I'm Yours ft. Louis Tomlinson

Hoofdstuk 13

-Hanna-

VERDOMME VERDOMME VERDOMME VERDOMME VERDOMME VERDOMME VERDOMME VERDOMME VERDOMME VERDOMME VERDOMME VERDOMME VERDOMME VERDOMME VERDOMME VERDOMME VERDOMME VERDOMME VERDOMME VERDOMME VERDOMME VERDOMME VERDOMME VERDOMME VERDOMME VERDOMME VERDOMME VERDOMME VERDOMME VERDOMME VERDOMME VERDOMME VERDOMME VERDOMME VERDOMME VERDOMME VERDOMME VERDOMME VERDOMME VERDOMME VERDOMME VERDOMME

Zie hem daar staan, met Rachel. Zij met haar arm om hem heen. En hij naar mij kijken. 'Hoe durf je? Hoe? Dit had ik nooit van je verwacht!!' gil ik. In mijn hoofd dan. Ik voel dat er een arm om me heen is geslagen. En dan zoent hij haar. 'Fuck Hanna... Wat een rot streek!' fluister Calum in mijn oor terwijl zijn hand over mijn schouder aait. Eigenlijk voelt het best wel fijn. Zo fijn dat ik vergeet wat ik moet en wou doen. 'Ja.' fluister ik terug. 'Dit keer is ie wel nuchter.' 'Daarom zeg ik ook, wat een rot streek!' Ik kan het niet helpen, maar ik moet er gewoon om lachen. Calum kijkt mij niet begrijpend aan. 'Heb ik iets verkeerde gedaan?' Ik schiet nog een keer in de lach. 'Nee... Ja! Ik weet het niet meer! Moest je trouwens niet nu weer een liedje gaan zingen?' Zijn ogen worden groot en hij geeft zich zelf een (harde) klap tegen zijn gezicht (Auw o.O).

'Owh ja! Fuck! Als ik maar niet te laat kom... ' En hij haast zich weg. Maar na twee tellen staat hij weer voor me. 'Weet jij misschien een leuk liedje?' vraagt hij ernstig. Ik denk na. She Looks So Perfect hebben ze al gespeeld, net als Good Girls, Don't Stop en What I Like About You. OH OH WACHT EENS... 'Wat denk je van Amnesia?' vraag ik blij. Dat vrolijkt hem weer op. 'Als ik jou niet had...' Hij drukt een kus op mijn wang, bloost en gaat weer snel weg. WOW. Calum heeft mij een kus gegeven. DE CALUM HOOD!! Mijn hart maakt een sprongetje en mijn gezicht klaart weer helemaal op. Eerst nu maar snel even Amy gaan zoeken voor het liedje begint...

'Amy! Amy!' Eindelijk heb ik haar gevonden. Ze zat in een hoekje met James zoenend, de tortelduifjes ook. Amy kijkt verrast op. 'Hanna! Waar zat je? Ik heb je overal gezocht!' Ik kijk een beetje benauwd naar James. Zou hij het ook moeten weten? Ik kan wel goed met hem opschieten maar toch... 'Ikke... Uhm... I-ik moet je s-spreken!' stotter ik. Ze trekt haar wenkbrauwen omhoog. Ze weet gelijk dat er iets mis iets, daarom is ze mijn bestie! 'James, jij mag het ook weten hoor... ' mompel ik. 'Zei je iets?' fronst James. 'Ja, ik zei dat je het ook wel mag weten.' zeg ik wat harder. Hij denkt even na. 'Is het dan zo belangrijk?' 'Ja. Nee. Wil je het weten of niet?' James haalt zijn schouders op. 'Eigenlijk ben ik wel nieuwsgierig...' 'Ha! Nou, dan kom je maar lekker mee!' zegt Amy blij en ze pakt hem bij de hand.

-Amy- (OMG DAS NIEUW NA 12 HOOFDSTUKKEN KRIJGT AMY EINDELIJK EEN EIGEN POV! HALLELUJA!!)

Ik pak James bij de hand en kijk blij naar Hanna. 'Nou oké dan. We gaan naar buiten.' stottert ze weer. We lopen naar buiten, naar het mini strandje langs de Thames. Het is er heel mooi versierd, met lampen en lantarens. Hanna heeft me nog verteld dat ze nog een verrassing voor mij hebben.

'Nou... Uhm... Het zit zo...' zegt Hanna zenuwachtig als we op het een klein beetje natte zand zitten. Hanna is bijna nooit zo. Zo herken ik haar niet. Ik staar naar het water die het maanlicht weerkaats. 'Wat is aan de hand?' vraag ik haar bezorgd. James lijkt het ook vreemd te vinden. 'Het gaat om... om William.' zegt ze dan na een tijdje. Om William? Ik kijk haar verbaasd aan en James ogen worden groot. 'William? Wat heeft hij gedaan?' vraagt hij, duidelijk geschokt. Hanna bijt op haar lip en een traan rolt over haar wang.