I'm Yours ft. Louis Tomlinson

Hoofdstuk 10

--Hanna--

Ik voel iets op mijn wang. Ik weet niet wat het is. Alleen dat het wel lekker zacht is. Dan voel ik niks meer. Nu op mijn neus. Mijn voorhoofd. Mijn lippen. Vliegensvlug pak ik wat er op mijn lip heeft gezeten en kijk er verbaas naar. Een vinger. Van William. Hij lacht hardop als hij mijn verbaaste gezicht ziet. 'Niet grappig.' mompel ik. 'Shit, hoe laat is het?' 'Pas 7 uur hoor.' antwoordt William met een raar gezicht. Ik schiet in de lach. Haha, wat een gezicht toch ook. 'Gaan we over een uurtje ofzo ontbijten?' 'Hmmm, ja hoor.' 'Ik ga even douchen.' 'Niet te lang he.' 'Zal ik proberen.' Ik geef hem een knipoog en loop naar de badkamer. Ik rommel even tussen mijn spullen en kijk even of ik een handdoek kan vinden. Not. Alleen een scheermesje, gel en een leeg doosje. Okay...

Na een uurtje loop ik met William naar het buffet. Ha, James en Amy zijn er al! Ze zitten vrolijk te kletsen. Als ze ons zien zwaaien ze naar ons en pakken nog 2 stoelen extra erbij. Ik en Willy gaan zitten en kijken hun schattig aan. 'Wat?' vraagt Amy verbaast. 'Wat hebben jullie gedaan?' vraagt William nieuwsgierig. 'En trouwens, gefeliciteerd met je verjaardag!' 'Wel, dank je. En, we zijn langs de Thames gaan lopen enzo....' 'Enzo???' vraag ik geïnteresseerd. Amy bloost. 'Nou uh... We zijn... We hebben...' 'Leggen we een ander keer wel uit.' zegt James snel. 'Het belangrijkste is dat Amy vandaag een leuke dag krijgt.' En hij geeft haar een kus. 'Hmmm, James, please niet hier...' 'Oowh ga maar lekker verder hoor.' zegt William opgewekt. 'Wij zullen jullie niet storen...' Ik stoot hem zachtjes lachend aan. 'Laat ze nou maar.' zeg ik. Hij trekt mij naar zich toe en begin me te zoenen. 'Hè, niet bij het ontbijt!' hoor ik James protesteren. 'Als jullie dat doen, dan bederven jullie mijn eetlust!'

--Louis--

'Niall, deze kant!' zeg ik tegen hem en ik sleur hem mee. Hij is weer eens afgeleidt door een etalage met taartjes. 'Sorry hoor... Ik wou alleen kijken welke taart ik zou kopen voor Amy!' 'Ik had gezegd dat we het al hadden gekochy?' 'Uhm... Owh ja... Oreo taart was het toch?' Niall kijkt dromerig voor zich uit. Ik weet dat hij zo dol ik op oreo. Maar of hij nou meer van Amy of van oreo's houdt is nog maar de vraag. 'Yep.' zeg ik en we lopen verder naar het gebouw waar we de surprise party gaan vieren. 

'WOOOOWWW!!' zegt Niall met grote ogen. 'Echt vet! En vlakbij de Thames! En er is een strandje! Geweldig!' 'Dude, doe rustig!' zeg ik terwijl ik naar Niall kijkt die op en neer springt. Niall kijkt me nep-boos aan. 'Ja hoor, JIJ was altijd zo druk! Maar sinds je met Hanna omgaat ben je enorm rustig!' Ik voel dat ik rood word en kijk gauw weg. Eigenlijk is het wel waar wat Niall zegt. Ik ben echt veel rustiger sinds ik met Hanna omgaat. 'Ander onderwerp.' zeg ik gauw. 'We moeten nog een paar dingen klaar maken en-' 'Ik weet het al hoor.' onderbreekt Niall mij zuchtend. 'Hanna heeft me al van alles uitgelegd.' 'Oh. Als we dan alles hebben gedaan moeten we alleen op de vriendinnen van Hanna wachten. En die van ons.' 'Ja, maar waarom reageren ze niet op?' 'Weet ik veel?' mompel ik. 'Laten we nou maar alvast gaan beginnen. Hanna is met Amy wat leuks gaan dus moeten we wel even snel opschieten!'

Al we wat later klaar zijn gaan we naar buiten en kijken of er iemand aan komt. 'Niemand.' mompelt Niall. 'Noppes.' zeg ik. 'Ik had wel gehoopt dat ze zouden komen.' 'Ja, dat hadden we echt nooit van h-' Opeens kijkt hij met grote naar mij. 'Wat?' vraag ik. 'ACHTER JE!' schreeuwt Niall en hij wijst naar mij, nee, achter mij. Ik draai mij om en zie mijn Harry, Liam en Zayn naar ons toe rennen.

WHHAAAAAAAAAAAHHH IK VIND HET ZO VRESELIJK DAT ZAYN STOPT!!!!

Maar hij blijft nog steeds in mijn verhaal. Van mij mag hij niet weg!!!