႔မိန္႔ႀကီးထိုင္လို႔။ အာ့နဲ႔ ကြၽန္မလည္း သူ႕ကို

"good morning "

နင့္ဖင္ႀကီးပဲ good morning ကြၽန္မကိုယ့္ဘာသာကိုယ္ စိတ္ထဲေမတၱာပို႔လိုက္မိတယ္။ ကန္ယုက ကြၽန္မကို ဘာမွလည္းျပန္မေျပာေတာ့ စိတ္ထဲ တစ္ထိတ္ထိတ္နဲ႔

"မေန႔က....... "

ကန္ယုအသံထြက္လာေတာ့ ကြၽန္မတစ္ကိုယ္လံုးရိွန္းခနဲ။ကြၽန္မေခါင္းေတြ ထူပူသြားၿပီး ဘာလဲ မေန႔ပ။ မေန႔က ဘာျဖစ္လို႔လဲ မေျပာပါနဲ႔ မေျပာပါနဲ႔ စိတ္ထဲ စကားလမ္းေၾကာင္းဘယ္လိုေျပာင္းရမလဲေတြးေနတုန္းဟုတ္ၿပီ သူ႕ကို မနက္စာ စားၿပီးၿပီလား ေမးရမယ္။ ဒါေပမယ့္ ကြၽန္မေခါင္းထဲမွာ မေန႔က ကိစၥက ေရာက္ေနေတာ့ ဘာေျပာလိုက္လဲဆိုတာ