#ကြွေ
____အချစ်ကပေးစပ်ခြင်းလား မောင်______
အိမ်ရှေ့မှာကုတ်ချောင်းကုတ်ချောင်းနဲ့ ကလေးငယ် သွားစရာတစ်ခုခုရှိပုံပင်
ခ ကလည်းဒီနေ့စာကြည့်တိုက်သွားလို့ အိမ်မှာတစ်ယောက်တည်းစာလုပ်ဖို့ရာ ကိုယ်မသိတာလေးတွေရှိသေးတော့ အကိုပိုင်စီသွားမေးသင့်လားလို့လေ"အဲ့တာဘယ်လဲ...."
"အာ...မောင် ဟိုလေ ငါစာသွားမေးမလို့ စာမေးပွဲလည်းနီးနေပြီဆိုတော့လေ"
"ဒါဆိုငါကရော.... ဒီနေ့ကရုံးပိတ်ရက်လေကွာ ဒီတိုင်းထိုင်နေရမှာလား"
ရုံးပိတ်ရက်ဆိုတောင် ငါရှိလည်းမောင်အလုပ်ဘဲလုပ်နေတာမှတ်လား အခုပြောပုံကြီးကမသိရင်ဘဲတစ်ခုခုလုပ်ချင်နေသလို....
"မောင်ရယ် ငါစာမရလို့စာမေးပွဲကျရင်ဘယ်လိုလုပ်မလဲ... အဝေးကြီးမသွားပါဘူး သင်တန်းနားကကော်ဖီဆိုင်လေးပါဘဲ"
"ဟိုကောင့်စီကမေးမယ်လို့တော့မပြောနဲ့နော်"
"အကိုပိုင်ကငါတို့ရဲ့ဆရာလေ သူ့စီမေးမှရမှာပေါ့"
"မရပါဘူး ငါအခုဘဲဂိုက်ဆရာငှားပေးမယ် အထဲပြန်ဝင်..!!"
"မောင်ကလည်း..... အင်းဗျာ"
မငြင်းသာတော့ဘဲ ပြောတဲ့အတိုင်းသာ
အိမ်ထဲဝင်ပါတော့တယ် ငယ်ငယ်ကတည်းကအကိုပိုင်ဘဲစာသင်ပေးတာ သူရှိရက်နဲ့တခြားဆရာငှားတော့ကောင်းမလားရယ်
မောင်ဟာလေ ဘာမှမဟုတ်တဲ့ကိစ္စလေးနဲ့တောင်ငါ့ကိုအလွတ်မပေး အနိုင်ပိုင်းချင်တာ...ပါးစပ်ကသာမငြင်းတာ ဒီကောင်လေး မသွားရမချင်းလဒမှိုင်မှိုင်နေပြန်ပြီ
ထမင်းလည်းကောင်း"မစား...
အရင်တုန်းကလို မောင့်အနားကပ်ချွဲရင်း
မောင်နားမထောင်မှန်းသိရက်တောင်စကားတွေအများကြီးလျှောက်မပြောတော့
နေရတာဟာတာတာကြီးပင်...
မနေနိုင်တဲ့အဆုံးမောင်ကိုယ်တိုင်လိုက်ပို့ကာ ထိုင်စောင့်နေဖို့သာဆုံးဖြတ်လိုက်တော့သည်____အချစ်ကပေးစပ်ခြင်းလား မောင်______
စာကုန်းရေးနေပင်မဲ့ လူနှစ်ယောက်ရဲ့အေးဆက်တင်းမာတဲ့ရပ်ဝန်းကြားမှာထိုင်ရတာတော့ ကိုယ်ပါမွန်းကျပ်လာသလိုပင်
YOU ARE READING
အချစ်ကပေးဆပ်ခြင်းလား မောင်/ အခ်စ္ကေပးဆပ္ျခင္းလား ေမာင္
Romanceသို့/မောင် မောင်ကသာပင်လယ်ပြင်ကြီးဆိုရင်.... ငါကအဲ့ပင်လယ်ထဲကငါးလေးပေါ့..... မောင်သတိမထားမိတဲ့တစ်နေရာမှာ.... ကပ်တွယ်နေဦးမှာ..... This is my own fic so don't report it Are you understand #ကြွေ သို႔/ေမာင္ ေမာင္ကသာပင္လယ္ျပင္ႀကီးဆိုရင္.... ငါကအဲ့ပင္လယ္ထဲ...