P 60 : យប់នេះឯងត្រូវបម្រើយើង

4K 292 37
                                    


+ អធ្យាស្រ័យចំពោះពាក្យពេចន៍មិនសមរម្យ✔︎

[ ពេលយប់ ]

« យប់នេះឯងត្រូវបម្រើយើង ! » ជុងហ្គុកដាក់កែវទឹកទៅលើតុ ដឹងហើយថាក្នុងទឹកនោះគឺប្រាកដជាមានថ្នាំសម្រើប ។

[ S K I P : ក្នុងបន្ទប់ ]

  ជុងហ្គុកដេកអង្គុយមើលការងារក្នុងទូរស័ព្ទរងចាំថេយ៍មកដល់ ។

« ( ក្រាក* ) » សម្លេងបើកទ្វារក៏បន្លឺឡើង ពិតជាមិនខកបំណង ថេយ៍ដើរចូលមកយឺតៗ ឈរសម្លឹងជុងហ្គុកអស់ពេលយ៉ាងយូរ រហូតដល់ដំណក់ញើសដែលជាអារម្មណ៍ថ្មីបានស្រក់ចុះមកជាលើកដំបូង ក្នុងខ្លួនចាប់ផ្ដើមប្ដូរអង់ស្សារពីធម្មតាមកជាក្ដៅស្អុះស្អាប ដៃក៏លូកទៅជូតញើសលើថ្ងាសយ៉ាងមមារញឹក តែយូរទៅក៏កាន់តែកើន មុខក៏ប្រែជាក្រហមប៉ុន្តែគេនៅអាចទប់អារម្មណ៍រវើរវាយនេះបាន តែយ៉ាងណាការគម្រាមរបស់ជុងហ្គុកវាពិតជាគួរអោយខ្លាចរអាខ្លាំងណាស់ ។

ជុងហ្គុកដាក់ទូរស័ព្ទចុះផ្អែកខ្នងនឹងក្បាលគ្រែ សម្លឹងមើលកាយវិការអ្នកដែលកំពុងតែបញ្ឈរជង្គង់ឃាំងគេទាំងអោបដៃមិនខ្វល់ ។ ដៃស្រឡូនញាប់ញ័រទាំងគូ ក៏លូកសន្សឹមៗទៅស្ទាបក្បាលខ្សែក្រវ៉ាត់ ធ្វើការដោះហូតវាចេញមើលទៅដូចជាផ្ដោតណាស់អញ្ចឹងទាំងដែលពេលនេះក្នុងខ្លួនកំពុងតែភ័យស្របនឹងខំទប់អារម្មណ៍ឡើងបែកញើសជោគខ្លួនទៅហើយ ។

ក្រោយពីទាញខោគេទម្លាក់ចុះក្រោមហើយ ក៏នៅសល់ខោខ្លីមួយទៀត គេមិនបានដោះវាចេញនោះទេតែក៏បង្ហួសទៅដោះអាវគេម្ដងមួយៗទាំងញើសហូរកាខ្លាក់ ទោះម៉ាសុីនត្រជាក់ក្នុងបន្ទប់ ដកសូន្យ ក្រោមដកសូន្យទៀតក៏មិនអាចជួយបានដែរ ព្រោះតែវាកើតឡើងដោយសារតែអារម្មណ៍ចំណង់ ។

  « អាស៎.... ហ្អឹម » ថេយ៍ក៏ប្រែជាទប់អារម្មណ៍លែងជាប់ ដៃស្រឡូនទាំងគូលូកទៅប៉ះថ្ពាល់នាយ លោរបបូរមាត់ទៅបឺតជញ្ជក់បបូរមាត់នាយកម្រើកញីចុះឡើងយ៉ាងផ្អែមល្ហែមរហូតដល់រោលរាលដោយអ្នកម្ខាងមិនបានតបតជាមួយនោះទេ ។

ថេយ៍សសៀរបបូរមាត់មកថើបបឺតជញ្ជក់លើកញ្ចឹងករបស់ជុងហ្គុកដរមកដល់ទ្រូងហាប់ណែនតែនតាប់របស់នាយ មុននឹងងើបមកដោះខោអាវខ្លួនឯងចេញបង្ហាញរាងកាយតូចច្រឡឹងតែជុងហ្គុកក៏ហាក់មិនខ្វល់ ។

សំណងស្នេហ៍ ( ចប់ )Where stories live. Discover now