ေနာက္တစ္ေန႔မနက္ Wang yiboအိပ္ရာကေန ႏိုးလာေတာ့ သူ့အခန္းမဟုတ္တာကို သတိထားမိသည္။ေဘးကို ၾကည့္လိုက္ေတာ့ zhan geပဲ။xiaozhanႏိုးေလာတာ့ေဘးမွာ wangyiboက သူ့ကို ၾကည့္ေနတာကို ေတြ႕လိုက္ရသည္။
"ကဲ Wang yiboႏိုးရင္လဲ ထေတာ့ သိလား"
"ကြၽန္ေတာ္ ဘယ္လိုလုပ္ၿပီး ဒီကို ေရာက္လာတာလဲ"
"မင္း မမွတ္မိဘူးလား"
"ဟင့္အင္ ကြၽန္ေတာ္ေသာက္လို႔မူးၿပီးေမွာက္သြားတာပဲ သိတာ"
"ဟူး ေတာ္ပါေသးရဲ႕ သူငါ႔ကို နမ္းလိုက္တာကို မမွတ္မိလို႔"
ဆိုၿပီး တိုးတိုးေလးေျပာလိုက္သည္။
"ဟမ္ ဘာေျပာလိုက္တာလဲ"
"ေအာ္ ဘာမွမဟုတ္ဘူး ကဲ သြားမ်က္ႏွာသစ္ မနက္စာစားမယ္"
"အင္းပါ"
သူတို႔ထမင္းစားခန္းေရာက္ေတာ့
"ဟယ္ သားငယ္ေလး ဒီေရာက္ေနတာလား ဘယ္လိုလုပ္ၿပီးေတာ့"
"မားကလဲ ညကေပါ႔ မားလဲ အိပ္ေနတာနဲ႔ သားမႏႈိးတာ"
"ဟုတ္လား လာ သားထိုင္"
"ဗ်ာ ဟုတ္ကဲ့"
"မားကေလ သားငယ္ေလးကို အရမ္းသေဘာက်တာ သားရဲ႕ဇာတ္ကားေတြဆို မလြတ္တမ္းၾကည့္တာ သားရဲ႕ fanေလ"
"အာ ဟုတ္လား ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ အန္တီ"
"သားကလဲ မားလို႔ပဲ ရင္းရင္းႏွီးႏွီးေျပာရတယ္"
"မားကလဲ သူေျပာခ်င္သလို လြတ္လြတ္လပ္လပ္ေျပာပါေစ"
'ေဒါက္'
ဆိုၿပီး xiaozhanေခါင္းကို လွမ္းေခါက္လိုက္သည္။
"မား နာတယ္"
ဆိုၿပီး ရႈံ႕တြၿပီးေျပာလိုက္သည္။
"နာမွ ဟြန္း"
"ခစ္..ခြီး..."
"အမယ္ မင္းကဘာရယ္တာလဲ ဒီမွာနာပါတယ္ဆို မားေနာ္
သားကို ၾကပ္ၾကပ္ေခါက္ ဦးေႏွာက္ကေမ့,ေမ့သြားရင္ သား ဒါ႐ိုက္တာလုပ္စားလို႔မရေတာ့ဘူး အဲ့လိုဆိုရင္ မားထမင္းငတ္လိမ့္မယ္"
"ေတာ္ပါ မင္းမလုပ္လဲ ငါထမင္းအငတ္ဘူး သိလား"
သူတို႔အခ်င္းခ်င္း ရန္ျဖစ္ေနသည္ကို ၿပဳံးၿပဳံးေလးနဲ႔ yibo
တစ္ေယာက္ ၾကည့္ေနမိသည္။သူ့မွာက မိဘေတြမရွိေတာ့ ဒီလိုပုံစံေလးက သူ့ရဲ႕ မိဘေတြကို ျပန္ၿပီးအမွတ္ရေစတယ္။သူၾကည့္ေနရင္းနဲ႔ ၀မ္းနည္းလာသည္။ဒီအခ်ိန္မွာ သူ့မိဘေတြသာ ရွိရင္ ဘယ္ေလာက္ေကာင္းလိုက္မလဲ။ငါ႔သားေလးက ေတာ္လိုက္တာဆိုတဲ့
ခ်ီးက်ဴးသံေလးကို သူၾကားခ်င္တယ္။
Xiaozhan သူ့မားနဲ႔ေျပာေနရင္း wangyiboတစ္ေယာက္ၿငိမ္ေနပါတယ္ဆိုၿပီး ၾကည့္လိုက္ေတာ့
"ဟင္ yibo ဘာလို႔မ်က္ရည္ဝဲေနတာလဲ ဟမ္"
xiaoမားလဲ
"ဟယ္ သားေလး ဘာလို႔လဲ စားမေကာင္းလို႔လား ဒါမွမဟုတ္ ဟိုေကာင္ေၾကာင့္လား Xiao zhanနင္ေျပာလို႔ ကေလးက ငိုေနၿပီ"
' ေဒါက္ '
ဆိုၿပီး တစ္ခ်က္ထပ္ေခါက္လိုက္သည္။
"မား နာတယ္လို႔ yiboဘာလို႔လဲ ေgeျပာလိုက္လို႔လား"
"ဟုတ္မွာေပါ႔ကေလးက"
"မား ၿငိမ္ၿငိမ္ေနပါ သားေမးေနတဲ့ဟာကို"
"ဟုတ္တယ္ geေျပာလို႔"
ဆိုၿပီး Wang yiboလိမ္ေျပာလိုက္သည္။
"ေတြ႕တယ္မလား xiaozhanသတိထားေနာ္ ဟြန္း "
သူတို႔မနက္စာစားၿပီးေတာ့ xiaozhanက Wang yibo
ကိုမေတြ႕လို႔လိုက္ရွာလိုက္ေတာ့ အိမ္ေရွ႕၀ရန္တာမွာ ရပ္ေနသည္။
"yibo ဒီမွာဘာလုပ္ေနတာလဲ"
"ေလညႇင္းခံေနတာေလ"
"ခုနကဟာကို စိတ္ဆိုးသြားတာလား"
"geနဲ႔မားက အၿမဲအဲ့လိုပဲလား"
Xiaozhanသူ့ေမးတာကို မေျဖဘဲ ျပန္ေမးလာတဲ့သူ့ကို
"အင္း ဟုတ္တယ္ ပါးမရွိတည္းက မားက geကို သူငယ္ခ်င္းေပါင္း,ေပါင္းတာေလ ဘာမဆိုလြတ္လြတ္လပ္လပ္ပဲ"
"ေကာင္းတာေပါ႔ "
".........."
