8.

307 6 11
                                    

T R I G G E R W A R N I N G

[ POV Hazel ]
De zachte dekens voelen als wolken onder mijn huid. Jasper's lippen die me gezelschap hielden stuurde me recht de zevende hemel in. Hij hing boven me en steunde op zijn handpalmen zodat ik niet al zijn gewicht bovenop me kreeg. Giechelde maakte ik de knoopjes van zijn blouse los en ontblootte zijn gespierde bovenlichaam. Ik kreeg niet eens tijd om hem te bewonderen of hij verdween al met zijn hoofd onder mijn shirtje. Hij liet overal kusjes achter. Ik gooide van genot mijn hoofd achterin mijn nek.

Toen hij weer tevoorschijn kwam leek er iets mis. Zijn gezicht leek anders. Veranderd. Killer.

Warren.

Fuck

De jongen grijnsde breed en sloeg zijn hand om mijn keel. Mijn adem werd uit mijn longen geperst.

"Nee, alsjeblieft niet." Piepte ik hulpeloos en begon wild te spartelen. Niks leek te helpen. Zijn grip leek wel van staal. In een poging om in zijn hand te bijten voelde ik een felle tik tegen mijn neus. Een helse pijn volgde. Jammerend begon ik te schoppen en te slaan, maar het leek Warren niks te kunnen schelen. Hij ging gewoon door en slaagde er uiteindelijk zelfs in om mijn shirt over mijn hoofd te trekken.

"Bek dicht. Niet tegen stribbelen. Je maakt het alleen maar moeilijker voor ons allebei." Gromde Warren vals. De lippen tegen mijn huid waren niet meer de zachte, warme lippen van Jasper maar de onverzorgde van Warren. De rode stoppels op zijn kin schuurde als messen.

"Hazel! Stop met schoppen!" Riep Warren ineens, op een hele andere toon. In een split-second veranderde de rode plukjes haar in het bruine kapsel van Jasper. Zelfs de prachtige bruine ogen die me bezorgd aan keken leken niet meer op de groene van Warren.

Badend in het zweet schoot mijn verstand me te binnen. Het was echt Jasper die over me heen gebogen stond. In mijn slaap heb ik vast ons gedeelde sweatshirt over zijn hoofd getrokken want hij had geen shirt meer aan. Mijn hart ging flink tekeer. Nergens was er een spoor van Warren te bekennen. Ik heb het allemaal verzonnen. Ik heb het allemaal gedroomd.

Jasper's handen lagen om mijn wangen. Alsof het een reflex was sloeg ik mijn armen om hem heen en drukte mezelf dicht tegen hem aan.

"Rustig maar." Suste hij en streelde door mijn haren.

"W-Warren." Stamelde ik.

"Ik ga een melding maken." Snoof Jasper vastberaden. Hij leek echt kwaad. De dekens vielen van zijn buik af en ik kon het niet laten om naar zijn buikspieren te kijken. Gelukkig zag hij het niet. Voordat hij kon weglopen pakte ik zijn hand vast.

"Kun je.. nog heel even blijven?" Vroeg ik onzeker. Het laatste wat ik wilde was nu alleen achterblijven terwijl Warren op campus rond zwierf.

Hij keek achterom en staarde eerst naar onze handen en toen weer naar mij alsof ik iets supers aparts vroeg. Iets in zijn houding gaf me het idee dat hij aan het uit vogelen was of ik een grapje maakte.

"O-Oh, sure." Glimlachte hij toen hij door kreeg dat ik het echt meende. Ik schoof een stukje op maar Jasper trok me grijnzend naar zich toe waardoor ik letterlijk in zijn armen lag. Op één of andere manier voelde dat totaal niet raar. Eerder veilig. Mijn hand struinde af naar zijn haren. Die waren zo goddelijk zacht, niet normaal. Het eerst volgende wat ik ga doen als ik straks uit bed stap is kijken welke conditioner deze man gebruikt.

