I'm Yours ft. Louis Tomlinson

Hoofdstuk 18

--LOUIS--

Mannenvergadering in de keuken. En dan nog wel om 1 uur 's nachts. Thanks, Harry. Heel erg bedankt. 'Vinden jullie het ook niet?' vraagt Harry, klaarwakker en boos. 'Ja, tijd om te gaan slapen.' zegt Michael en hij gaapt. 'Helemaal mee eens.' mompel ik slaperig. Ik lag om 11 uur pas in bed, lekker dromen over dit en dat, totdat Ashton mij zo nodig moest wakker maken. Stil natuurlijk, Rachel sliep als een blok hout. Harry rolt met zijn ogen. 'Dat misschien, heel misschien ook. Maar ik had het over Calum en Hanna.' Hij kijkt Calum aan. Die haalt zijn schouders op. 'Dus? Ik wil helemaal geen vader worden!' Meteen komen er negatieve reactie. 'Je laat je zwangere vriendin wel in de steek hoor!' zegt Liam boos. 'Wat zal je zoon of dochter er wel niet van denken? Idioot!' zegt Luke. 'Maarre, een vraagje.' zegt Ashton. 'Als Calum geen vader wilt zijn, wie is de vervanger dan?' 'Weet ik niet. Maar ik ben het wel met je eens, de baby heeft een vader nodig.' zegt Niall. 'Dus niet zo'n eentje als die stomme idioot daar.' Hij werpt een woedende blik op Calum. 'Louis.' zegt hij. Ik schrik. Wajoow. WAT? Waarom ik nou weer? 'Huh? Why?' vraag ik stomverbaasd. 'Ik weet dat je nog van haar houdt. Je houdt van Hanna, niet van Rachel.' zegt Zayn met een grijns. 'We zien heus wel hoe je naar haar kijkt.' 'Maar... Zayn! Niall, zien jullie... Liam? Harry? Wat... JONGENS???' piep ik. Ze kijken mij allemaal strak aan. Ik zucht. 'Misschien...' mompel ik verslagen. 

--HANNA--

'Ik haat deze dag.' zeg ik tegen Amy als we in Amy's en James' kamer op bed liggen en allebei nog wakker zijn. 'Kan ik me voorstellen.' zegt ze en ze geeuwt. 'Niet te geloven dat hij mij laat stikken.' Ik knijp in mijn arm, gewoon even checken of het geen droom is geweest. 'Hoe kon hij... Hoe...' Wanhopig sla ik met een kussen op mijn hoofd. Het is een paar minuutjes stil. Opeens begint mijn maag te rammelen. 'Amy, ik denk dat ik heb honger.' zeg ik tegen Amy.  'Komt vast door je baby.' Ze klopt zachtjes op mijn buik. 'Kom, dan gaan we naar de keuken. Ik heb wat wortels gezien in de koelkast.' Ik zucht. 'Ik kan inderdaad wat wortels gebruiken, ja.' Zachtjes lopen we naar beneden. We hebben geen lichten aan gedaan, anders worden we de andere nog wakker. Halverwege op de trap hoor ik plots  stemmen vanuit de keuken. Ook zie ik een dun streepje licht. Ik stoot Amy en knik in de richting van de geluiden. Ze knikt ook. 'Misschien zijn het wel inbrekers.' fluistert ze. We lopen nu zachter dan eerst de trap af en sluipen naar de deur van de keuken. 'Ga nu een wapen zoeken dan of whatever!' sis ik en kijk een klein beetje zenuwachtig naar de deur. 'Okidoki! Ben zo terug!' fluistert ze weer en verdwijnt in het donker.

'Kon je niks anders vinden?' vraag ik zacht aan Amy als ze na een minuutje terug komt met een paraplu. 'Je heb liever dit of helemaal niks!' fluistert ze een beetje boos. 'Best. En ik geef ze wel een karatetrap.' fluister ik terug. 'Pas dan wel op voor je buik, hé.' De stemmen worden wat luider. Ik gebaar naar Amy dat we nog even wachten met het aanvallen. Ze gebaart wat terug. Iets dat we ze eerst gaan afluisteren. Ik druk mijn linkeroor tegen de deur en luister. 'Vinden jullie het ook niet?' vraagt een stem. Verschrik kijk ik naar Amy. Ze herkent de stem ook. Edward. Maar die is toch allang aan het slapen, net zoals de andere? 'Ja, tijd om te slapen.' zegt een ander stem. En dat is Michael. Zijn alle boys nou in de keuken? Er wordt wat gemompeld, ik kan het niet verstaan. 'Dat misschien, heel misschien ook. Maar ik had het over Calum en Hanna.' Hé? Zo zo. Dus ze zijn over mij aan het praten. En die idioot. 'Dus? Ik wil helemaal geen vader worden!' Dat is Calum. Ik hoor boze reacties. Stiekem moet ik zachtjes lachen. Dus ze staan eigenlijk wel aan mijn kant. 'Maarre, een vraagje.' Dat zegt Ashton, volgens mij. 'Als Calum geen vader wilt zijn, wie is dan de vervanger dan?' WAIT. Vervan... Is die gozer helemaal gek geworden? 'Weet ik niet. Maar ik ben het wel met je eens, de baby heeft een vader nodig.' zegt James. Ja, zijn stem herken ik wel. 'Dus niet zo'n eentje als die stomme idioot daar.' Ik kijk grijnzend naar Amy, die dromerig zucht. 'That's my boy...' fluistert ze verliefd. 'Louis.' zegt Calum.