"ကဲ ဒါဆို ကြၽန္ေတာ္ျပန္ေတာ့မယ္"
"လိုက္ပို႔ရဦးမလား"
"ဟင့္အင္ အကိုခ်င္းဖန္ကို ဖုန္းဆက္ထားတယ္"
"ဟုတ္ပါၿပီ"
Wang yiboျပန္သြားေတာ့ သူစဉ္းစားေနမိသည္။yiboဘာလို႔အဲ့လိုျဖစ္သြားရတာလဲလို႔ေပါ႔။
"ဟာ ဟုတ္သားပဲ သူ့မိဘေတြက....."
Xiaozhan စိတ္မေကာင္းျဖစ္သြားသည္။သူလဲ သူ့မိဘေတြနဲ႔ ေေပ်ာ္ပ်ာ္ရႊင္ရႊင္ေနသြားခ်င္မွာပဲ။သူ yiboအဲ့လိုမ်က္ႏွာမေကာင္းတာကို ေတြ႕ေတာ့ သူ့စိတ္ထဲမွာတစ္မ်ိဳးပဲ။
သူ့ကို အၿမဲတမ္းေပ်ာ္ေနတာကိုပဲ သူျမင္ခ်င္တာ ဘာလို႔လဲေတာ့ မသိ။
"အိုက္ရား... xiaozhan မင္းမရိပ္မိဘူးလား"
ထိုအခ်ိန္
"အန္တီေရ အန္တီ"
"ဟာ က်ဲလာေလ"
"အန္တီေရာ က်န္႔က်န္႔"
"မားက မီးဖိုေခ်ာင္ထဲမွာ က်ဲရဲ႕ မားေရ က်ဲလာတယ္"
"လာၿပီေဟ့"
ဆိုၿပီး မားက မီးဖိုေခ်ာင္ထဲက ထြက္လာတယ္။
"အန္တီ တဘက္ခါ သမီးေမြးေန႔ေလ အဲဒါညစာစားပြဲေလးလုပ္ခ်င္လို႔"
"အင္ ဟုတ္သားပဲ ေမ့ေနတာ"
"အဲ့ေတာ့ က်ဲက..."
"အရမ္းႀကီးအက်ယ္ႀကီးေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး လူရင္းေတြပဲ
ဖိတ္ၿပီး လုပ္မလို႔ေလ"
"ေကာင္းသားပဲ သမီးရဲ႕"
"အဲဒါ အန္တီ့အိမ္မွာ လုပ္မလားလို႔ေလ"
"ရပါတယ္ သမီးရဲ႕"
"ဟုတ္ကဲ့ က်န္႔က်န္႔"
"ဗ်ာ က်ဲ စစ္ေကြၽးကို ဖိတ္လိုက္ဦး"
"ဖိတ္မွာပါ က်ဲရဲ႕"
"ၿပီးေတာ့ yiboကိုေရာ"
"ကြၽန္ေတာ္သိပါတယ္ က်ဲရဲ႕ သြားဖိတ္ေပးမယ္ ဟုတ္ၿပီလား"
"အင္း"
ထိုစဉ္ xiaoမားနဲ႔ ရႊမ္လုတို႔ တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ မ်က္စာပစ္ျပတာကိုေတာ့ xiaozhanမေတြ႕လိုက္ပါ။
Wang yiboတိုက္ခန္းျပန္ေရာက္ေတာ့ ခ်င္းဖန္က
"yibo မ်က္ႏွာမေကာင္းဘူး ဘာျဖစ္လို႔လဲ"
"ဘာမွမျဖစ္ပါဘူး အကို"
"ေအးပါ နားလိုက္ဦးေနာ္"
"ဟုတ္ကဲ့"
သူ့အခန္းထဲကိုေရာက္ေတာ့ သူမိဘေတြဓာတ္ပုံကို ၾကည့္ၿပီး
"မား ပါး ကြၽန္ေတာ္ သတိရတယ္"
YOU ARE READING
Director Xiao and Actor wang(Complete)
Fanfiction"ကဒ်.....ကဒ် ဘယ်လိုဖြစ်လို့ ငါ့မင်းသားနား အရမ်းကပ်နေတာလဲ" Xiaozhan "Zhange ကကျွန်တော်ရဲ့ တစ်ဦးတည်းသော directorလေး" Wang yibo "Directorကြီးက အရမ်းဘက်လိုက်တာပဲ" Staff "ကဒ္.....ကဒ္ ဘယ္လိုျဖစ္လို႔ ငါ႔မင္းသားနာ...
