I'm Yours ft. Louis Tomlinson

Hoofdstuk 20

--HANNA--

'Please Hanna! Ga nou niet weg! Blijf nog een paar dagen!' Amy loopt smekend achter me aan terwijl ik mijn koffer in de taxi probeer te proppen. Het is 4 uur in de ochtend, 2 dagen nadat Rachel is vertrokken. Iedereen slaapt nog, ze weten niet dat ik weg ga. Behalve Amy. Aan haar heb ik het wel verteld. 'Amy,' Ik kijk haar aan. 'Het spijt me, maar ik weet zeker dat Louis niet meer met mij wilt. En mijn ouders... ' Ik slik. Amy lijkt het te begrijpen. Verdrietig kijkt ze naar de grond. 'Als je toch weggaat, doe de groeten aan mijn ouders en... Oh dat ik dat bijna vergeet!' Ze slaat op haar voorhoofd en rent het huis in. Het huis. Ik zal het best missen. Mijn vriendinnen. Mijn vrienden. Ik en Calum doen nu wel wat normaal tegen elkaar, en One Direction, tja. Wel okay, geloof ik. Een paar woorden wisselen, meer niet. Amy en Niall gaan ook weer wat closer worden. De andere meiden, die zijn nog een beetje achterdochtig. Harry, Liam en Zayn zijn wat stiller geworden. Toch ga ik ze missen. Ze hebben trouwens hun gewone haarkleur weer terug gekregen. En Louis... Die ik niet zo vaak meer gesproken. Langste gesprek? 1 minuut. Dat was toen we elkaar in de badkamer tegen kwamen. Toen was ik lekker aan het douchen totdat hij binnen kwam en... Laat maar. Tjezus, dat ik de deur niet opslot heb gedaan. Ik zucht.

'Mevrouw? Gaat alles wel goed?' De taxichauffeur kijkt me bezorgd aan. 'He?' vraag ik verdwaasd als ik een traan weg pink. 'U was... een beetje erg diep in gedachten. Gaat het wel goed?' 'Ja. Ik ben alleen een beetje... emotioneel. Ik bedoel, ik ga mijn vrienden en vriendinnen erg missen.' lieg ik half. Ja, half. Ik ben niet snel emotioneel en ik ga ze wel missen. Plus Louis. 'Hier!' Amy komt het huis uitstormen. Ze heeft een pakje in haar hand die ze snel in mijn handen duwt. 'Geef dit aan mijn ouders.' hijgt ze. 'Een cadeautje voor hun. Heb ik gekocht toen... uh... Ik en James de stad in gingen.' Ze slikt. Ik snap het best, de gedachte aan James die gewoon Niall Horan is en aan haar ouders. 'Ik zal ze geven.' beloof ik. 'Leg ze wel goed uit waarom ik ben vertrokken. En nu moet ik gaan, anders mis ik mijn vlucht.' Ze knikt. 'Zal ik doen!' zegt Amy braaf. Iets te braaf. Ze is wat van plan, vooral als ze te braaf is. 'Nou, doeg.' Ik geef haar een stevige knuffel en stap in de auto. Met een laatste blik op het huis, en op Amy start de auto en rijden we weg. Nee, nog geen laatste blik. Ik kijk weer naar Amy. Ze huilt. Dan naar het huis. Ik zie een gordijn bewegen. De ramen zijn dicht, maar... Die gordijn hangt bij Louis in de kamer. Laten we hopen dat hij het niet heeft gemerkt.

