#ကြွေ
____အချစ်ကပေးစပ်ခြင်းလား မောင်______
အထုတ်အပိုးတစ်ချို့သယ်ရင်း သာမန်ရပ်ကွက်လေးက သုံးထပ်မြောက်တိုက်ခန်းငယ်လေးကိုပြောင်းလာတဲ့ ခ'..
စာမေးပွဲလည်းနီးလာတော့ ကိုယ်၀န်ဆောင်နေတဲ့အကို့အိမ်မှာညဘက်ကြီးစာအော်ကျက်နေလို့ဘယ်ဖြစ်ပါမလဲ
ဒီတော့သီးသန့်စာကျက်လို့အဆင်ပြေပြီးသက်တောင့်သက်သာရှိတဲ့တိုက်ခန်းလေးကိုဘဲပြောင်းလာရတာပေါ့
ရပ်ကွက်အနေအထားကလည်းမနက်ပိုင်းဆိုအေးချမ်းသလို ညဘက်ရောက်ရင်တော့ လမ်းထိပ်ဘက်နာမှာ ဈေးတန်းတစ်ချို့ဖွင့်တယ်ဆိုတော့ကာ စာကျက်ရင်းဗိုက်ဆာတတ်တဲ့ ခ'အတွက်တော့ ဒီနေရာကိုရွေးခဲ့တာမဆန်းပေ
"အမလေး......!!! သေပါပြီ
ကျွတ်ကျွတ်ကျွတ်..."
အထုတ်တွေနဲ့ တံခါးရှေ့ရောက်မှမကြီးမငယ်မှောက်ရပ်လဲကျရတယ်လို့
"မင်း အဆင်ပြေရဲ့လား"
"အာ.... ဟုတ်အဆင်ပြေပါတယ်ဗျ
ကျွန်တော်ကဒီအခန်းရဲ့လူသစ်... ဟို...."
"မင်း မိုးမခ'မဟုတ်လား"
"အကိုပိုင်...."
ပိုင်စေရာလို ပစ္စည်းဆိုနာမည်ကြီးတံဆိပ်တစ်ချို့ကိုသာသုံးတဲ့လူတစ်ယောက်ကို ဒီလိုသာမန်ရပ်ကွက်မှာတွေ့ရလိမ့်မယ်လို့ဘယ်ထင်မိမလဲ
"အာ.... ဒါနဲ့အကိုဘယ်လာတာလဲ"
"ကိုယ်အခုမှပြန်လာတာ
ဒီဘေးအခန်းမှာနေတာလေ"
"ဟမ် .... အာ... ဟုတ်"
မျက်လုံးမဝိုင်းသားလေးနဲ့ တအံ့တစ်ဩဖြစ်နေတဲ့ရုပ်ကလေးက ရှိန်းနဲ့မတူသော်လည်း
တစ်မျိုးတော့ကလေးဆန်ပြီးချစ်စရာကောင်းလှသည်
အမှန်တော့ ပိုင်'နိုင်ငံခြားမှာပညာသင်ပြီးပြန်လာကတည်းက သူ့အမေရဲ့အုပ်ဆိုးမှုအောက်ကကိုယ်လွတ်ရုန်းထွက်ကာ ဟိုမှာတုန်းကအချိန်ပိုင်းခိုးလုပ်ပြီးစုဆောင်းထားတဲ့ ငွေလေးတွေနဲ့သာမန်တိုက်ခန်းလေးကိုငြှား...
သူကြိုက်နှစ်သက်ရာသင်တန်းဆရာအလုပ်ကိုလုပ်ရင်း စာကြည့်တိုက်လေးတစ်ခုမှအချိန်ပိုင်း၀င်လုပ်ပြီး ကိုယ့်ဘ၀ကိုယ်အေး"ချမ်း"သာဖြတ်သန်းဖို့ဆုံးဖြတ်ခဲ့တာပေါ့
YOU ARE READING
အချစ်ကပေးဆပ်ခြင်းလား မောင်/ အခ်စ္ကေပးဆပ္ျခင္းလား ေမာင္
Romanceသို့/မောင် မောင်ကသာပင်လယ်ပြင်ကြီးဆိုရင်.... ငါကအဲ့ပင်လယ်ထဲကငါးလေးပေါ့..... မောင်သတိမထားမိတဲ့တစ်နေရာမှာ.... ကပ်တွယ်နေဦးမှာ..... This is my own fic so don't report it Are you understand #ကြွေ သို႔/ေမာင္ ေမာင္ကသာပင္လယ္ျပင္ႀကီးဆိုရင္.... ငါကအဲ့ပင္လယ္ထဲ...