Louis.

Louis.

LOUIS?

Wat bedoelt Calum? Wie bedoelt hij? Ik ken wel een Louis. Louis Tomlinson. Maar ik denk niet dat Calum hem bedoelt. 'Huh? Why?' vraagt weer een ander stem. WTF? Dat is de stem van William! Mijn ex! Maar Louis is toch alleen zijn tweede naam? William Louis White, toch? Ik haal mijn adem in en luister verder. 'Ik weet dat je nog van haar houdt. Je houdt van Hanna, niet van Rachel.' En dat zegt... Uhm... Effe denken hoor... Owja! Alec. Dat zei Alec ja. Alec zei dat... OH NEE. Zeg alsjeblieft dat dit ook een droom is...! Maar, als William nog van mij houdt, waarom heeft hij nog met die bitch? 'We zien heus wel hoe je naar haar kijkt.' gaat Alec verder. 'Maar... Zayn! Niall, zien jullie... Liam? Harry? Wat... JONGENS???' Hoor ik William piepen. Fuck. Ik denk dat ik dood ga. William, of moet ik Louis zeggen, heeft net alle namen van One Direction opgenoemd. Zeg dat dit een grap is. Zeg dat dit een grap is dat ik met DE Louis Tomlinson had. Ongelofelijk kijk ik naar Amy. Ze staart levenloos naar de deur. Langzaam schudt ze haar hoofd. 'Dus daarom...' zegt ze zacht. 'Dus daarom was 1D niet meer op Twitter of Insta. Dus daarom leken ze zo op elkaar, hun karakter dan. Dus ik had eigenlijk... Met Niall? De Niall Horan.' Ik slik. 'En ik had met Louis. De Louis Tomlinson.' Ik hoor ze nog verder praten, maar ik wil ze niet meer horen.

We staan denk ik al een paar minuutjes, zonder het te weten. Mijn honger is over. Opeens gaat de deur met een zwaai open. Het licht valt op ons. De jongens in de deuropening verbijsterd naar ons te kijken. Ik knipper met mijn ogen tegen het licht. 'Hoe lang staan jullie daar al?' vraagt Alec verbaasd. Misschien moet ik beter 'Zayn' gaan zeggen. 'Lang genoeg om alles te kunnen horen.' antwoord ik zacht. James, ik bedoel Niall, wurmt zich tussen de andere door. Hij glimlacht flauwtjes als hij zijn vriendinnetje ziet staan. 'Amy, dus je heb-' Amy zegt niks. Ze kijkt hem ook niet aan. Ze knikt alleen maar. 'Dus je weet nu ook wie ik echt ben?' Weer kinkt ze. 'Waarom heb je het niet tegen mij gezegd, Niall?' vraagt ze hees aan hem. 'Je weet dat ik je vertrouw. En jij mij. Waarom was je niet eerlijk tegen me?' 'Ik...' Niall zoekt naar woorden die hij niet vindt. 'Dus ik had met Louis Tomlinson.' zeg ik. Willia... Louis knikt. 'Het spijt me.' zegt hij zacht. 'Ik wilde je niet-' Ik onderbreek hem. 'Laat maar.' zeg ik en sla een arm om Amy heen. 'Laten we naar onze kamergaan.' fluister ik in haar oor. We draaien ons om en lopen naar boven. 'Amy. Ik leg je het later wel uit! Hoor je me?' Ze antwoordt niet. Ze slikt alleen en loopt door. 

Heeii readers!!

Okay!

Harry heeft de meeste stemmen gekregen en krijgt dus nu ook de hoofdrol in mijn nieuwe boek! WHOEHOE !!!

Zo gaat mijn nieuwe boek heten:

Deadly Numbers

Waarschijnlijk begin ik pas als dit verhaal voltooid is. En dat is, als het goed is, al over een hoofdstukje of 5, meer of minder kan ook.

Een vervolg op dit verhaal? Idk, maybe... 😉

Jaja, zijn denk ik wel wat hier en daar wat spelfouten. Negeer ze maar