"Hoe laat is het?" Vroeg ik zachtjes.

"Zes uur ofzo." Gaapte Jasper en begroef zijn gezicht in mijn schouder. "Heb je honger?" Vroeg hij tegen mijn sleutelbeen aan.

Ik knikte grijnzend.

In mijn broekzak voelde ik mijn telefoon af gaan. Kreunend pakte Jasper hem eruit en nam op. "Wat?" Vroeg hij droog. Ik streelde grinnikend door zijn haar. Op het scherm zag ik Lekker Ding 😍 staan, zo stond Bonnie in mijn contacten.

"Ryder? Is Hazel bij jou?" Hoorde ik haar stem zeggen.

"Ja, hoezo?"

"Ik zei het toch!" Brulde Rio op de achtergrond. Jasper keek met een frons achterom naar mij terwijl ik mijn best deed mijn rode kop te verbergen.

"Blijft ze slapen of hoeven we geen bescherming langs te brengen?" Herkende ik Enzo's grijnzende stem. Het was waarschijnlijk niet de bedoeling dat ik of Jasper dat hoorde. Ik kon wel door de grond zakken.

"Enzo, hou je bek! Sorry, ik wilde alleen vragen of Hazel wel of niet mee-eet." Zuchtte Bonnie. Ik keek Jasper met een vragende blik aan maar hij schudde al zijn hoofd. "Nee, ze blijft bij mij." Zei hij.

"Oh- okay dan. Zie ik haar vannacht weer..?" Vroeg ze. "Waarschijnlijk niet." Zei Jasper en keek grijnzend achterom.

"Rio blijf daar vanaf!" Werd er ineens geroepen. "Ugh, ik moet gaan. Bye." Gromde Bonnie geérgerd voordat ze ophing.

Jasper gaf me mijn telefoon terug. "Wat wil je eten? Ik heb nog iets van Griekse salade van gisteren in de vriezer.." mompelde hij en liep naar de mini keuken toe die er precies hetzelfde uitzag als in onze kamer.

"MacDonalds?" Vroeg ik grijnzend.

"Oh ja want ik eet nog niet ongezond genoeg." Glunderde hij en haalde de bak salade tevoorschijn. Hij probeerde de deksel eraf te halen maar die leek wel vastgevroren. Zelfs toen hij het met een spatel probeerde lukte het hem niet.

"Je kan ook tomaatjes van de happy meal nemen als je zo graag gezond wil doen." Grapte ik en liep naar hem toe.

"Als je tomaten wil heb ik er nog wel een aantal in de koelkast liggen." Wees hij.

"Nee, ik wil kipnuggets." Zeurde ik. Ik ben nou eenmaal vreselijk irritant als ik honger heb. "Volgens mij wil jij ook gewoon heel graag naar MacDonalds maar als je nu ja zegt dan laat je al je principes varen en ben je bang dat ik je niet meer serieus neem als leraar." Pestte ik hem.

"Volgens mij deed je dat toch al niet." Mompelde hij en zette nogmaals kracht op de deksel van de bak sla.

"Nee, inderdaad. Mensen die twee dagen achter elkaar salade eten neem ik fundamenteel niet  serieus." Grinnikte ik en nam de bak uit zijn handen.

"Er is niks mis met mijn salade." Protesteerde hij.

"Nee, niet als je het een beetje fatsoenlijk bereid maar ik kan door dat ding heen zien dat die sla minstens twee weken over de datum is."

"Doe normaal." Grijnsde Jasper en blies speels in mijn nek.

"Dat denken mensen in Griekenland ook als ze jouw Griekse salade zien." Was mijn antwoord. Soepel legde ik de bak terug in de vriezer en overhandigde ik hem mijn telefoon die open stond op Thuis Bezorgd. Zuchtend tikte Jasper snel zijn MacDonalds bestelling in.

(A/N) Ik moet nog koken maar nu wil ik ook kipnuggets >:(

Class Dismissed ✔️ | College Love StoryWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu