• 1ST BOOK •
Aryssa Aryanna perlu berpindah ke negara asalnya semula iaitu di tanah airnya , Malaysia atas urusan keluarganya.
Semenjak Aryanna pindah ke Malaysia, banyak perkara yang berlaku antara dia dan seorang lelaki.
WEYH !! KAU JALAN TAK TE...
Waktu pembelajaran subjek Bahasa Melayu akhirnya tamat, cikgu Zarina melangkah keluar daripada kelas. Sekarang tiba masanya untuk aku mengisi perut yang berbunyi macam mulut makcik bawang yang suka bergosip tak ingat dosa.
Buku teks Bahasa Melayu aku tutup lalu keluar dari kelas dan menuju ke kantin sekolah. Pelajar-pelajar di sekelilingku memandang ke arahku macam aku baru lepas bunuh orang. Tapi mungkin sebab aku ni pelajar baru ataupun sebab aku ni cantik sangat. Okay jangan perasan Aryanna tapi aku memang cantik.
Akhirnya aku sampai ke tempat tujuanku 'kantin sekolah', besar juga kantin sekolah dia. Ni kalau nak lepak dekat sini pun boleh. Dah macam cafe dah aku tengok. Tapi.. tu lah .. aku tak ada kawan. kalaulah kawan aku yang tiga orang tu ada. Mesti aku tak sunyi macam sekarang. Nak harap manusia dekat sekolah ni ? heh.. tengok aku pun macam aku ni hantu. Asal takut sangat? Aku bukannya garang pun .
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Rupa kantin sekolah Aryanna
________________________________________
Setelah aku membeli makanan di kantin , tiba-tiba seorang manusia terlanggar aku. Manusialah kan takkan haiwan. Tapi kalau perangai macam binatang macam mana pulak ek ? Tanpa meminta maaf, pelajar itu ingin berlalu pergi namun sempat di tahan ku. Ha..ni lah antara salah satu manusia yang tak layak dipanggil manusia. Weyh ..makanan aku tumpah kut sia... Dia pergi macam tu je ? Heihh.. it's time me to shine.
"Eh hello. Saya nak tanya, awak OKU ke? Tak rasa bersalah ke langgar orang lepastu makanan saya tumpah? Buta eh ? Saya tak tau pulak sekolah ni terima orang buta. Saya tengah lapar ni. Dah la langgar orang lepas tu tak nak minta maaf! Kesian, harap muka je cantik, tapi saya lagi cantik lah.. awak ni adab pun takde."
Siapa je tak marah kalau orang buat salah kita lepastu tak minta maaf. Walaupun kesalahan dia kecil nak mampus.
Aku guna awak saya sebab nak nampak baik sikit. Tapi kalau dia mulut pun macam longkang keluar lah AKU KAU.
"APA?! Kau cakap muka aku tak cantik?! Hello! kalau nak bandingkan muka aku dengan muka kau,aku seribu kali lagi cantik la!"
Tolong sesiapa bagi baldi, aku nak muntah :/. Pelajar yang sedang menikmati makanan mereka mula memberikan perhatian terhadap kami. Wow, macam movie pulak sambil makan sambil layan kami.
"Nampak sangat kau pekak. Aku dah cakap kau cantik.. cuma aku lagi cantik lah. Tapi apa gunanya rupa paras cantik tapi hati hitam, perangai pulak macam babi hutan. Babi pun helok lagi perangai dari kau. Kau tahu? And one more thing, Baju kau tu, nak aku derma kain sikit?"
"TELINGA AKU ELOK LAGI LAH . AKU TAK PEKAK DAN AKU TAK BUTA." kata minah tu. Cam ape lah perangai.
"Tak payah nak jerit lah. Kau ni telan microphone ke waktu kecik? Aku ada depan kau je. Nak kata jarak satu meter, aku rasa tak sampai satu meter pun jarak kau dengan aku. So ..slow down your voice a little bit. Oh btw kalau boleh, bedak tu letak la tebal sikit. Biar nampak macam pontianak!"