--LOUIS--

Slaapdronken kijk ik uit de raam. Ik hoorde buiten stemmen. Een auto. Mensen. Wil weer slapen. Auto vertrekt. Dag auto. Suf duik ik weer het bed in. Wat moet een auto zo vroeg bij ons doen? Wie waren die mensen? Volgens mij ben ik even in slaap gevallen, want ik schrik wakker. 'MENSEN! WAKKER! WORDEN!' Ik kreun. Wat nou weer? Langzaam loop ik mijn kamer uit. Op de gang zie ik iedereen staan. Zo te zien zijn ze allemaal een beetje van streek. 'Wat,' vraag ik aan Zayn. 'Wat is er gebeurt?' Zayn kijkt me met een betrokken gezicht aan. 'Hanna is weg. Ze gaat terug naar Nederland.' Ik ben ineens klaarwakker. 'Nee...' zeg ik. Zayn knikt hulpeloos. 'Sorry bro. Ik vind het vreselijk voor je.' Eigenlijk zal ik boos op hem moeten worden. Of eigenlijk niet? Nee, nee, nu even geen tijd. Iedereen is druk aan het praten. 'Amy!' roep ik naar haar. Ze kijkt om en komt haastig voor me staan. 'Ja?' 'Ikke... Hoe laat vertrekt haar vlucht?' Ze kijkt me fronsend aan. '6 uur s' ochtends. Hé, je gaat haar toch niet... ' Maar ik ben al weg. 6 uur, dat kan ik nog net halen! Het is pas... kwart over 4. Nou, kan toch? Ik leen Ashton zijn auto wel even. In een recordtijd heb ik me aangekleed en tandengepoetst. 'Hey Ash, je vindt het toch niet erg als ik even je auto leen?' roep ik naar boven terwijl ik snel mijn schoenen aandoe. 'Geen punt.' klinkt er van boven. 'De sleutel ligt- ' Ik pak de autosleutel uit zijn jaszak. 'Ik heb hem al!' Mooi zo. En nu opschieten. 

Ik rij met een hoge snelheid. Kan mij eigenlijk helemaal niet schelen, Hanna mag niet weg. Fijn dat er geen flitspalen zijn. Na een tijdje zie ik het vliegveld van Engeland. Snel betaal ik een parkeerplaats en dump de auto bij de dichtstbijzijnde lege plaats. Dan ren ik me rot naar het vliegveld en eenmaal binnen kijk ik om me heen. 'Hanna, waar ben je?' mompel ik. Ik stel me voor om rond te lopen. Beter dan alleen om me heen kijken, toch? Ik bedoel maar... 'LOUIS TOMLINSON!' Hoor ik iemand gillen. Niet achterom kijken, denk ik bij me zelf. Dan maak je het nog erger. Ik versnel mijn pas en loop een hoek om. Die weg loopt dood, alleen een deur naar een bezemkast ofzo. Ik hoor de voetstappen achter me aankomen en besluit toch maar in de bezemkast te gaan verstoppen. Snel sluit ik de deur. Alleen, ik had een probleem. Er zat al iemand in.

Sorry dat de update een beetje heel erg lang duurde, maar ik was namelijk op vakantie in een Frankrijk. Een camping, EN DE INTERNET WAS FKING SLECHT. Nu ben ik weer terug. Gelukkig. Zonder internet ben ik dood.

MAAR TF HET IS DUS WAAR OVER LOUIS DIE VADER WORDT OH MY FCKING CARROTS

Toen heb ik nog ergens gelezen dat Louis misschien stopte met One Direction. ALS DAT ZO IS DAN WORDT HET MIJN DOOD. Maar het waren geruchten. Denk ik.

En Zayn, echt waar, ik had wel wat beters van hem verwacht. Nee hoor MENEER DUMPT MEVROUW EDWARS GWN PER SMS PUNT UIT EN WE ZEGGEN DAT TEGEN TROUWDAG EN BABY!!!

Arme Perrie. Nou, Zerrie is dead.

NOBODY CAN DRAG ME DOWN

Ik hou van dit liedje whaaaooowwwww

SHE KINDA HOT is trouwens ook geweldig, vind je ni?

En ik vind het trouwens ook geweldig dat we nu bij hoofdstuk 20 zijn!! WHOOP WHOOOP!

XxxMe